شریعه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}})) |
(←مقدمه) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
{{ | | موضوع مرتبط = امام حسین | ||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[شریعه در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
'''شریعه''' در لغت، به معنای راهی است که به [[آب]] رود، یا دریا منتهی می‌شود، آبشخور، جای برداشتن [[آب]] از رودخانه، نهر کوچک‌تر که [[آب]] رود، از آن طریق بر دشت، مسلط می‌شود. | '''شریعه''' در لغت، به معنای راهی است که به [[آب]] رود، یا دریا منتهی می‌شود، آبشخور، جای برداشتن [[آب]] از رودخانه، نهر کوچک‌تر که [[آب]] رود، از آن طریق بر دشت، مسلط می‌شود. | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، | لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، ورد، مورد، آبخور، آبشخور، شریعۀ [[فرات]]<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>. در [[روز عاشورا]]، [[عباس بن علی]] {{ع}} برای آب آوردن از [[فرات]] به شریعه رفت. در حاشیۀ رودخانۀ [[فرات]]، منطقۀ نخلستانی بود. در همان شریعه بود که در پشت [[نخل]] کمین کرده [[دست]] راست او را از کار انداختند و در همان مسیر به [[شهادت]] رسید و همانجا نیز [[دفن]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۶۷.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:امام حسین]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام حسین است. شریعه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: شریعه در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردشریعه در لغت، به معنای راهی است که به آب رود، یا دریا منتهی می‌شود، آبشخور، جای برداشتن آب از رودخانه، نهر کوچک‌تر که آب رود، از آن طریق بر دشت، مسلط می‌شود.
مقدمه
لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، ورد، مورد، آبخور، آبشخور، شریعۀ فرات[۱]. در روز عاشورا، عباس بن علی (ع) برای آب آوردن از فرات به شریعه رفت. در حاشیۀ رودخانۀ فرات، منطقۀ نخلستانی بود. در همان شریعه بود که در پشت نخل کمین کرده دست راست او را از کار انداختند و در همان مسیر به شهادت رسید و همانجا نیز دفن شد[۲].
منابع
پانویس
- ↑ لغت‌نامه، دهخدا.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۶۷.