خالد بن عمرو ازدی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = خالد بن عمرو ازدی | |||
| عنوان مدخل = [[خالد بن عمرو ازدی]] | |||
| مداخل مرتبط = [[خالد بن عمرو ازدی در تاریخ اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[خالد]] فرزند [[عمرو ازدی]]، منسوب به [[طایفه]] اَزد که از بزرگ‌ترین [[قبایل عرب]] [[قحطانی]] است که در [[یمن]] و [[حجاز]] سکونت داشتند و برخی از آنها به [[عراق]] [[هجرت]] کردند و خالد و پدرش ساکن [[کوفه]] بوده‌اند. | [[خالد]] فرزند [[عمرو ازدی]]، منسوب به [[طایفه]] اَزد که از بزرگ‌ترین [[قبایل عرب]] [[قحطانی]] است که در [[یمن]] و [[حجاز]] سکونت داشتند و برخی از آنها به [[عراق]] [[هجرت]] کردند و خالد و پدرش ساکن [[کوفه]] بوده‌اند. | ||
[[امام علی]]{{ع}}، طی اشعاری از این [[قبیله]] [[تمجید]] کردند و آنها را [[شمشیر]] خود دانستند. | [[امام علی]] {{ع}}، طی اشعاری از این [[قبیله]] [[تمجید]] کردند و آنها را [[شمشیر]] خود دانستند. | ||
خالد به همراه پدرش عمرو و [[غلام]] [[پدر]] به نام سعد و نیز [[مجمع بن عبدالله مذحجی]] و [[نافع بن هلال]] با [[راهنمایی]] [[طرماح بن عدی]]، در منزلگاه [[عذیب الهجانات]] بین راه [[مکه]] به کوفه، به [[امام حسین]]{{ع}} ملحق شدند و تا [[کربلا]] و [[روز عاشورا]] همراه [[حضرت]] بودند تا به [[شهادت]] رسیدند<ref>در مقتل مقرم، ص۱۱۸. شرح ملحق شدن خالد و همراهان به کاروان حسینی را در ترجمه مجمع بن عبدالله و حربن یزید ریاحی در همین اثر ملاحظه نمایید.</ref>. | خالد به همراه پدرش عمرو و [[غلام]] [[پدر]] به نام سعد و نیز [[مجمع بن عبدالله مذحجی]] و [[نافع بن هلال]] با [[راهنمایی]] [[طرماح بن عدی]]، در منزلگاه [[عذیب الهجانات]] بین راه [[مکه]] به کوفه، به [[امام حسین]] {{ع}} ملحق شدند و تا [[کربلا]] و [[روز عاشورا]] همراه [[حضرت]] بودند تا به [[شهادت]] رسیدند<ref>در مقتل مقرم، ص۱۱۸. شرح ملحق شدن خالد و همراهان به کاروان حسینی را در ترجمه مجمع بن عبدالله و حربن یزید ریاحی در همین اثر ملاحظه نمایید.</ref>. | ||
وی در روز عاشورا پس از پدرش، عازم میدان شد و چنین [[رجز]] خواند: | وی در روز عاشورا پس از پدرش، عازم میدان شد و چنین [[رجز]] خواند: | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۷: | ||
{{ب|''صَبْراً عَلَى الْمَوْتِ بَنِي قَحْطَانَ''|2=''كَيْمَا تَكُونُوا فِي رِضَا الرَّحْمَنِ''}} | {{ب|''صَبْراً عَلَى الْمَوْتِ بَنِي قَحْطَانَ''|2=''كَيْمَا تَكُونُوا فِي رِضَا الرَّحْمَنِ''}} | ||
{{ب|''ذِي الْمَجْدِ وَ الْعِزَّةِ وَ الْبُرْهَانِ''|2=''وَ ذِي الْعُلَى وَ الطَّوْلِ وَ الْإِحْسَانِ''}} | {{ب|''ذِي الْمَجْدِ وَ الْعِزَّةِ وَ الْبُرْهَانِ''|2=''وَ ذِي الْعُلَى وَ الطَّوْلِ وَ الْإِحْسَانِ''}} | ||
{{ب|''يَا أَبَتَا قَدْ صِرْتَ فِي الْجِنَانِ''|2=''فِي قَصْرِ دُرٍّ حَسَنِ الْبُنْيَانِ''<ref>مقتل مقرم، ص۱۱۸؛ ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۴۰۴ و کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۵۳.</ref>}} | {{ب|''يَا أَبَتَا قَدْ صِرْتَ فِي الْجِنَانِ''|2=''فِي قَصْرِ دُرٍّ حَسَنِ الْبُنْيَانِ''<ref>مقتل مقرم، ص۱۱۸؛ ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۴۰۴ و کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۵۳.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
