خرب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[خرب در قرآن]] - [[خرب در حدیث]] - [[خرب در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = خرب (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
انهدام و هَدم، ویرانی و درهم شکستن بناها<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۷۰.</ref>، ضد [[عمران]] و عمارت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۷۷؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۳۴۷.</ref>. | انهدام و هَدم، ویرانی و درهم شکستن بناها<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۷۰.</ref>، ضد [[عمران]] و عمارت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۷۷؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۳۴۷.</ref>. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۰: | ||
کاربرد این کلمه در مورد [[مساجد]]، به معنای انهدام آن، ایجاد خلل در آن، ایجاد [[فساد]] و بی‌نظمی در آن و [[تضعیف]] و سُست کردن برنامه‌های آن است: {{متن قرآن|مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا}}<ref>«و ستمکارتر از کسی که نمی‌گذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها می‌کوشد» سوره بقره، آیه ۱۱۴.</ref>.<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۳.</ref> | کاربرد این کلمه در مورد [[مساجد]]، به معنای انهدام آن، ایجاد خلل در آن، ایجاد [[فساد]] و بی‌نظمی در آن و [[تضعیف]] و سُست کردن برنامه‌های آن است: {{متن قرآن|مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا}}<ref>«و ستمکارتر از کسی که نمی‌گذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها می‌کوشد» سوره بقره، آیه ۱۱۴.</ref>.<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۳.</ref> | ||
[[سیاست]] زمین‌های سوخته به معنای [[تخریب]] همه بناها و [[سوزاندن]] همه امکانات مادی و تدارکاتی، مفهومی است که از [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ}}<ref>«به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.</ref> قابل استخراج است. [[شأن نزول]] [[آیه شریفه]] در مورد [[یهودیان بنی‌نضیر]] بود که [[پیمان]] و معاهده‌ای با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} داشتند و [[نقض پیمان]] کردند و قصد [[ترور]] [[رسول اکرم]]{{صل}} را داشتند. [[خداوند متعال]] خبر این [[توطئه]] را به رسولش داد و به واسطه این [[نقض عهد]]، آنان از اطراف [[مدینه]] [[تبعید]] شدند، امّا هنگام ترک قلعه‌ها و دیارشان، خانه‌هایشان را [[تخریب]] می‌کردند تا به دست [[مؤمنان]] نیفتد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۱-۲۵۲.</ref>. | [[سیاست]] زمین‌های سوخته به معنای [[تخریب]] همه بناها و [[سوزاندن]] همه امکانات مادی و تدارکاتی، مفهومی است که از [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ}}<ref>«به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.</ref> قابل استخراج است. [[شأن نزول]] [[آیه شریفه]] در مورد [[یهودیان بنی‌نضیر]] بود که [[پیمان]] و معاهده‌ای با [[پیامبر اکرم]] {{صل}} داشتند و [[نقض پیمان]] کردند و قصد [[ترور]] [[رسول اکرم]] {{صل}} را داشتند. [[خداوند متعال]] خبر این [[توطئه]] را به رسولش داد و به واسطه این [[نقض عهد]]، آنان از اطراف [[مدینه]] [[تبعید]] شدند، امّا هنگام ترک قلعه‌ها و دیارشان، خانه‌هایشان را [[تخریب]] می‌کردند تا به دست [[مؤمنان]] نیفتد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۱-۲۵۲.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۳
خرب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خرب در قرآن - خرب در حدیث - خرب در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
انهدام و هَدم، ویرانی و درهم شکستن بناها[۱]، ضد عمران و عمارت[۲].
يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ
[۳].
ویرانی و تخریب به قصد اضرار و براندازی، سیاستی خصمانه است که در موضوعات و موارد مختلف در معانی متفاوتی به کار می‌رود. تخریب بیوت به معنای انهدام بنا و درهم شکستن اساس ساختمان است: يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ[۴].
کاربرد این کلمه در مورد مساجد، به معنای انهدام آن، ایجاد خلل در آن، ایجاد فساد و بی‌نظمی در آن و تضعیف و سُست کردن برنامه‌های آن است: مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا[۵].[۶]
سیاست زمین‌های سوخته به معنای تخریب همه بناها و سوزاندن همه امکانات مادی و تدارکاتی، مفهومی است که از آیه شریفه يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ[۷] قابل استخراج است. شأن نزول آیه شریفه در مورد یهودیان بنی‌نضیر بود که پیمان و معاهده‌ای با پیامبر اکرم (ص) داشتند و نقض پیمان کردند و قصد ترور رسول اکرم (ص) را داشتند. خداوند متعال خبر این توطئه را به رسولش داد و به واسطه این نقض عهد، آنان از اطراف مدینه تبعید شدند، امّا هنگام ترک قلعه‌ها و دیارشان، خانه‌هایشان را تخریب می‌کردند تا به دست مؤمنان نیفتد[۸].[۹].
منابع
پانویس
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۷۰.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۷۷؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۳۴۷.
- ↑ «به دست خویش و به دست مؤمنان خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.
- ↑ «به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.
- ↑ «و ستمکارتر از کسی که نمی‌گذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها می‌کوشد» سوره بقره، آیه ۱۱۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۳.
- ↑ «به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۵۱-۲۵۲.