صراط مستقیم در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = صراط مستقیم
| عنوان مدخل  = صراط مستقیم
| مداخل مرتبط = [[صراط مستقیم در لغت]] - [[صراط مستقیم در قرآن]] - [[صراط مستقیم در حدیث]] - [[صراط مستقیم در عرفان اسلامی]] - [[مقام صراط مستقیم]] - [[صراط مستقیم در فقه سیاسی]] - [[صراط مستقیم در جامعه‌شناسی اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[صراط مستقیم]]''' است. "'''[[صراط مستقیم]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[صراط مستقیم در قرآن]] - [[صراط مستقیم در حدیث]] - [[صراط مستقیم در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[صراط مستقیم (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
 
==مقدمه==
طریق روشن و وسیع (مادی یا [[معنوی]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۲۸.</ref>، [[راه مستقیم]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۸۳.</ref>. برخی مدعی شده‌اند، سراط و [[صراط]] به یک معنا هستند<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۴۹.</ref>.
طریق روشن و وسیع (مادی یا [[معنوی]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۲۸.</ref>، [[راه مستقیم]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۸۳.</ref>. برخی مدعی شده‌اند، سراط و [[صراط]] به یک معنا هستند<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۴۹.</ref>.


{{متن قرآن|وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ}}<ref>«و (دیگر) این که این راه راست من است از آن پیروی کنید و از راه‌ها (ی دیگر) پیروی نکنید که شما را از راه او پراکنده گرداند، این است آنچه شما را بدان سفارش کرده است باشد که پرهیزگاری ورزید» سوره انعام، آیه ۱۵۳.</ref>.
{{متن قرآن|وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ}}<ref>«و (دیگر) این که این راه راست من است از آن پیروی کنید و از راه‌ها (ی دیگر) پیروی نکنید که شما را از راه او پراکنده گرداند، این است آنچه شما را بدان سفارش کرده است باشد که پرهیزگاری ورزید» سوره انعام، آیه ۱۵۳.</ref>.


در [[قرآن کریم]] کلمه [[صراط]] با [[صفات نیکو]] آمده است؛ مانند مستقیم، [[عزیز]]، حمید، سوی. درباره مفهوم [[صراط مستقیم]]، [[مفسران]] دیدگاه‌های مختلفی ارائه کرده‌اند که اصح آن، مفهوم [[دین خدا]] و [[اسلام]] است {{متن قرآن|قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>«بگو: بی‌گمان پروردگارم مرا به راهی راست راهنمایی کرده است، به دینی استوار، آیین ابراهیم درست‌آیین و (او) از مشرکان نبود» سوره انعام، آیه ۱۶۱.</ref>.<ref>محسن معینی، «صراط مستقیم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۷۲.</ref>.
در [[قرآن کریم]] کلمه [[صراط]] با [[صفات نیکو]] آمده است؛ مانند مستقیم، [[عزیز]]، حمید، سوی. درباره مفهوم [[صراط مستقیم]]، [[مفسران]] دیدگاه‌های مختلفی ارائه کرده‌اند که اصح آن، مفهوم [[دین خدا]] و [[اسلام]] است {{متن قرآن|قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}}<ref>«بگو: بی‌گمان پروردگارم مرا به راهی راست راهنمایی کرده است، به دینی استوار، آیین ابراهیم درست‌آیین و (او) از مشرکان نبود» سوره انعام، آیه ۱۶۱.</ref>.<ref>محسن معینی، «صراط مستقیم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۷۲.</ref>.


در یک [[جامعه اسلامی]]، [[فرهنگ]] بر اساس [[شریعت]] [[استوار]] است و "صراط مستقیم" به عنوان [[راه]] و [[روش زندگی]] و [[روابط اجتماعی]] و سایر [[شئون]] [[انسانی]] در [[جامعه]]، رکن اصلی [[استواری]] و [[استحکام]] [[جامعه دینی]] است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۹۰.</ref>
در یک [[جامعه اسلامی]]، [[فرهنگ]] بر اساس [[شریعت]] [[استوار]] است و "صراط مستقیم" به عنوان [[راه]] و [[روش زندگی]] و [[روابط اجتماعی]] و سایر [[شئون]] [[انسانی]] در [[جامعه]]، رکن اصلی [[استواری]] و [[استحکام]] [[جامعه دینی]] است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۹۰.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده:صراط مستقیم]]
[[رده:صراط مستقیم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۳

مقدمه

طریق روشن و وسیع (مادی یا معنوی)[۱]، راه مستقیم[۲]. برخی مدعی شده‌اند، سراط و صراط به یک معنا هستند[۳].

﴿وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ[۴].

در قرآن کریم کلمه صراط با صفات نیکو آمده است؛ مانند مستقیم، عزیز، حمید، سوی. درباره مفهوم صراط مستقیم، مفسران دیدگاه‌های مختلفی ارائه کرده‌اند که اصح آن، مفهوم دین خدا و اسلام است ﴿قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ[۵].[۶].

در یک جامعه اسلامی، فرهنگ بر اساس شریعت استوار است و "صراط مستقیم" به عنوان راه و روش زندگی و روابط اجتماعی و سایر شئون انسانی در جامعه، رکن اصلی استواری و استحکام جامعه دینی است.[۷]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۲۸.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۸۳.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۴۹.
  4. «و (دیگر) این که این راه راست من است از آن پیروی کنید و از راه‌ها (ی دیگر) پیروی نکنید که شما را از راه او پراکنده گرداند، این است آنچه شما را بدان سفارش کرده است باشد که پرهیزگاری ورزید» سوره انعام، آیه ۱۵۳.
  5. «بگو: بی‌گمان پروردگارم مرا به راهی راست راهنمایی کرده است، به دینی استوار، آیین ابراهیم درست‌آیین و (او) از مشرکان نبود» سوره انعام، آیه ۱۶۱.
  6. محسن معینی، «صراط مستقیم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۷۲.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۹۰.