دع در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = دع | |||
| عنوان مدخل = [[دع]] | |||
| مداخل مرتبط = [[دع در قرآن]] - [[دع در حدیث]] - [[دع در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = خوض (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
دفع<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۵۷.</ref>، دور کردن با [[قهر]] و [[زور]]، راندن (طرد)<ref> ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۸۵.</ref>، با شدت و [[قهر]] از خود راندن<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۸.</ref>. | دفع<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۵۷.</ref>، دور کردن با [[قهر]] و [[زور]]، راندن (طرد)<ref> ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۸۵.</ref>، با شدت و [[قهر]] از خود راندن<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۸.</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث دع است. دع از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: دع در قرآن - دع در حدیث - دع در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
دفع[۱]، دور کردن با قهر و زور، راندن (طرد)[۲]، با شدت و قهر از خود راندن[۳].
﴿فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ﴾[۴].
قرآن کریم در مورد یتیم و رسیدگی به این قشر از جامعه سفارش‌های فراوانی کرده است؛ مانند: ﴿فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ﴾[۵]. نهی از راندن و دور کردن یتیم به معنای اهتمام به امور ایتام و رسیدگی به معیشت و تربیت آنهاست.
با توجه به سنت‌های جاهلی مبنی بر محرومیت زن از ارث و قیمومیت بزرگان خانواده بر اموال یتیمان که معمولاً منجر به غصب و تصاحب آن می‌شد[۶]، قشر عظیمی از کودکان و نوجوانان در جوامع جاهلی که پدران خود را در جنگ‌های بی‌شمار و طولانی میان قبایل مختلف از دست داده بودند، طبقه یتیمان را تشکیل می‌دادند. وجود این طبقه در جامعه از آسیب‌های جدی اجتماعی و فرهنگی آن دوره به شمار می‌رفت. اسلام برای تأمین این طبقه سفارش‌های اخلاقی و اوامر شرعی بسیاری نموده است. از وظایف حکومت اسلامی تأمین مخارج آنها از طریق مالیات‌های اسلامی (صدقه، زکات، خمس و...) می‌باشد.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۵۷.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۸۵.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۸.
- ↑ «او همان کسی است که یتیم را می‌راند» سوره ماعون، آیه ۲.
- ↑ «پس با یتیم تندی مکن!» سوره ضحی، آیه ۹.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۴، ص۱۵۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۷۹-۲۸۰.