درایه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = درایه
| عنوان مدخل  = [[درایه]]
| مداخل مرتبط = [[درایه در قرآن]] - [[درایه در حدیث]] - [[درایه در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  = درایه (پرسش)
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[درایه]]''' است. "'''[[درایه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[درایه در قرآن]] - [[درایه در حدیث]] - [[درایه در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[درایه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
 
==مقدمه==
[[علم]]<ref>ابن‌منظور، لسان‌ العرب، ج۱۴، ص۲۵۴.</ref>، معرفة (با نوعی خفا، پنهان‌کاری و [[فریب]])<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۱۲.</ref>.
[[علم]]<ref>ابن‌منظور، لسان‌ العرب، ج۱۴، ص۲۵۴.</ref>، معرفة (با نوعی خفا، پنهان‌کاری و [[فریب]])<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۱۲.</ref>.


{{متن قرآن|مَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا}}<ref>« هیچ کس نمی‌داند فردا چه به دست خواهد آورد » سوره لقمان، آیه ۳۴.</ref>
{{متن قرآن|مَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا}}<ref>«هیچ کس نمی‌داند فردا چه به دست خواهد آورد» سوره لقمان، آیه ۳۴.</ref>


در اصطلاح [[درایة]] به [[معرفت]] اطلاق می‌شود که از طریق معمول و تعلیمات رایج و تهیه مقدمات لازم به دست نمی‌آید؛ بلکه از طرق غیر عادی حاصل می‌شود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۰۸.</ref>. با این قید، فرق آن با [[معرفت]] و [[علم]] کاملاً روشن می‌شود.
در اصطلاح [[درایة]] به [[معرفت]] اطلاق می‌شود که از طریق معمول و تعلیمات رایج و تهیه مقدمات لازم به دست نمی‌آید؛ بلکه از طرق غیر عادی حاصل می‌شود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۰۸.</ref>. با این قید، فرق آن با [[معرفت]] و [[علم]] کاملاً روشن می‌شود.


[[خداوند متعال]] در [[قرآن کریم]] با ذکر موارد بسیاری از محدودیت‌های [[معرفتی]] [[انسان]] و عدم دسترسی او به راه‌ها و طرق [[معرفت یقینی]]، با جملات {{متن قرآن|مَا أَدْرَاكَ}}<ref>«و چه دانی » سوره حاقه، آیه ۳.</ref> و {{متن قرآن|مَا يُدْرِيكَ}}<ref>«چه می‌دانی » سوره احزاب، آیه ۶۳.</ref> عجز او را در رسیدن به [[معرفت یقینی]] در موارد و موضوعاتی مانند، [[قیامت]]، [[جهنم]]، [[پلیدی]]، [[پاکی]] درونی [[انسان‌ها]]، زمان [[مرگ]] و... به او گوشزد می‌کند و [[نیاز انسان]] به [[وحی]] و [[ارتباط]] با [[کلام الهی]] و [[انبیا]] را به [[اثبات]] می‌رساند.  
[[خداوند متعال]] در [[قرآن کریم]] با ذکر موارد بسیاری از محدودیت‌های [[معرفتی]] [[انسان]] و عدم دسترسی او به راه‌ها و طرق [[معرفت یقینی]]، با جملات {{متن قرآن|مَا أَدْرَاكَ}}<ref>«و چه دانی» سوره حاقه، آیه ۳.</ref> و {{متن قرآن|مَا يُدْرِيكَ}}<ref>«چه می‌دانی» سوره احزاب، آیه ۶۳.</ref> عجز او را در رسیدن به [[معرفت یقینی]] در موارد و موضوعاتی مانند، [[قیامت]]، [[جهنم]]، [[پلیدی]]، [[پاکی]] درونی [[انسان‌ها]]، زمان [[مرگ]] و... به او گوشزد می‌کند و [[نیاز انسان]] به [[وحی]] و [[ارتباط]] با [[کلام الهی]] و [[انبیا]] را به [[اثبات]] می‌رساند.  


برخی [[مفسران]] به این نکته اشاره کرده‌اند که [[خداوند]] از موضوعاتی که با {{متن قرآن|مَا أَدْرَاكَ}}<ref>«و چه دانی » سوره حاقه، آیه ۳.</ref> آمده، خبر داده است؛ اما در مورد {{متن قرآن|مَا يُدْرِيكَ}}<ref>«چه می‌دانی » سوره احزاب، آیه ۶۳.</ref> [[علم]] آن نزد [[خداوند]] است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۸۶.</ref>.
برخی [[مفسران]] به این نکته اشاره کرده‌اند که [[خداوند]] از موضوعاتی که با {{متن قرآن|مَا أَدْرَاكَ}}<ref>«و چه دانی» سوره حاقه، آیه ۳.</ref> آمده، خبر داده است؛ اما در مورد {{متن قرآن|مَا يُدْرِيكَ}}<ref>«چه می‌دانی» سوره احزاب، آیه ۶۳.</ref> [[علم]] آن نزد [[خداوند]] است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۸۶.</ref>.


