ربیون: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ربیون در قرآن]] - [[ربیون در حدیث]] - [[ربیون در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = ربیون (پرسش)}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ربیون در قرآن]] - [[ربیون در حدیث]] - [[ربیون در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ربیون (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
 
==مقدمه==
افرادی که در [[راه]] [[انبیای الهی]] [[صبر]] و [[استقامت]] کردند و به [[عبادت]] و [[خداشناسی]] مشهور شده‌اند<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۲۵۶.</ref>؛ همچنین [[عارف]] به [[ربّ]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۸۲.</ref> و مردانی با [[تربیت]] خاص [[الهی]] و [[روحانی]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۲.</ref>.
افرادی که در [[راه]] [[انبیای الهی]] [[صبر]] و [[استقامت]] کردند و به [[عبادت]] و [[خداشناسی]] مشهور شده‌اند<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۲۵۶.</ref>؛ همچنین [[عارف]] به [[ربّ]]<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۸۲.</ref> و مردانی با [[تربیت]] خاص [[الهی]] و [[روحانی]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۲.</ref>.


خط ۱۴: خط ۱۰:
ربیّون بر حلقه [[صحابی]] [[مخلص]] و عالمِ [[انبیاء]] اطلاق می‌شود که تکیه‌گاه آنها در [[جنگ‌ها]] و [[جهاد]] علیه [[کفار]] بودند. این گروه [[نخبگان]] [[حاکم]] را تشکیل می‌دادند که [[مشاوران]]، معاونان، [[فرماندهان]] [[جنگی]]، طرّاحان و برنامه ریزان [[انبیا]] محسوب می‌شدند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۹۸-۲۹۹.</ref>
ربیّون بر حلقه [[صحابی]] [[مخلص]] و عالمِ [[انبیاء]] اطلاق می‌شود که تکیه‌گاه آنها در [[جنگ‌ها]] و [[جهاد]] علیه [[کفار]] بودند. این گروه [[نخبگان]] [[حاکم]] را تشکیل می‌دادند که [[مشاوران]]، معاونان، [[فرماندهان]] [[جنگی]]، طرّاحان و برنامه ریزان [[انبیا]] محسوب می‌شدند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۹۸-۲۹۹.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:ربیون]]
[[رده:ربیون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۳

مقدمه

افرادی که در راه انبیای الهی صبر و استقامت کردند و به عبادت و خداشناسی مشهور شده‌اند[۱]؛ همچنین عارف به ربّ[۲] و مردانی با تربیت خاص الهی و روحانی[۳].

﴿وَكَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ[۴].

ربیّون افرادی هستند که در مکتب نبوت تربیت شده، صبر و اخلاص و استقامت را از منبع وحی و رسالت آموخته‌اند و مجاهدان و رزمندگان در کنار انبیا و همراه آنان هستند و این مقام مناسب ربیّون است، نه ربّانی[۵]. برخی ربیّون و ربانیوّن را به یک معنا گرفته‌اند[۶].

ربیّون بر حلقه صحابی مخلص و عالمِ انبیاء اطلاق می‌شود که تکیه‌گاه آنها در جنگ‌ها و جهاد علیه کفار بودند. این گروه نخبگان حاکم را تشکیل می‌دادند که مشاوران، معاونان، فرماندهان جنگی، طرّاحان و برنامه ریزان انبیا محسوب می‌شدند.[۷]

منابع

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۲۵۶.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۸۲.
  3. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۲.
  4. «و بسا پیامبرانی که همراه آنان توده‌های انبوه به نبرد (با دشمنان خداوند) پرداختند و در راه خداوند هر چه به ایشان رسید نه سست و نه ناتوان شدند و نه تن به زبونی سپردند؛ و خداوند شکیبایان را دوست می‌دارد» سوره آل عمران، آیه ۱۴۶.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۲۲.
  6. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۳۷.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۹۸-۲۹۹.