روزه در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = روزه | |||
| عنوان مدخل = روزه | |||
| مداخل مرتبط = [[روزه در قرآن]] - [[روزه در نهج البلاغه]] - [[روزه در معارف دعا و زیارات]] - [[روزه در معارف و سیره نبوی]] - [[روزه در معارف و سیره فاطمی]] - [[روزه در معارف و سیره حسینی]] - [[روزه در معارف و سیره سجادی]] - [[روزه در تربیت اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==[[حکمت]] [[روزه]]== | == [[حکمت]] [[روزه]] == | ||
از [[ابن شهرآشوب]] نقل است: از [[امام حسین]]{{ع}} سؤال شد: چرا خدای عز و جل روزه را بر بندگانش [[واجب]] کرده است؟ فرمود: «تا توانگر، مزه [[گرسنگی]] را بچشد و زیادی مالش را به بینوایان بدهد»<ref>{{متن حدیث|سُئِلَ الْحُسَيْنُ{{ع}} لِمَ افْتَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى عَبِيدِهِ الصَّوْمَ قَالَ لِيَجِدَ الْغَنِيُّ مَسَّ الْجُوعِ فَيَعُودَ بِالْفَضْلِ عَلَى الْمَسَاكِينِ}} (المناقب، ابن شهرآشوب، ج۴، ص۶۸؛ بحار الأنوار، ج۹۶، ص۳۷۵، ح۶۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۸.</ref> | از [[ابن شهرآشوب]] نقل است: از [[امام حسین]] {{ع}} سؤال شد: چرا خدای عز و جل روزه را بر بندگانش [[واجب]] کرده است؟ فرمود: «تا توانگر، مزه [[گرسنگی]] را بچشد و زیادی مالش را به بینوایان بدهد»<ref>{{متن حدیث|سُئِلَ الْحُسَيْنُ {{ع}} لِمَ افْتَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى عَبِيدِهِ الصَّوْمَ قَالَ لِيَجِدَ الْغَنِيُّ مَسَّ الْجُوعِ فَيَعُودَ بِالْفَضْلِ عَلَى الْمَسَاكِينِ}} (المناقب، ابن شهرآشوب، ج۴، ص۶۸؛ بحار الأنوار، ج۹۶، ص۳۷۵، ح۶۲).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۸.</ref> | ||
==[[ثواب]] [[سحری]] خوردن== | == [[ثواب]] [[سحری]] خوردن == | ||
در کتاب [[الأمالی (کتاب)|الأمالی]] به سندش، از امام حسین{{ع}}، از [[امام علی]]{{ع}} نقل شده است که: [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: «[[خداوند]] و فرشتگانش بر [[آمرزش]] خواهان در [[سحر]] و [روزه‌داران] سحری‌خور، [[درود]] می‌فرستند. پس هر چند با جرعه‌ای آب، سحری بخورید»<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى الْمُسْتَغْفِرِينَ وَ الْمُتَسَحِّرِينَ بِالْأَسْحَارِ، فَتَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرَعِ الْمَاءِ}} (الأمالی، طوسی، ص۴۹۷، ح۱۰۹۰؛ مسند زید، ص۲۰۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۸.</ref> | در کتاب [[الأمالی (کتاب)|الأمالی]] به سندش، از امام حسین {{ع}}، از [[امام علی]] {{ع}} نقل شده است که: [[پیامبر خدا]] {{صل}} فرمود: «[[خداوند]] و فرشتگانش بر [[آمرزش]] خواهان در [[سحر]] و [روزه‌داران] سحری‌خور، [[درود]] می‌فرستند. پس هر چند با جرعه‌ای آب، سحری بخورید»<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى الْمُسْتَغْفِرِينَ وَ الْمُتَسَحِّرِينَ بِالْأَسْحَارِ، فَتَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرَعِ الْمَاءِ}} (الأمالی، طوسی، ص۴۹۷، ح۱۰۹۰؛ مسند زید، ص۲۰۴).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۸.</ref> | ||
==[[افطار]] کردن با خرما== | == [[افطار]] کردن با خرما == | ||
