زرارة بن اعين: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «<onlyinclude> 100px|right|بندانگشتی|[[زرارة بن اعين]] زُرارَة بن اَعْیَ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<onlyinclude>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام باقر| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[زرارة بن اعين در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[زرارة بن اعين]]]]
زُرارَة بن اَعْیَن بن سُنسُن شَیبانی کوفی معروف به «[[زراره]]»، ادیب، شاعر، [[قاری]] و از برجسته‌ترین [[فقیهان]] و [[راویان حدیث]] [[شیعه]] از [[اصحاب]] و شاگردان برتر [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{ع}} وی از جمله [[اصحاب اجماع]] است. (متولد حدود ۷۰ - متوفای ۱۴۸ یا ۱۵۰ق)، او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «الاستطاعة والجبر والعهود» برخی از این آثار است.<ref>[https://farsi.al-shia.org/%D8%B2%D9%8F%D8%B1%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A8%D9%86-%D8%A3%D8%B9%DB%8C%D9%8E%D9%86-%D8%B4%D9%8E%DB%8C%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%89/ وبگاه الشیعه]</ref>
</onlyinclude>


==جستارهای وابسته==
== آشنایی اجمالی ==
* [[:رده:آثار عیاشی|همه آثار معرفی‌شده عیاشی]]
[[ابوالحسن عبدربه بن اعین بن سُنسُن شیبانی کوفی زراره]] و یا [[ابوعلی عبدربه بن اعین بن سُنسُن شیبانی کوفی زراره]] [[اهل کوفه]]<ref>رجال الطوسی ۲۰۱.</ref> و پدرش [[اعین بن سنسن]] برده رومی بود<ref> الفهرست (طوسی) ۷۴.</ref> و از [[موالی]] [[فرزندان]] [[عبدالله بن عمرو]] محسوب می‌‌شد.<ref>رجال النجاشی ۱/ ۳۹۷.</ref> او از بزرگان [[اصحاب]] [[امام باقر]]، [[امام صادق]] و [[امام کاظم]] {{ع}}<ref>رجال البرقی ۱۴، ۱۶ و ۴۷.</ref> به شمار می‌‌رفت و از امام باقر و امام صادق {{ع}} [[روایت]] می‌‌کند.<ref>الکافی ۶/ ۱۵۹.</ref>


==پانویس==
افرادی چون [[ابن بکیر]]، [[هشام بن سالم]]، [[علی بن عطیّه]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۳۳ و ۱۳۴.</ref> و [[ابوالصباح]]<ref>لسان المیزان ۲/ ۴۷۳.</ref> از وی روایت نموده‌اند. الندیم می‌‌گوید که [[زراره]] در زمینه [[فقه]] و [[کلام]] از بزرگ‌ترین [[رجال شیعه]] می‌‌باشد.<ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۶.</ref>
 
[[نجاشی]] او را این گونه توصیف می‌‌کند که او در [[روزگار]] خود، بزرگ و پیش گام [[اصحاب]] ما در قرائت، [[قرآن]]، فقه، کلام، [[شعر]] و [[ادبیات]] بود. وی ضمن دارا بودن فضل و [[ایمان]]، در گفتار و [[نقل حدیث]] صادق بود.<ref>رجال النجاشی ۱/ ۳۹۷.</ref>
 
[[ابوغالب زراری]] می‌‌گوید که زراره [[اهل]] بحث و [[مناظره]] بود و هیچ کسی به پای او نمی‌رسید، تنها [[عبادت]] بود که او را از سخن باز می‌‌داشت و بسیاری از [[متکلمان شیعه]] [[شاگرد]] وی هستند.<ref>رسالة ابی غالب الزراری ۱۳۶. </ref>
 
کشّی وی را از حواریان امام باقر و امام صادق {{ع}} می‌‌داند و نیز می‌‌گوید که همه [[فقهای امامیه]] بر [[تصدیق]] گروهی از اصحاب امام باقر و امام صادق {{ع}} [[اجماع]] دارند و سر [[تعظیم]] در برابر [[فقاهت]] آنان فرود آورده‌اند و آنان شش نفرند که فقیه‌ترین آنها، [[زرارة بن اعین]] می‌‌باشد.<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۰ و۲۳۸.</ref>
 
امام صادق {{ع}} از او ستایش‌ها و تمجیدهای فراوان نموده<ref> معجم رجال الحدیث ۷/ ۲۲۲.</ref> و فرموده است که اگر زراره نبود، [[احادیث]] پدرم از بین می‌‌رفت.<ref>رجال ابن داود ۱۵۶.</ref> ناگفته نماند که روایاتی از امام صادق {{ع}} در [[نکوهش]] و [[مذمت]] زراره وارد شده که جنبه [[سیاسی]] دارد و فقط برای [[حفظ جان]] زراره بوده است.<ref>قاموس الرجال ۴/ ۴۲۷ ـ ۴۳۵.</ref>
 
زراره دارای مصنفاتی بوده است<ref>الفهرست (طوسی) ۷۴.</ref> مانند کتاب «العهود»<ref>معالم العلماء ۵۳.</ref> و «الاستطاعة و الجبر».<ref>رجال النجاشی ۱/ ۳۹۸.</ref>
 
