رقبان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[رقبان در قرآن]] - [[رقبان در حدیث]] - [[رقبان در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = رقبان (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رقبان در قرآن]] - [[رقبان در حدیث]] - [[رقبان در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[رقبان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
انتظار داشتن، حفاظت‌ کردن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۴۲۵.</ref>، مراقبت ‌کردن، رعایت‌ کردن، پاس‌ داشتن <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>؛ اصل آن از "رقب" به معنای حراست (به قصد تحقیق یا اشراف بر چیزی)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۹۰.</ref>، [[انتصاب]] (منصوب ‌شدن) برای محافظت چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۴۲۸.</ref>.
انتظار داشتن، حفاظت‌ کردن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۴۲۵.</ref>، مراقبت ‌کردن، رعایت‌ کردن، پاس‌ داشتن <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.</ref>؛ اصل آن از "رقب" به معنای حراست (به قصد تحقیق یا اشراف بر چیزی)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۹۰.</ref>، [[انتصاب]] (منصوب ‌شدن) برای محافظت چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۴۲۸.</ref>.


خط ۱۱: خط ۸:
از اصطلاحاتی که [[قرآن کریم]] برای تأکید و سفارش بر [[حفظ]] و مراعات [[عهد]]، [[پیمان]] و قراردادهای بین افراد، [[قبایل]] و [[ملت‌ها]] به کار گرفته، "رقب" است و [[مشرکان]] به خاطر [[نقض عهد]]، [[پیمان]] و [[سوگند]] خود [[مذمت]] و [[مؤاخذه]] شده اند: {{متن قرآن|وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ}}.
از اصطلاحاتی که [[قرآن کریم]] برای تأکید و سفارش بر [[حفظ]] و مراعات [[عهد]]، [[پیمان]] و قراردادهای بین افراد، [[قبایل]] و [[ملت‌ها]] به کار گرفته، "رقب" است و [[مشرکان]] به خاطر [[نقض عهد]]، [[پیمان]] و [[سوگند]] خود [[مذمت]] و [[مؤاخذه]] شده اند: {{متن قرآن|وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ}}.


[[علامه طباطبایی]] به ‌تفصیل درباره [[عهد]] و [[پیمان]] و [[احکام عقلی]] و [[شرعی]] در [[حفظ]] و رعایت آن و نیز [[احکام شرعی]] و اقسام و [[فروع]] آن سخن گفته است<ref>ر.ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۸۴-۱۹۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۱۴.</ref>
[[علامه طباطبایی]] به ‌تفصیل درباره [[عهد]] و [[پیمان]] و [[احکام عقلی]] و [[شرعی]] در [[حفظ]] و رعایت آن و نیز [[احکام شرعی]] و اقسام و [[فروع]] آن سخن گفته است<ref>ر. ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۸۴-۱۹۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۱۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۷

مقدمه

انتظار داشتن، حفاظت‌ کردن[۱]، مراقبت ‌کردن، رعایت‌ کردن، پاس‌ داشتن [۲]؛ اصل آن از "رقب" به معنای حراست (به قصد تحقیق یا اشراف بر چیزی)[۳]، انتصاب (منصوب ‌شدن) برای محافظت چیزی[۴].

لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ[۵].

از اصطلاحاتی که قرآن کریم برای تأکید و سفارش بر حفظ و مراعات عهد، پیمان و قراردادهای بین افراد، قبایل و ملت‌ها به کار گرفته، "رقب" است و مشرکان به خاطر نقض عهد، پیمان و سوگند خود مذمت و مؤاخذه شده اند: وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ.

علامه طباطبایی به ‌تفصیل درباره عهد و پیمان و احکام عقلی و شرعی در حفظ و رعایت آن و نیز احکام شرعی و اقسام و فروع آن سخن گفته است[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۴۲۵.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۸.
  3. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۹۰.
  4. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج‌۲، ص‌۴۲۸.
  5. «درباره هیچ مؤمنی نه پیوندی را پاس می‌دارند و نه پیمانی را و آنانند که تجاوزگرند» سوره توبه، آیه ۱۰.
  6. ر. ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۸۴-۱۹۱.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۱۴.