عباس بن ربیعه بن حارث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
جز (جایگزینی متن - ']]↵رده:قبیله نامعلوم' به ']]')
برچسب: واگردانی دستی
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = عباس بن ربیعه بن حارث | مداخل مرتبط = [[عباس بن ربیعه بن حارث در تاریخ اسلامی]] - [[عباس بن ربیعه بن حارث در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = عباس بن ربیعه بن حارث
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین.jpg                           
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین
| نام کامل = عباس بن ربیعه بن حارث
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه =     
| لقب = 
| اهل = 
| از قبیله =
| از تیره =   
| پدر = [[ربیعه بن حارث بن عبدالمطلب]]           
| مادر = 
| همسر =
| پسر =
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان = 
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی =   
| تاریخ درگذشت =   
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت = 
| محل شهادت = 
| طول عمر =
| محل دفن =
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = [[امام علی]]
| از طبقه =
| در جنگ = [[جنگ صفین]]
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها =   
| علت شهرت = 
| علت درگذشت = 
| علت شهادت =   
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او = 
| آخرین راوی از او =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
او فرزند [[ربیعه بن حارث بن عبدالمطلب]]، از [[تابعین]] [[اصحاب]] و از [[یاران]] [[مخلص]] [[امیرمؤمنان]] {{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۴۷، ش۱۲.</ref>. او در [[جنگ صفین]] در حالی که [[غرق]] در [[سلاح]] بود آن [[حضرت]] را [[یاری]] کرد و [[حضرت]] هم به او [[عنایت]] بسیار داشت، لذا به خاطر همین علاقه زیادی که [[امام]] {{ع}} به او داشت، در [[جنگ صفین]] به او فرمود: «تا به تو اجازه ندادم با [[دشمن]] [[جنگ]] نکن».
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عباس بن ربیعه بن حارث در تاریخ اسلامی]] - [[عباس بن ربیعه بن حارث در تراجم و رجال]]</div>
عباس گفت: قبول دارم، اما اگر کسی مرا به [[جنگ]] فراخواند، باز هم نروم؟ [[امام]] فرمود: «نه، به [[مبارزه]] با وی نرو؛ زیرا برای تو [[اطاعت امام]] بر [[اجابت]] دشمنت اولی است و بدان که [[معاویه]] [[دوست]] دارد تمامی [[بنی‌هاشم]] را از بین ببرد تا کسی از آنان باقی نماند و [[نور]] [[خدا]] را خاموش کند»<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲۶؛ و ر. ک: مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۳، ص۱۷۶.</ref>.
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
به خاطر همین علاقه، وقتی [[امام]] {{ع}} شنید که [[معاویه]] برای کشتن عباس این [[یار]] با وفایش جایزه [[تعیین]] کرده است، و به [[دستور]] او دو تن از نیروهای رزمنده‌اش برای کشتن عباس به میدان فرستاده تا با او به [[مبارزه]] بپردازند، بی‌فاصله [[امام]] {{ع}} از عباس خواست از رفتن به میدان خودداری کند و [[حضرت]] {{ع}} خود به طور ناشناس و با [[لباس]] و [[سلاح]] عباس به میدان رفت و آن دو را به [[هلاکت]] رساند و عباس را از خطر [[مرگ]] [[نجات]] داد<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲۶. </ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۱۳.</ref>
* او فرزند [[ربیعه بن حارث بن عبدالمطلب]]، از [[تابعین]] [[اصحاب]] و از [[یاران]] [[مخلص]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۴۷، ش۱۲.</ref>. او در [[جنگ صفین]] در حالی که [[غرق]] در [[سلاح]] بود آن [[حضرت]] را [[یاری]] کرد و [[حضرت]] هم به او [[عنایت]] بسیار داشت، لذا به خاطر همین علاقه زیادی که [[امام]]{{ع}} به او داشت، در [[جنگ صفین]] به او فرمود: "تا به تو اجازه ندادم با [[دشمن]] [[جنگ]] نکن".
* عباس گفت: قبول دارم، اما اگر کسی مرا به [[جنگ]] فراخواند، باز هم نروم؟ [[امام]] فرمود: "نه، به [[مبارزه]] با وی نرو؛ زیرا برای تو [[اطاعت امام]] بر [[اجابت]] دشمنت اولی است و بدان که [[معاویه]] [[دوست]] دارد تمامی [[بنی‌هاشم]] را از بین ببرد تا کسی از آنان باقی نماند و [[نور]] [[خدا]] را خاموش کند"<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲۶؛ و ر.ک: مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۷۶.</ref>.
*به خاطر همین علاقه، وقتی [[امام]]{{ع}} شنید که [[معاویه]] برای کشتن عباس این [[یار]] با وفایش جایزه [[تعیین]] کرده است، و به [[دستور]] او دو تن از نیروهای رزمنده‌اش برای کشتن عباس به میدان فرستاده تا با او به [[مبارزه]] بپردازند، بی‌فاصله [[امام]]{{ع}} از عباس خواست از رفتن به میدان خودداری کند و [[حضرت]]{{ع}} خود به طور ناشناس و با [[لباس]] و [[سلاح]] عباس به میدان رفت و آن دو را به [[هلاکت]] رساند و عباس را از خطر [[مرگ]] [[نجات]] داد<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲۶. </ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۱۳.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
{{منابع}}
==منابع==
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


 
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:عائذ بن حمله تمیمی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۶

عباس بن ربیعه بن حارث
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملعباس بن ربیعه بن حارث
جنسیتمرد
پدرربیعه بن حارث بن عبدالمطلب
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ صفین

مقدمه

او فرزند ربیعه بن حارث بن عبدالمطلب، از تابعین اصحاب و از یاران مخلص امیرمؤمنان (ع) بود[۱]. او در جنگ صفین در حالی که غرق در سلاح بود آن حضرت را یاری کرد و حضرت هم به او عنایت بسیار داشت، لذا به خاطر همین علاقه زیادی که امام (ع) به او داشت، در جنگ صفین به او فرمود: «تا به تو اجازه ندادم با دشمن جنگ نکن». عباس گفت: قبول دارم، اما اگر کسی مرا به جنگ فراخواند، باز هم نروم؟ امام فرمود: «نه، به مبارزه با وی نرو؛ زیرا برای تو اطاعت امام بر اجابت دشمنت اولی است و بدان که معاویه دوست دارد تمامی بنی‌هاشم را از بین ببرد تا کسی از آنان باقی نماند و نور خدا را خاموش کند»[۲].

به خاطر همین علاقه، وقتی امام (ع) شنید که معاویه برای کشتن عباس این یار با وفایش جایزه تعیین کرده است، و به دستور او دو تن از نیروهای رزمنده‌اش برای کشتن عباس به میدان فرستاده تا با او به مبارزه بپردازند، بی‌فاصله امام (ع) از عباس خواست از رفتن به میدان خودداری کند و حضرت (ع) خود به طور ناشناس و با لباس و سلاح عباس به میدان رفت و آن دو را به هلاکت رساند و عباس را از خطر مرگ نجات داد[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. رجال طوسی، ص۴۷، ش۱۲.
  2. تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲۶؛ و ر. ک: مناقب ابن‌شهرآشوب، ج۳، ص۱۷۶.
  3. تنقیح المقال، ج۲، ص۱۲۶.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۱۳.