علی بن حمزه کسائی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام کاظم| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علی بن حمزه کسائی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
== آشنایی اجمالی ==
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[علی بن حمزه کسائی در علوم قرآنی]]</div>
[[ابوالحسن علی بن حمزة بن عبدالله بن بهمن کسائی کوفی بغدادی اسدی]] اصالتاً [[ایرانی]] و [[اهل کوفه]] بود<ref>غایة النهایه ۱/۵۳۵.</ref> و [[دوران کودکی]] را در آنجا سپری کرد <ref> اعیان الشیعه ۸/۲۳۳.</ref> و سپس در [[بغداد]] سکنی گزید.<ref> تاریخ بغداد ۱۱/۴۰۳.</ref> وی در بزرگسالی نزد [[معاذ بن مسلم هراء]]، [[رواسی]] و دیگران به فراگیری دانش‌های [[روز]] پرداخت.<ref> الفهرست (الندیم) ۷۲.</ref> با [[هدایت]] [[خلیل نحوی]] به [[حجاز]]، نجد و تهامه کوچ کرد<ref> تاریخ الاسلام ۱۲/۲۹۹.</ref> و از [[اعراب]] آن نواحی در زمینه لغت‌های نادر و [[غریب]] بهره برد.<ref>اعیان الشیعه ۸/۲۳۳.</ref> کسائی همچنین از [[امام صادق]] {{ع}}، [[سلیمان بن ارقم]] و [[اعمش]] [[حدیث]] شنید<ref> تاریخ الاسلام ۱۲.</ref> و نزد [[ابان بن تغلب]]،<ref> اعیان الشیعه ۸/۲۳۳.</ref> [[حمزه زیات]]<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۴۰۳.</ref> و [[ابن ابی لیلی]]<ref> سیر اعلام النبلاء ۹/۱۳۱.</ref> [[فنون]] قرائت آموخت. دانشمندانی چون [[فراء]]، [[خلف احمر]]، [[قاسم بن سلام]] و جمعی دیگر از [[شاگردان]] برجسته وی در [[روایت]] و قرائت بودند.<ref>تاریخ الاسلام ۱۲ اعیان الشیعه ۸/۲۳۳.</ref>


==مقدمه==
کسائی در نحو و لغت از [[عالمان]] ممتاز و در قرائت از قرای سبعه<ref> تاریخ بغداد ۱۱/۴۰۳.</ref> و در [[شعر]] از [[شاعران]] کم گوی به شمار می‌‌رفت. او قواعدی در نحو<ref> اعیان الشیعه ۸/۲۳۳.</ref> و قرائت وضع کرد. گویند که وی در بغداد به [[تعلیم و تربیت]] «رشید» و «امین» دو [[خلیفه عباسی]] [[اشتغال]] داشت.<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۴۰۳ و النجوم الزاهره ۲/۱۳۰.</ref> او همچنین با [[یونس نحوی]]<ref>تاریخ الاسلام ۱۲/۲۹۹.</ref> و [[سیبویه]]<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۷/۳۱۳.</ref> [[مناظره]] کرد. سرانجام در سال ۱۸۹ه‍ <ref>التاریخ الکبیر ۶/۲۶۸.</ref> در راه [[طوس]] در زنبویه، از روستاهای [[ری]] [[وفات]] یافت و در همان جا مدفون گردید.<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۴۰۳.</ref> او هنگام وفات هفتاد سال داشت. آثار کسائی عبارت‌اند از: «معانی القرآن»، «مختصر فی النحو»، «القراءات»، «اختلاف مصاحف اهل المدینة و اهل الکوفة و اهل البصرة»، «اجزاء القرآن»، «مقطوع القرآن» و «موصوله» <ref>الفهرست (الندیم) ۳۸.</ref> «ما تشابه من الفاظ القرآن»، «تناظر من کلمات الفرقان» <ref>الذریعه ۱۹/۱۵.</ref>، «عدد آی القرن»،<ref>الذریعه ۱۵/۲۳۱.</ref> «نسب رسول الله» {{صل}}<ref> الذریعه ۲۴/۱۳۹.</ref> «العوامل فی النحو»<ref>کشف الظنون ۲/۱۱۷۹.</ref>، «اشعار المعایاة و طرائقها»، «قصص الأنبیاء»<ref>کشف الظنون ۵/۶۶۸.</ref>، «الحروف»<ref>کشف الظنون ۴/۲۸۹.</ref> «المصادر»<ref>کشف الظنون ۴/۳۳۲.</ref>، «النوادر الأصغر»، «النوادر الأوسط»، «النوادر الأکبر»،<ref>کشف الظنون ۴/۳۴۵.</ref> «الهجاء و الهاآت المکنی فی القرآن»<ref>کشف الظنون ۴/۳۵۰.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۵۵۰-۵۵۱.</ref>
[[ابوالحسن علی بن حمزه کسائی]] [[اهل کوفه]]، یکی از هفت [[قاری]] مشهور، صاحب تألیفاتی از جمله [[معانی القرآن]]<ref>داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۳۹۹-۴۰۳، رقم ۳۴۹.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۱.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۶: خط ۱۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:علی بن حمزه کسائی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب امام کاظم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۱

