مشکور: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[مشکور در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
مشکور نام پیرمردی از هواداران [[اهل بیت]] در [[کوفه]] که [[مأمور]] نگهبانی از طفلان [[مسلم بن عقیل]] بود. وقتی پس از یک سال زندانی بودن [[محمّد]] و [[ابراهیم]] (پسران [[حضرت مسلم]]) فهمید که آن دو از [[بنیهاشم]] و [[دودمان]] نبوّتند، آنان را مخفیانه از زندان [[آزاد]] کرد (گرچه دوباره گرفتار شده، به [[شهادت]] رسیدند)<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۰۱.</ref>. مشکور به خاطر این خدمت به [[طفلان مسلم]]، از سوی [[ابن زیاد]] احضار شد و به او پانصد ضربه تازیانه زدند وی در زیر تازیانهها [[جان]] داد<ref>سوگنامه آل محمد، ص۱۸۹ به نقل از معالی السبطین.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۵۷.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | # [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۶: | خط ۱۲: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:امام حسین]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | [[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۹
مقدمه
مشکور نام پیرمردی از هواداران اهل بیت در کوفه که مأمور نگهبانی از طفلان مسلم بن عقیل بود. وقتی پس از یک سال زندانی بودن محمّد و ابراهیم (پسران حضرت مسلم) فهمید که آن دو از بنیهاشم و دودمان نبوّتند، آنان را مخفیانه از زندان آزاد کرد (گرچه دوباره گرفتار شده، به شهادت رسیدند)[۱]. مشکور به خاطر این خدمت به طفلان مسلم، از سوی ابن زیاد احضار شد و به او پانصد ضربه تازیانه زدند وی در زیر تازیانهها جان داد[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۰۱.
- ↑ سوگنامه آل محمد، ص۱۸۹ به نقل از معالی السبطین.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۵۷.