در کتاب [[مکارم الأخلاق (کتاب)|مکارم الأخلاق]] از امام حسین{{ع}} از امام علی{{ع}} اینگونه نقل شده است: پیامبر خدا{{صل}}، چون روزه می‌گرفت، آن را با خرما می‌گشود<ref>{{متن حدیث|إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ{{صل}}: كَانَ يَبْتَدِئُ طَعَامَهُ إِذَا كَانَ صَائِماً بِالتَّمْرِ}} (مکارم الأخلاق، ج۱، ص۳۶۷، ح۱۲۱۰).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۸.</ref> | در کتاب [[مکارم الأخلاق (کتاب)|مکارم الأخلاق]] از امام حسین {{ع}} از امام علی {{ع}} اینگونه نقل شده است: پیامبر خدا {{صل}}، چون روزه می‌گرفت، آن را با خرما می‌گشود<ref>{{متن حدیث|إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}}: كَانَ يَبْتَدِئُ طَعَامَهُ إِذَا كَانَ صَائِماً بِالتَّمْرِ}} (مکارم الأخلاق، ج۱، ص۳۶۷، ح۱۲۱۰).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۸.</ref> | ||
==ثواب روزه [[رجب]] و [[شعبان]]== | == ثواب روزه [[رجب]] و [[شعبان]] == | ||
در کتاب [[تاریخ واسط (کتاب)|تاریخ واسط]] از امام حسین{{ع}} نقل است: روزه رجب و شعبان، توبه‌ای (بازگشتی) از جانب خدای عز و جل است<ref>{{متن حدیث|صَوْمُ رَجَبٍ و شَعبانَ تَوْبَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ}} (تاریخ واسط، ص۱۹۶).</ref>. | در کتاب [[تاریخ واسط (کتاب)|تاریخ واسط]] از امام حسین {{ع}} نقل است: روزه رجب و شعبان، توبه‌ای (بازگشتی) از جانب خدای عز و جل است<ref>{{متن حدیث|صَوْمُ رَجَبٍ و شَعبانَ تَوْبَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ}} (تاریخ واسط، ص۱۹۶).</ref>. | ||
در کتاب [[فضائل الأشهر الثلاثة (کتاب)|فضائل الأشهر الثلاثة]] به سندش، از امام حسین{{ع}} آمده است: شنیدم [[امیرمؤمنان]] می‌فرماید: «هر کس [[ماه شعبان]] را از سرِ [[محبّت]] به پیامبر خدا{{صل}} و [[تقرّب]] به خدای عز و جل روزه بدارد، خدای عز و جل دوستِ او خواهد شد و [[روز قیامت]]، او را به کرامتش نزدیک و [[بهشت]] را برایش واجب می‌کند»<ref>{{متن حدیث|سَمِعْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}}: يَقُولُ مَنْ صَامَ شَعْبَانَ مَحَبَّةَ نَبِيِّ اللَّهِ{{صل}} وَ تَقَرُّباً إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَحَبَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَرَّبَهُ مِنْ كَرَامَتِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ أَوْجَبَ لَهُ الْجَنَّةَ}} (فضائل الأشهر الثلاثة، ص۶۱، ح۴۳).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۹.</ref> | در کتاب [[فضائل الأشهر الثلاثة (کتاب)|فضائل الأشهر الثلاثة]] به سندش، از امام حسین {{ع}} آمده است: شنیدم [[امیرمؤمنان]] می‌فرماید: «هر کس [[ماه شعبان]] را از سرِ [[محبّت]] به پیامبر خدا {{صل}} و [[تقرّب]] به خدای عز و جل روزه بدارد، خدای عز و جل دوستِ او خواهد شد و [[روز قیامت]]، او را به کرامتش نزدیک و [[بهشت]] را برایش واجب می‌کند»<ref>{{متن حدیث|سَمِعْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}}: يَقُولُ مَنْ صَامَ شَعْبَانَ مَحَبَّةَ نَبِيِّ اللَّهِ {{صل}} وَ تَقَرُّباً إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَحَبَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَرَّبَهُ مِنْ كَرَامَتِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ أَوْجَبَ لَهُ الْجَنَّةَ}} (فضائل الأشهر الثلاثة، ص۶۱، ح۴۳).