وی در هفتاد یا نود سالگی<ref>رسالة ابی غالب الزراری ۱۳۶.</ref> در سال ۱۴۸<ref>اعیان الشیعه ۷/ ۴۶. </ref> یا ۱۵۰ه‍ بدرود [[حیات]] گفت.<ref>رجال الطوسی ۲۰۱.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۵۰۳-۵۰۴.</ref>.
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
*[[اعین بن سنسن]] (پدر)
*[[بکیر بن اعین]] (برادر)
*[[حمران بن اعین]] (برادر)
{{پایان مدخل‌ وابسته}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


== پیوند به بیرون==
[[رده:اصحاب امام باقر]]
*[http://hadith.net/post/67640/%D8%B2-%D8%B1%D8%A7%D8%B1%D8%A9-%D8%A8%D9%86-%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%86/ وبگاه حدیث نت]
[[رده:اعلام]]
*[https://rch.ac.ir/article/Details?id=14530 دانشنامه جهان اسلامی]
[[رده:اصحاب امام صادق]]
 
[[رده:اصحاب امام کاظم]]
[[رده:معرفی اجمالی پدیدآورندگان آثار امامت و ولایت]]
[[رده:پدیدآورنده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۱

آشنایی اجمالی

ابوالحسن عبدربه بن اعین بن سُنسُن شیبانی کوفی زراره و یا ابوعلی عبدربه بن اعین بن سُنسُن شیبانی کوفی زراره اهل کوفه[۱] و پدرش اعین بن سنسن برده رومی بود[۲] و از موالی فرزندان عبدالله بن عمرو محسوب می‌‌شد.[۳] او از بزرگان اصحاب امام باقر، امام صادق و امام کاظم (ع)[۴] به شمار می‌‌رفت و از امام باقر و امام صادق (ع) روایت می‌‌کند.[۵]

افرادی چون ابن بکیر، هشام بن سالم، علی بن عطیّه[۶] و ابوالصباح[۷] از وی روایت نموده‌اند. الندیم می‌‌گوید که زراره در زمینه فقه و کلام از بزرگ‌ترین رجال شیعه می‌‌باشد.[۸]

نجاشی او را این گونه توصیف می‌‌کند که او در روزگار خود، بزرگ و پیش گام اصحاب ما در قرائت، قرآن، فقه، کلام، شعر و ادبیات بود. وی ضمن دارا بودن فضل و ایمان، در گفتار و نقل حدیث صادق بود.[۹]

ابوغالب زراری می‌‌گوید که زراره اهل بحث و مناظره بود و هیچ کسی به پای او نمی‌رسید، تنها عبادت بود که او را از سخن باز می‌‌داشت و بسیاری از متکلمان شیعه شاگرد وی هستند.[۱۰]

کشّی وی را از حواریان امام باقر و امام صادق (ع) می‌‌داند و نیز می‌‌گوید که همه فقهای امامیه بر تصدیق گروهی از اصحاب امام باقر و امام صادق (ع) اجماع دارند و سر تعظیم در برابر فقاهت آنان فرود آورده‌اند و آنان شش نفرند که فقیه‌ترین آنها، زرارة بن اعین می‌‌باشد.[۱۱]

امام صادق (ع) از او ستایش‌ها و تمجیدهای فراوان نموده[۱۲] و فرموده است که اگر زراره نبود، احادیث پدرم از بین می‌‌رفت.[۱۳] ناگفته نماند که روایاتی از امام صادق (ع) در نکوهش و مذمت زراره وارد شده که جنبه سیاسی دارد و فقط برای حفظ جان زراره بوده است.[۱۴]

زراره دارای مصنفاتی بوده است[۱۵] مانند کتاب «العهود»[۱۶] و «الاستطاعة و الجبر».[۱۷]

وی در هفتاد یا نود سالگی[۱۸] در سال ۱۴۸[۱۹] یا ۱۵۰ه‍ بدرود حیات گفت.[۲۰].[۲۱].

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲

پانویس

  1. رجال الطوسی ۲۰۱.
  2. الفهرست (طوسی) ۷۴.
  3. رجال النجاشی ۱/ ۳۹۷.
  4. رجال البرقی ۱۴، ۱۶ و ۴۷.
  5. الکافی ۶/ ۱۵۹.
  6. اختیار معرفة الرجال ۱۳۳ و ۱۳۴.
  7. لسان المیزان ۲/ ۴۷۳.
  8. الفهرست (الندیم) ۲۷۶.
  9. رجال النجاشی ۱/ ۳۹۷.
  10. رسالة ابی غالب الزراری ۱۳۶.
  11. اختیار معرفة الرجال ۱۰ و۲۳۸.
  12. معجم رجال الحدیث ۷/ ۲۲۲.
  13. رجال ابن داود ۱۵۶.
  14. قاموس الرجال ۴/ ۴۲۷ ـ ۴۳۵.
  15. الفهرست (طوسی) ۷۴.
  16. معالم العلماء ۵۳.
  17. رجال النجاشی ۱/ ۳۹۸.
  18. رسالة ابی غالب الزراری ۱۳۶.
  19. اعیان الشیعه ۷/ ۴۶.
  20. رجال الطوسی ۲۰۱.
  21. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۵۰۳-۵۰۴.