مسئله [[عجز]] [[انسان]] از رسیدن به برخی موضوعات که از حیطه [[تفکر]] او خارج‌اند و ابزار و وسایل و مقدمات لازم برای او مهیا نیست، با [[تشویق]] [[انسان]] به نظاره و [[تفکر]] در [[قرآن]] و آفاق و انفس که برای [[انسان]] قابل دستیابی است، منافاتی ندارد: {{متن قرآن|أَفَلا يَنظُرُونَ إِلَى الإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ وَإِلَى السَّمَاء كَيْفَ رُفِعَتْ وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ }}<ref>«آیا به شتر نمی‌نگرند که چگونه آن را آفریده‌اند؟ و به آسمان که چگونه آن را برافراشته‌اند؟ و به کوه‌ها که چگونه آنها را برگمارده‌اند؟» سوره غاشیه، آیه ۱۷-۱۹.</ref>.
مسئله [[عجز]] [[انسان]] از رسیدن به برخی موضوعات که از حیطه [[تفکر]] او خارج‌اند و ابزار و وسایل و مقدمات لازم برای او مهیا نیست، با [[تشویق]] [[انسان]] به نظاره و [[تفکر]] در [[قرآن]] و آفاق و انفس که برای [[انسان]] قابل دستیابی است، منافاتی ندارد: {{متن قرآن|أَفَلا يَنظُرُونَ إِلَى الإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ وَإِلَى السَّمَاء كَيْفَ رُفِعَتْ وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ }}<ref>«آیا به شتر نمی‌نگرند که چگونه آن را آفریده‌اند؟ و به آسمان که چگونه آن را برافراشته‌اند؟ و به کوه‌ها که چگونه آنها را برگمارده‌اند؟» سوره غاشیه، آیه ۱۷-۱۹.</ref>.
خط ۲۰: خط ۲۱:
واژه آلمانی "Verstehen" به معنای [[درک]]، [[فهم]] یا [[قوه]] [[فهم]] که از اواخر قرن نوزدهم میلادی در [[آلمان]] برای اشاره به [[درک]] درونی (در مقابل [[درک]] بیرونی) و قرار دادن خود در وضعیت دیگران برای [[درک]] [[اعمال]] و نیّات آنها به کار رفته است<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۵۰.</ref>، از نظر مفهومی به واژه [[قرآنی]] [[درایة]] نزدیک است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۷۶.</ref>
واژه آلمانی "Verstehen" به معنای [[درک]]، [[فهم]] یا [[قوه]] [[فهم]] که از اواخر قرن نوزدهم میلادی در [[آلمان]] برای اشاره به [[درک]] درونی (در مقابل [[درک]] بیرونی) و قرار دادن خود در وضعیت دیگران برای [[درک]] [[اعمال]] و نیّات آنها به کار رفته است<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۵۰.</ref>، از نظر مفهومی به واژه [[قرآنی]] [[درایة]] نزدیک است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۷۶.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده: درایه]]
[[رده: درایه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۴

مقدمه

علم[۱]، معرفة (با نوعی خفا، پنهان‌کاری و فریب)[۲].

﴿مَا تَدْرِي نَفْسٌ مَاذَا تَكْسِبُ غَدًا[۳]

در اصطلاح درایة به معرفت اطلاق می‌شود که از طریق معمول و تعلیمات رایج و تهیه مقدمات لازم به دست نمی‌آید؛ بلکه از طرق غیر عادی حاصل می‌شود[۴]. با این قید، فرق آن با معرفت و علم کاملاً روشن می‌شود.

خداوند متعال در قرآن کریم با ذکر موارد بسیاری از محدودیت‌های معرفتی انسان و عدم دسترسی او به راه‌ها و طرق معرفت یقینی، با جملات ﴿مَا أَدْرَاكَ[۵] و ﴿مَا يُدْرِيكَ[۶] عجز او را در رسیدن به معرفت یقینی در موارد و موضوعاتی مانند، قیامت، جهنم، پلیدی، پاکی درونی انسان‌ها، زمان مرگ و... به او گوشزد می‌کند و نیاز انسان به وحی و ارتباط با کلام الهی و انبیا را به اثبات می‌رساند.

برخی مفسران به این نکته اشاره کرده‌اند که خداوند از موضوعاتی که با ﴿مَا أَدْرَاكَ[۷] آمده، خبر داده است؛ اما در مورد ﴿مَا يُدْرِيكَ[۸] علم آن نزد خداوند است[۹].

مسئله عجز انسان از رسیدن به برخی موضوعات که از حیطه تفکر او خارج‌اند و ابزار و وسایل و مقدمات لازم برای او مهیا نیست، با تشویق انسان به نظاره و تفکر در قرآن و آفاق و انفس که برای انسان قابل دستیابی است، منافاتی ندارد: ﴿أَفَلا يَنظُرُونَ إِلَى الإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ وَإِلَى السَّمَاء كَيْفَ رُفِعَتْ وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ [۱۰].

واژه آلمانی "Verstehen" به معنای درک، فهم یا قوه فهم که از اواخر قرن نوزدهم میلادی در آلمان برای اشاره به درک درونی (در مقابل درک بیرونی) و قرار دادن خود در وضعیت دیگران برای درک اعمال و نیّات آنها به کار رفته است[۱۱]، از نظر مفهومی به واژه قرآنی درایة نزدیک است.[۱۲]

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان‌ العرب، ج۱۴، ص۲۵۴.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۱۲.
  3. «هیچ کس نمی‌داند فردا چه به دست خواهد آورد» سوره لقمان، آیه ۳۴.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۰۸.
  5. «و چه دانی» سوره حاقه، آیه ۳.
  6. «چه می‌دانی» سوره احزاب، آیه ۶۳.
  7. «و چه دانی» سوره حاقه، آیه ۳.
  8. «چه می‌دانی» سوره احزاب، آیه ۶۳.
  9. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۹، ص۸۶.
  10. «آیا به شتر نمی‌نگرند که چگونه آن را آفریده‌اند؟ و به آسمان که چگونه آن را برافراشته‌اند؟ و به کوه‌ها که چگونه آنها را برگمارده‌اند؟» سوره غاشیه، آیه ۱۷-۱۹.
  11. علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۴۵۰.
  12. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۷۶.