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۴۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[رده:روزه]] | [[رده:روزه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث روزه است. روزه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: روزه در قرآن - روزه در نهج البلاغه - روزه در معارف دعا و زیارات - روزه در معارف و سیره نبوی - روزه در معارف و سیره فاطمی - روزه در معارف و سیره حسینی - روزه در معارف و سیره سجادی - روزه در تربیت اسلامی - پرسش مرتبط نداردحکمت روزه
از ابن شهرآشوب نقل است: از امام حسین (ع) سؤال شد: چرا خدای عز و جل روزه را بر بندگانش واجب کرده است؟ فرمود: «تا توانگر، مزه گرسنگی را بچشد و زیادی مالش را به بینوایان بدهد»[۱].[۲]
ثواب سحری خوردن
در کتاب الأمالی به سندش، از امام حسین (ع)، از امام علی (ع) نقل شده است که: پیامبر خدا (ص) فرمود: «خداوند و فرشتگانش بر آمرزش خواهان در سحر و [روزه‌داران] سحری‌خور، درود می‌فرستند. پس هر چند با جرعه‌ای آب، سحری بخورید»[۳].[۴]
افطار کردن با خرما
در کتاب مکارم الأخلاق از امام حسین (ع) از امام علی (ع) اینگونه نقل شده است: پیامبر خدا (ص)، چون روزه می‌گرفت، آن را با خرما می‌گشود[۵].[۶]
ثواب روزه رجب و شعبان
در کتاب تاریخ واسط از امام حسین (ع) نقل است: روزه رجب و شعبان، توبه‌ای (بازگشتی) از جانب خدای عز و جل است[۷].
در کتاب فضائل الأشهر الثلاثة به سندش، از امام حسین (ع) آمده است: شنیدم امیرمؤمنان می‌فرماید: «هر کس ماه شعبان را از سرِ محبّت به پیامبر خدا (ص) و تقرّب به خدای عز و جل روزه بدارد، خدای عز و جل دوستِ او خواهد شد و روز قیامت، او را به کرامتش نزدیک و بهشت را برایش واجب می‌کند»[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ «سُئِلَ الْحُسَيْنُ (ع) لِمَ افْتَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى عَبِيدِهِ الصَّوْمَ قَالَ لِيَجِدَ الْغَنِيُّ مَسَّ الْجُوعِ فَيَعُودَ بِالْفَضْلِ عَلَى الْمَسَاكِينِ» (المناقب، ابن شهرآشوب، ج۴، ص۶۸؛ بحار الأنوار، ج۹۶، ص۳۷۵، ح۶۲).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۸.
- ↑ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى الْمُسْتَغْفِرِينَ وَ الْمُتَسَحِّرِينَ بِالْأَسْحَارِ، فَتَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرَعِ الْمَاءِ» (الأمالی، طوسی، ص۴۹۷، ح۱۰۹۰؛ مسند زید، ص۲۰۴).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۸.
- ↑ «إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص): كَانَ يَبْتَدِئُ طَعَامَهُ إِذَا كَانَ صَائِماً بِالتَّمْرِ» (مکارم الأخلاق، ج۱، ص۳۶۷، ح۱۲۱۰).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۸.
- ↑ «صَوْمُ رَجَبٍ و شَعبانَ تَوْبَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ» (تاریخ واسط، ص۱۹۶).
- ↑ «سَمِعْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (ع): يَقُولُ مَنْ صَامَ شَعْبَانَ مَحَبَّةَ نَبِيِّ اللَّهِ (ص) وَ تَقَرُّباً إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَحَبَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَرَّبَهُ مِنْ كَرَامَتِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ أَوْجَبَ لَهُ الْجَنَّةَ» (فضائل الأشهر الثلاثة، ص۶۱، ح۴۳).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۹.