دولت قتبان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * ))
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = دولت‌های عرب جاهلی
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


{{نبوت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[دولت‌های عرب جاهلی]]''' است. "'''دولت قتبان'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
بیشتر [[عمر]] قتبان، معاصر با [[دولت]] معین بوده است. آنها در جنوب غربی شبه جزیره و کنار حضرموت ساکن بودند. آنچه از منابع قدیم عربی به دست ما رسیده این است که آنها از [[قبایل]] [[حمیر]] بوده‌اند و قتبان، نام مکانی در عدن بوده است<ref>خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۷، ص۲۷۹.</ref>.
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[دولت قتبان در حدیث]] - [[دولت قتبان در نهج البلاغه]] - [[دولت قتبان در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دولت قتبان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
در [[تاریخ]] [[قیام]] و فروپاشی این [[دولت]] [[اختلاف]] است. ابتدای قتبان را از ۱۰۰۰ تا ۶۴۵ ق. م و فروپاشی آنها را حداکثر تا ۱۴۰ یا ۱۴۶ ق. م برشمرده‌اند<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۷۸.</ref>.
*بیشتر [[عمر]] قتبان، معاصر با [[دولت]] معین بوده است. آنها در جنوب غربی شبه جزیره و کنار حضرموت ساکن بودند. آنچه از منابع قدیم [[عربی]] به دست ما رسیده این است که آنها از [[قبایل]] [[حمیر]] بوده‌اند و قتبان، نام موضعی در عدن بوده است<ref>خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۷، ص۲۷۹.</ref>.
 
*در [[تاریخ]] [[قیام]] و [[فروپاشی]] این [[دولت]] [[اختلاف]] است. ابتدای قتبان را از ۱۰۰۰ تا ۶۴۵ ق.م و [[فروپاشی]] آنها را حداکثر تا ۱۴۰ یا ۱۴۶ ق.م برشمرده‌اند<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۷۸.</ref>.
[[حاکمان]] این [[دولت]]، در ابتدا [[لقب]] [[حکام]] سبئی (مکرب) را بر خود نهادند؛ اما با [[پیشرفت]] بیشتر کار، خود را "[[ملک]]" نامیدند<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۷۹.</ref> و "تمنع" را به پایتختی گزیدند<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۲۲۳.</ref>. کتیبه‌های به دست آمده از این دوره، نشانگر این مطلب است که [[قوانین]] جزایی مفصلی در قلمرو این [[حکومت]] برقرار بوده است؛ به ویژه در زمان [[پادشاهی]] "یدع اب زبیان بن [[شهر]]"<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۹۲.</ref>.
*[[حاکمان]] این [[دولت]]، در ابتدا [[لقب]] [[حکام]] سبئی (مکرب) را بر خود نهادند؛ اما با [[پیشرفت]] بیشتر کار، خود را "[[ملک]]" نامیدند<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۷۹.</ref> و "تمنع" را به پایتختی گزیدند<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۲۲۳.</ref>. کتیبه‌های به دست آمده از این دوره، نشانگر این مطلب است که [[قوانین]] جزایی مفصلی در قلمرو این [[حکومت]] برقرار بوده است؛ به ویژه در زمان [[پادشاهی]] "یدع اب زبیان بن [[شهر]]"<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۹۲.</ref>.
 
*طبق [[قوانین]] قتبان، [[پادشاه]]، تنها [[مرجع]] دولتی بود که می‌توانست [[قوانین]] را [[ابلاغ]] و بر اجرای آن [[نظارت]] کند<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۹۲.</ref>.
طبق [[قوانین]] قتبان، [[پادشاه]]، تنها [[مرجع]] دولتی بود که می‌توانست [[قوانین]] را [[ابلاغ]] و بر اجرای آن [[نظارت]] کند<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۹۲.</ref>.
*از جمله شهرهای بزرگ این [[دولت]]، علاوه بر تمنع، می‌توان به کحلان، شور و [[حرب]] اشاره کرد<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۲۲۳-۲۳۰.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[دولت‌های عرب جاهلی ۱ (مقاله)|دولت‌های عرب جاهلی]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۶۷.</ref>.
 
از جمله شهرهای بزرگ این [[دولت]]، علاوه بر تمنع، می‌توان به کحلان، شور و [[حرب]] اشاره کرد<ref>جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۲۲۳-۲۳۰.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[دولت‌های عرب جاهلی ۱ (مقاله)|دولت‌های عرب جاهلی]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۶۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌های وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[دولت‌های عرب جاهلی]]
* [[دولت‌های عرب جاهلی]]
{{پایان مدخل‌های وابسته}}
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[دولت‌های عرب جاهلی ۱ (مقاله)|دولت‌های عرب جاهلی]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱''']]
# [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[دولت‌های عرب جاهلی ۱ (مقاله)|دولت‌های عرب جاهلی]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:حکومت‌های عصر جاهلیت]]
[[رده:حکومت‌های عصر جاهلیت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۴

مقدمه

بیشتر عمر قتبان، معاصر با دولت معین بوده است. آنها در جنوب غربی شبه جزیره و کنار حضرموت ساکن بودند. آنچه از منابع قدیم عربی به دست ما رسیده این است که آنها از قبایل حمیر بوده‌اند و قتبان، نام مکانی در عدن بوده است[۱].

در تاریخ قیام و فروپاشی این دولت اختلاف است. ابتدای قتبان را از ۱۰۰۰ تا ۶۴۵ ق. م و فروپاشی آنها را حداکثر تا ۱۴۰ یا ۱۴۶ ق. م برشمرده‌اند[۲].

حاکمان این دولت، در ابتدا لقب حکام سبئی (مکرب) را بر خود نهادند؛ اما با پیشرفت بیشتر کار، خود را "ملک" نامیدند[۳] و "تمنع" را به پایتختی گزیدند[۴]. کتیبه‌های به دست آمده از این دوره، نشانگر این مطلب است که قوانین جزایی مفصلی در قلمرو این حکومت برقرار بوده است؛ به ویژه در زمان پادشاهی "یدع اب زبیان بن شهر"[۵].

طبق قوانین قتبان، پادشاه، تنها مرجع دولتی بود که می‌توانست قوانین را ابلاغ و بر اجرای آن نظارت کند[۶].

از جمله شهرهای بزرگ این دولت، علاوه بر تمنع، می‌توان به کحلان، شور و حرب اشاره کرد[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۷، ص۲۷۹.
  2. جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۷۸.
  3. جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۷۹.
  4. جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۲۲۳.
  5. جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۹۲.
  6. جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۱۹۲.
  7. جواد علی، المفصل فی تاریخ العرب، ج۲، ص۲۲۳-۲۳۰.
  8. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، دولت‌های عرب جاهلی، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۶۷.