غلظ: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] == پانویس == {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} == پانویس == {{پانویس}})) |
جز (جایگزینی متن - 'امکان پذیر' به 'امکانپذیر') |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[غلظ در قرآن]] - [[غلظ در حدیث]] - [[غلظ در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = غلظ (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[درشتی]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۸۱.</ref>، سخت گرفتن، [[خشونت]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۱۲.</ref> در مقابل رقّت<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۵۰.</ref>. | [[درشتی]] کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۸۱.</ref>، سخت گرفتن، [[خشونت]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۱۲.</ref> در مقابل رقّت<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۵۰.</ref>. | ||
{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ}}<ref>«ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت | {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ}}<ref>«ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت بگیر» سوره توبه، آیه ۷۳.</ref>. | ||
[[آیه شریفه]] به [[جهاد]] علیه [[کفار]] و [[منافقان]] [[امر]] میکند. امر به جهاد علیه کفاری که آشکارا [[دشمنی]] و [[مخالفت]] با [[اسلام]] میکنند، روشن است؛ اما در مورد منافقان که در ظاهر مسلماناند و در [[باطن]] با کفار [[همراهی]] میکنند، [[جهاد با سلاح]] | [[آیه شریفه]] به [[جهاد]] علیه [[کفار]] و [[منافقان]] [[امر]] میکند. امر به جهاد علیه کفاری که آشکارا [[دشمنی]] و [[مخالفت]] با [[اسلام]] میکنند، روشن است؛ اما در مورد منافقان که در ظاهر مسلماناند و در [[باطن]] با کفار [[همراهی]] میکنند، [[جهاد با سلاح]] امکانپذیر نیست؛ لذا به نظر میرسد مراد از جهاد با منافقان، بهاقتضای [[مصلحت]]، نهایت تلاش برای مقابله با توطئهها و تحرکات آنهاست و در صورتی که مصلحت اقتضا کند، [[مسلمانان]] آنان را به خود وا نهند و با آنها [[معاشرت]] و همزیستی نکنند، در صورت وجود مقتضی آنان را [[موعظه]] کنند یا از [[سرزمین]] خود [[اخراج]] کنند و در صورت [[ارتداد]]، آنان را به [[قتل]] برسانند؛ به همین [[دلیل]] است که بعد از فراز اول [[آیه]]، امر به (و اغلظ علیهم)، [[سختگیری]] و [[شدت عمل]] با آنان آمده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۳۳۹.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۳۳-۴۳۴.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۴
مقدمه
درشتی کردن[۱]، سخت گرفتن، خشونت[۲] در مقابل رقّت[۳].
﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ﴾[۴].
آیه شریفه به جهاد علیه کفار و منافقان امر میکند. امر به جهاد علیه کفاری که آشکارا دشمنی و مخالفت با اسلام میکنند، روشن است؛ اما در مورد منافقان که در ظاهر مسلماناند و در باطن با کفار همراهی میکنند، جهاد با سلاح امکانپذیر نیست؛ لذا به نظر میرسد مراد از جهاد با منافقان، بهاقتضای مصلحت، نهایت تلاش برای مقابله با توطئهها و تحرکات آنهاست و در صورتی که مصلحت اقتضا کند، مسلمانان آنان را به خود وا نهند و با آنها معاشرت و همزیستی نکنند، در صورت وجود مقتضی آنان را موعظه کنند یا از سرزمین خود اخراج کنند و در صورت ارتداد، آنان را به قتل برسانند؛ به همین دلیل است که بعد از فراز اول آیه، امر به (و اغلظ علیهم)، سختگیری و شدت عمل با آنان آمده است[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۸۱.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۱۲.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۵۰.
- ↑ «ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت بگیر» سوره توبه، آیه ۷۳.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۳۳۹.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۳۳-۴۳۴.