آشنایی اجمالی

ابوالحسن علی بن حمزة بن عبدالله بن بهمن کسائی کوفی بغدادی اسدی اصالتاً ایرانی و اهل کوفه بود[۱] و دوران کودکی را در آنجا سپری کرد [۲] و سپس در بغداد سکنی گزید.[۳] وی در بزرگسالی نزد معاذ بن مسلم هراء، رواسی و دیگران به فراگیری دانش‌های روز پرداخت.[۴] با هدایت خلیل نحوی به حجاز، نجد و تهامه کوچ کرد[۵] و از اعراب آن نواحی در زمینه لغت‌های نادر و غریب بهره برد.[۶] کسائی همچنین از امام صادق (ع)، سلیمان بن ارقم و اعمش حدیث شنید[۷] و نزد ابان بن تغلب،[۸] حمزه زیات[۹] و ابن ابی لیلی[۱۰] فنون قرائت آموخت. دانشمندانی چون فراء، خلف احمر، قاسم بن سلام و جمعی دیگر از شاگردان برجسته وی در روایت و قرائت بودند.[۱۱]

کسائی در نحو و لغت از عالمان ممتاز و در قرائت از قرای سبعه[۱۲] و در شعر از شاعران کم گوی به شمار می‌‌رفت. او قواعدی در نحو[۱۳] و قرائت وضع کرد. گویند که وی در بغداد به تعلیم و تربیت «رشید» و «امین» دو خلیفه عباسی اشتغال داشت.[۱۴] او همچنین با یونس نحوی[۱۵] و سیبویه[۱۶] مناظره کرد. سرانجام در سال ۱۸۹ه‍ [۱۷] در راه طوس در زنبویه، از روستاهای ری وفات یافت و در همان جا مدفون گردید.[۱۸] او هنگام وفات هفتاد سال داشت. آثار کسائی عبارت‌اند از: «معانی القرآن»، «مختصر فی النحو»، «القراءات»، «اختلاف مصاحف اهل المدینة و اهل الکوفة و اهل البصرة»، «اجزاء القرآن»، «مقطوع القرآن» و «موصوله» [۱۹] «ما تشابه من الفاظ القرآن»، «تناظر من کلمات الفرقان» [۲۰]، «عدد آی القرن»،[۲۱] «نسب رسول الله» (ص)[۲۲] «العوامل فی النحو»[۲۳]، «اشعار المعایاة و طرائقها»، «قصص الأنبیاء»[۲۴]، «الحروف»[۲۵] «المصادر»[۲۶]، «النوادر الأصغر»، «النوادر الأوسط»، «النوادر الأکبر»،[۲۷] «الهجاء و الهاآت المکنی فی القرآن»[۲۸].[۲۹]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. غایة النهایه ۱/۵۳۵.
  2. اعیان الشیعه ۸/۲۳۳.
  3. تاریخ بغداد ۱۱/۴۰۳.
  4. الفهرست (الندیم) ۷۲.
  5. تاریخ الاسلام ۱۲/۲۹۹.
  6. اعیان الشیعه ۸/۲۳۳.
  7. تاریخ الاسلام ۱۲.
  8. اعیان الشیعه ۸/۲۳۳.
  9. تاریخ بغداد ۱۱/۴۰۳.
  10. سیر اعلام النبلاء ۹/۱۳۱.
  11. تاریخ الاسلام ۱۲ اعیان الشیعه ۸/۲۳۳.
  12. تاریخ بغداد ۱۱/۴۰۳.
  13. اعیان الشیعه ۸/۲۳۳.
  14. تاریخ بغداد ۱۱/۴۰۳ و النجوم الزاهره ۲/۱۳۰.
  15. تاریخ الاسلام ۱۲/۲۹۹.
  16. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۷/۳۱۳.
  17. التاریخ الکبیر ۶/۲۶۸.
  18. تاریخ بغداد ۱۱/۴۰۳.
  19. الفهرست (الندیم) ۳۸.
  20. الذریعه ۱۹/۱۵.
  21. الذریعه ۱۵/۲۳۱.
  22. الذریعه ۲۴/۱۳۹.
  23. کشف الظنون ۲/۱۱۷۹.
  24. کشف الظنون ۵/۶۶۸.
  25. کشف الظنون ۴/۲۸۹.
  26. کشف الظنون ۴/۳۳۲.
  27. کشف الظنون ۴/۳۴۵.
  28. کشف الظنون ۴/۳۵۰.
  29. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۵۵۰-۵۵۱.