بدرفتاری در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۳

مقدمه

بدرفتاری، به خصوص با کسانی که زیردست هستند، صفتی ناپسند است. امام سجاد (ع) از این صفت به خدا پناه می‌برد و چنین دعا می‌کند: «بار خدایا، به تو پناه می‌برم از به خود بالیدن توانگران و خوار داشتن درویشان و بدرفتاری با زیردستان و ناسپاسی در حق کسی که به ما نیکی کرده است»^[۱]. در سیره امام سجاد (ع) آمده است که غلامش مرتکب خطایی شد و آن اشتباه به مرگ یکی از فرزندان حضرت منجر گردید. حضرت به جای آنکه غلام را کیفر دهد او را در راه خدا آزاد کرد. ماجرا از این قرار بود که تعدادی مهمان در خانه امام حضور داشتند. یکی از غلامان آن حضرت طوری بی‌احتیاطی کرد که سبب شد ظرف غذایی که هنوز خیلی داغ بود، بر سر کودک امام بریزد و آن بچه در اثر سوختگی از دنیا برود. در پی این واقعه غلام مضطرب و نگران شد، اما امام به او فرمود: برو، آزاد هستی! زیرا تو تقصیری نداشتی و عمدی در کارت نبود^[۲]. مشاهده می‌کنیم که امامان (ع) در رفتار با زیردستان خویش کاملاً مراعات حال آنان را می‌نمودند و به همین سبب برخی از بهترین یاران فداکار آن حضرات از بین همین افراد بودند. مثلاً قنبر غلام علی (ع) و آزاد کرده او بود که نامش در این میان می‌درخشد.

امام سجاد (ع) در مقابل بدرفتاری ستمکاران رحمت و بخشش الهی را طلب می‌کند و چنین عرضه می‌دارد: «بار خدایا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و به جای ستمی که آن ستمکار بر من روا داشته است تو عفو و بخشایش خود بر من ارزانی دار و به جای سوء رفتار او رحمت خود بر من عطا فرمای»^[۳]^[۴]^[۵]

منابع

خالقیان، فضل‌الله، مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه

پانویس

↑ نیایش هشتم.
↑ بحارالانوار، ج۴۶، ص۹۹.
↑ نیایش چهاردهم.
↑ بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ ه‍، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.
↑ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۱۰.

[1] نیایش هشتم.

[2] بحارالانوار، ج۴۶، ص۹۹.

[3] نیایش چهاردهم.

[4] بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ ه‍، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.