:(ای) [[فرزندان]] [[قحطان]]! بر [[مرگ]] در [[راه خدا]]) بردبار باشید؛ تا [[خشنودی خداوند]] [[رحمان]] را دریابید. (پروردگاری که) دارای [[مجد]] و [[عترت]] و [[برهان]] و [[مقام]] بالا و [[قدرت]] و [[احسان]] است. ای پدر! در [[بهشت]] و در قصری که از در ساخته شده جای گرفتی. | :(ای) [[فرزندان]] [[قحطان]]! بر [[مرگ]] در [[راه خدا]]) بردبار باشید؛ تا [[خشنودی خداوند]] [[رحمان]] را دریابید. (پروردگاری که) دارای [[مجد]] و [[عترت]] و [[برهان]] و [[مقام]] بالا و [[قدرت]] و [[احسان]] است. ای پدر! در [[بهشت]] و در قصری که از در ساخته شده جای گرفتی. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب امام حسین]] | ||
[[رده: | [[رده:خالد بن عمرو ازدی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث خالد بن عمرو ازدی است. خالد بن عمرو ازدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خالد بن عمرو ازدی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
خالد فرزند عمرو ازدی، منسوب به طایفه اَزد که از بزرگ‌ترین قبایل عرب قحطانی است که در یمن و حجاز سکونت داشتند و برخی از آنها به عراق هجرت کردند و خالد و پدرش ساکن کوفه بوده‌اند.
امام علی (ع)، طی اشعاری از این قبیله تمجید کردند و آنها را شمشیر خود دانستند.
خالد به همراه پدرش عمرو و غلام پدر به نام سعد و نیز مجمع بن عبدالله مذحجی و نافع بن هلال با راهنمایی طرماح بن عدی، در منزلگاه عذیب الهجانات بین راه مکه به کوفه، به امام حسین (ع) ملحق شدند و تا کربلا و روز عاشورا همراه حضرت بودند تا به شهادت رسیدند[۱].
وی در روز عاشورا پس از پدرش، عازم میدان شد و چنین رجز خواند:
| صَبْراً عَلَى الْمَوْتِ بَنِي قَحْطَانَ | كَيْمَا تَكُونُوا فِي رِضَا الرَّحْمَنِ | |
| ذِي الْمَجْدِ وَ الْعِزَّةِ وَ الْبُرْهَانِ | وَ ذِي الْعُلَى وَ الطَّوْلِ وَ الْإِحْسَانِ | |
| يَا أَبَتَا قَدْ صِرْتَ فِي الْجِنَانِ | فِي قَصْرِ دُرٍّ حَسَنِ الْبُنْيَانِ[۲] |
- (ای) فرزندان قحطان! بر مرگ در راه خدا) بردبار باشید؛ تا خشنودی خداوند رحمان را دریابید. (پروردگاری که) دارای مجد و عترت و برهان و مقام بالا و قدرت و احسان است. ای پدر! در بهشت و در قصری که از در ساخته شده جای گرفتی.
او در این حال به دشمن حمله کرد و چند تن از آنها را به هلاکت رساند و سرانجام مدال پر افتخار شهادت را به گردن آویخت و به خیل شهیدان پیوست.
در کتاب‌های مقاتل و تاریخ، بیش از این درباره خالد بن عمرو سخنی به میان نیامده است.[۳]
منابع
پانویس
- ↑ در مقتل مقرم، ص۱۱۸. شرح ملحق شدن خالد و همراهان به کاروان حسینی را در ترجمه مجمع بن عبدالله و حربن یزید ریاحی در همین اثر ملاحظه نمایید.
- ↑ مقتل مقرم، ص۱۱۸؛ ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۴۰۴ و کامل ابن اثیر، ج۲، ص۵۵۳.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۲۳-۴۲۴.