عبدالله بن صلخت اثری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (جایگزینی متن - 'احمدبن' به 'احمد بن')
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عبدالله بن صلخت اثری در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن صلخت اثری در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبدالله بن صلخت اثری در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالله بن صلخت اثری در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


'''عبدالله بن صلخت اثری'''، از [[سربازان]] تحت امر [[عمر بن سعد]] بود که در [[روز]] [[عاشورا]] در [[کربلا]] حضور داشت.
'''عبدالله بن صلخت اثری'''، از [[سربازان]] تحت امر [[عمر بن سعد]] بود که در [[روز]] [[عاشورا]] در [[کربلا]] حضور داشت.


==مقدمه==
== مقدمه ==
عبدالله بن صلخت اثری پس از [[شهادت]] [[شهیدان]] [[کربلا]]، بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با [[عمود]] آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بود.
عبدالله بن صلخت اثری پس از [[شهادت]] [[شهیدان]] [[کربلا]]، بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با [[عمود]] آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بود.


عبدالله بن صلخت به [[دستور]] [[مختار ثقفی]] دستگیر شد و در [[ملاء]] عام گردن او را زدند و به [[آتش]] سوزاندند<ref>تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۲۴۰؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، ۱۳۶۱ شمسی.، ص۲۸۸؛ قس انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۴۰۹ آنان پسران وهب همدانی بودند.</ref>.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۶۵.</ref>
عبدالله بن صلخت به [[دستور]] [[مختار ثقفی]] دستگیر شد و در [[ملاء]] عام گردن او را زدند و به [[آتش]] سوزاندند<ref>تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی. ، ج۶، ص۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری. ، ج۴، ص۲۴۰؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، ۱۳۶۱ شمسی. ، ص۲۸۸؛ قس انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی. ، ج۶، ص۴۰۹ آنان پسران وهب همدانی بودند.</ref>.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۶۵.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:87443.jpg|22px]] [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|'''دوزخیان جاوید''']]
# [[پرونده:87443.jpg|22px]] [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|'''دوزخیان جاوید''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{قاتلان امام حسین}}


[[رده:عبدالله بن صلخت اثری]]
[[رده:قاتلان امام حسین]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۷

عبدالله بن صلخت اثری، از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در روز عاشورا در کربلا حضور داشت.

مقدمه

عبدالله بن صلخت اثری پس از شهادت شهیدان کربلا، بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بود.

عبدالله بن صلخت به دستور مختار ثقفی دستگیر شد و در ملاء عام گردن او را زدند و به آتش سوزاندند[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی. ، ج۶، ص۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری. ، ج۴، ص۲۴۰؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، ۱۳۶۱ شمسی. ، ص۲۸۸؛ قس انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی. ، ج۶، ص۴۰۹ آنان پسران وهب همدانی بودند.
  2. محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۶۵.