نذر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
(←مقدمه) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = نذر | |||
| عنوان مدخل = نذر | |||
| مداخل مرتبط = [[نذر در لغت]] - [[نذر در قرآن]] - [[نذر در کلام اسلامی]] - [[نذر در معارف و سیره حسینی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
در [[قرآن]] درباره [[نذر]] کلمات بسیاری آمده، اما آن‌چه به طور مستقیم به [[پیامبر]] | در [[قرآن]] درباره [[نذر]] کلمات بسیاری آمده، اما آن‌چه به طور مستقیم به [[پیامبر]] ارتباط دارد، نذری است که [[حکم]] آن را باید بیان کند و یا از سخن مخالفان و [[مشرکان]] [[نقل]] می‌شود و یا [[نذر]] [[خاندان]] وی کرده و در [[قرآن]] از آن سخن رفته است. | ||
#{{متن قرآن|إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا * يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا}}<ref>«نیکان از پیاله‌ای می‌نوشند که آمیخته به بوی خوش است * به پیمان خود وفا می‌کنند و از روزی می‌هراسند که شرّ آن همه‌گیر است» سوره انسان، آیه ۵ و ۷.</ref>. راجع به | # {{متن قرآن|إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا * يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا}}<ref>«نیکان از پیاله‌ای می‌نوشند که آمیخته به بوی خوش است * به پیمان خود وفا می‌کنند و از روزی می‌هراسند که شرّ آن همه‌گیر است» سوره انسان، آیه ۵ و ۷.</ref>. راجع به نزول [[سوره]] هل أتی در [[شأن]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و [[فاطمه]] {{س}} و در [[تفسیر کشاف]] است که از [[ابن عباس]] [[روایت]] آمده که [[حسن]] و [[حسین]] [[بیمار]] شدند، و [[رسول خدا]] {{صل}} با جمعی از [[صحابه]] از ایشان [[عیادت]] کرد، [[مردم]] به [[علی]] {{ع}} گفتند چه خوب است برای بهبودی فرزندت - فرزندانت - نذری کنی، [[علی]] و [[فاطمه]]، و فضه کنیز آن دو [[نذر]] کردند که اگر کودکان بهبودی یافتند سه روز [[روزه]] بدارند، بچه‌ها بهبودی یافتند، و اثری از آن کسالت باقی نماند<ref>المیزان، ج۲۰، ص۲۱۲.</ref>. | ||
#{{متن قرآن|وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ}}<ref>«و هر دهشی بکنید و هر نذری بجای آورید خداوند آن را می‌داند؛ و ستمگران را یاوری نیست» سوره بقره، آیه ۲۷۰.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم | # {{متن قرآن|وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ}}<ref>«و هر دهشی بکنید و هر نذری بجای آورید خداوند آن را می‌داند؛ و ستمگران را یاوری نیست» سوره بقره، آیه ۲۷۰.</ref>.<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲]]، ص ۸۷۳.</ref> | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | # [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:نذر | [[رده:نذر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث نذر است. نذر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: نذر در لغت - نذر در قرآن - نذر در کلام اسلامی - نذر در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
در قرآن درباره نذر کلمات بسیاری آمده، اما آن‌چه به طور مستقیم به پیامبر ارتباط دارد، نذری است که حکم آن را باید بیان کند و یا از سخن مخالفان و مشرکان نقل می‌شود و یا نذر خاندان وی کرده و در قرآن از آن سخن رفته است.
- ﴿إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا * يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا﴾[۱]. راجع به نزول سوره هل أتی در شأن امیرالمؤمنین (ع) و فاطمه (س) و در تفسیر کشاف است که از ابن عباس روایت آمده که حسن و حسین بیمار شدند، و رسول خدا (ص) با جمعی از صحابه از ایشان عیادت کرد، مردم به علی (ع) گفتند چه خوب است برای بهبودی فرزندت - فرزندانت - نذری کنی، علی و فاطمه، و فضه کنیز آن دو نذر کردند که اگر کودکان بهبودی یافتند سه روز روزه بدارند، بچه‌ها بهبودی یافتند، و اثری از آن کسالت باقی نماند[۲].
- ﴿وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ﴾[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ «نیکان از پیاله‌ای می‌نوشند که آمیخته به بوی خوش است * به پیمان خود وفا می‌کنند و از روزی می‌هراسند که شرّ آن همه‌گیر است» سوره انسان، آیه ۵ و ۷.
- ↑ المیزان، ج۲۰، ص۲۱۲.
- ↑ «و هر دهشی بکنید و هر نذری بجای آورید خداوند آن را می‌داند؛ و ستمگران را یاوری نیست» سوره بقره، آیه ۲۷۰.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲، ص ۸۷۳.