[5] خالقیان، فضل‌الله، مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۱۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{مدخل مرتبط
+| موضوع مرتبط = بدرفتاری
+| عنوان مدخل  = [[بدرفتاری]]
+| مداخل مرتبط = [[بدرفتاری در قرآن]] - [[بدرفتاری در حدیث]] - [[بدرفتاری در اخلاق اسلامی]] - [[بدرفتاری در معارف دعا و زیارات]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره سجادی]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره رضوی]]
+| پرسش مرتبط  = بدرفتاری (پرسش)
+}}
-{{امامت}}
+== مقدمه ==
-<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[بدرفتاری]]''' است. "'''[[بدرفتاری]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+بدرفتاری، به خصوص با کسانی که زیردست هستند، صفتی [[ناپسند]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} از این صفت به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد و چنین [[دعا]] می‌کند: «بار خدایا، به تو پناه می‌برم از به خود بالیدن [[توانگران]] و [[خوار داشتن درویشان]] و بدرفتاری با زیردستان و [[ناسپاسی]] در [[حق]] کسی که به ما [[نیکی]] کرده است»<ref>نیایش هشتم.</ref>.
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[بدرفتاری در قرآن]] - [[بدرفتاری در حدیث]] - [[بدرفتاری در اخلاق اسلامی]] - [[بدرفتاری در معارف دعا و زیارات]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره سجادی]] - [[بدرفتاری در معارف و سیره رضوی]]</div>
+در [[سیره امام سجاد]] {{ع}} آمده است که غلامش مرتکب خطایی شد و آن [[اشتباه]] به [[مرگ]] یکی از [[فرزندان حضرت]] منجر گردید. [[حضرت]] به جای آنکه [[غلام]] را [[کیفر]] دهد او را در [[راه خدا]] [[آزاد]] کرد. ماجرا از این قرار بود که تعدادی مهمان در [[خانه]] [[امام]] حضور داشتند. یکی از [[غلامان]] آن حضرت طوری بی‌احتیاطی کرد که سبب شد ظرف غذایی که هنوز خیلی داغ بود، بر سر [[کودک]] امام بریزد و آن بچه در اثر سوختگی از [[دنیا]] برود. در پی این واقعه غلام مضطرب و نگران شد، اما امام به او فرمود: برو، آزاد هستی! زیرا تو تقصیری نداشتی و عمدی در کارت نبود<ref>بحارالانوار، ج۴۶، ص۹۹.</ref>. [[مشاهده]] می‌کنیم که [[امامان]] {{عم}} در [[رفتار]] با زیردستان خویش کاملاً مراعات حال آنان را می‌نمودند و به همین سبب برخی از [[بهترین]] [[یاران]] [[فداکار]] آن حضرات از بین همین افراد بودند. مثلاً [[قنبر]] [[غلام علی]] {{ع}} و آزاد کرده او بود که نامش در این میان می‌درخشد.
-<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[بدرفتاری (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
-<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
-==مقدمه==
+امام سجاد {{ع}} در مقابل بدرفتاری [[ستمکاران]] [[رحمت]] و [[بخشش الهی]] را [[طلب]] می‌کند و چنین عرضه می‌دارد: «بار خدایا، بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] بفرست و به جای ستمی که آن [[ستمکار]] بر من روا داشته است تو [[عفو]] و [[بخشایش]] خود بر من ارزانی دار و به جای [[سوء]] رفتار او رحمت خود بر من [[عطا]] فرمای»<ref>نیایش چهاردهم.</ref><ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ ه‍، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref><ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۱۰.</ref>
-بدرفتاری، به خصوص با کسانی که زیردست هستند، صفتی [[ناپسند]] است. [[امام سجاد]]{{ع}} از این صفت به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد و چنین [[دعا]] می‌کند: «بار خدایا، به تو پناه می‌برم از به خود بالیدن [[توانگران]] و [[خوار داشتن درویشان]] و بدرفتاری با زیردستان و [[ناسپاسی]] در [[حق]] کسی که به ما [[نیکی]] کرده است»<ref>نیایش هشتم.</ref>.
-در [[سیره امام سجاد]]{{ع}} آمده است که غلامش مرتکب خطایی شد و آن [[اشتباه]] به [[مرگ]] یکی از [[فرزندان حضرت]] منجر گردید. [[حضرت]] به جای آنکه [[غلام]] را [[کیفر]] دهد او را در [[راه خدا]] [[آزاد]] کرد. ماجرا از این قرار بود که تعدادی مهمان در [[خانه]] [[امام]] حضور داشتند. یکی از [[غلامان]] آن حضرت طوری بی‌احتیاطی کرد که سبب شد ظرف غذایی که هنوز خیلی داغ بود، بر سر [[کودک]] امام بریزد و آن بچه در اثر سوختگی از [[دنیا]] برود. در پی این واقعه غلام مضطرب و نگران شد، اما امام به او فرمود: برو، آزاد هستی! زیرا تو تقصیری نداشتی و عمدی در کارت نبود<ref>بحارالانوار، ج۴۶، ص۹۹.</ref>. [[مشاهده]] می‌کنیم که [[امامان]]{{عم}} در [[رفتار]] با زیردستان خویش کاملاً مراعات حال آنان را می‌نمودند و به همین سبب برخی از [[بهترین]] [[یاران]] [[فداکار]] آن حضرات از بین همین افراد بودند. مثلاً [[قنبر]] [[غلام علی]]{{ع}} و آزاد کرده او بود که نامش در این میان می‌درخشد.
-امام سجاد{{ع}} در مقابل بدرفتاری [[ستمکاران]] [[رحمت]] و [[بخشش الهی]] را [[طلب]] می‌کند و چنین عرضه می‌دارد: «بار خدایا، بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] بفرست و به جای ستمی که آن [[ستمکار]] بر من روا داشته است تو [[عفو]] و [[بخشایش]] خود بر من ارزانی دار و به جای [[سوء]] رفتار او رحمت خود بر من [[عطا]] فرمای»<ref>نیایش چهاردهم.</ref>.<ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ ه‍، چاپ دوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۱۰.</ref>
+== منابع ==
+{{منابع}}
-== جستارهای وابسته ==
-==منابع==
 # [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «بدرفتاری»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
+{{پایان منابع}}
-==پانویس==
+== پانویس ==
 {{پانویس}}
 [[رده:بدرفتاری در معارف دعا و زیارات]]
-[[رده:مدخل]]