حروف مقطعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = قرآن | عنوان مدخل = حروف مقطعه| مداخل مرتبط = [[حروف مقطعه در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حروف مقطعه در قرآن]]</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
چهارده حرف از حروف الفبای [[عربی]] که در آغاز ۲۹ [[سوره]] آمده‌اند و به صورت جدا جدا تلفظ می‌شوند «[[فواتح سور]]»، «[[حروف مقطعه]]» یا «[[حروف نورانی قرآن]]» نامیده می‌شوند.
چهارده حرف از حروف الفبای [[عربی]] که در آغاز ۲۹ [[سوره]] آمده‌اند و به صورت جدا جدا تلفظ می‌شوند «[[فواتح سور]]»، «حروف مقطعه» یا «[[حروف نورانی قرآن]]» نامیده می‌شوند.


مجموع این حروف (با حذف موارد تکرار) ۱۴ حرف است که در عبارت‌های مختلفی آنها را جمع کرده‌اند، مانند: «نص حکیم قاطع له سر»، «الم یسطع نور حق کره»، «طرق سمعک النصیحة»، «صن سرا یقطعک حمله»، «علی صراط حق نمسکه».
مجموع این حروف (با حذف موارد تکرار) ۱۴ حرف است که در عبارت‌های مختلفی آنها را جمع کرده‌اند، مانند: «نص حکیم قاطع له سر»، «الم یسطع نور حق کره»، «طرق سمعک النصیحة»، «صن سرا یقطعک حمله»، «علی صراط حق نمسکه».
خط ۲۱: خط ۱۹:


از [[مفسران]] قرآن در [[تفسیر]] حروف مزبور بیش از ۲۵ نظر نقل شده است. به پاره‌ای از این دیدگاه‌ها اشاره می‌شود:
از [[مفسران]] قرآن در [[تفسیر]] حروف مزبور بیش از ۲۵ نظر نقل شده است. به پاره‌ای از این دیدگاه‌ها اشاره می‌شود:
#این حروف از متشابهات‌ هستند.
# این حروف از متشابهات‌ هستند.
#حروف مقطعه، حروف [[اسم اعظم]] [[الهی]] است.
# حروف مقطعه، حروف [[اسم اعظم]] [[الهی]] است.
#اسامی سوره‌هایی هستند که با آنها آغاز شده‌اند.
# اسامی سوره‌هایی هستند که با آنها آغاز شده‌اند.
#نام‌های پروردگارند.
# نام‌های پروردگارند.
# سوگندهایی هستند به [[اسمای حسنای الهی]].
# سوگندهایی هستند به [[اسمای حسنای الهی]].
#نام‌های قرآن‌کریم‌ هستند.
# نام‌های قرآن‌کریم‌ هستند.
#[[نام‌های پیغمبر]] [[خدا]] هستند که [[خداوند]] ایشان را به آن نام‌ها خوانده است.
# [[نام‌های پیغمبر]] [[خدا]] هستند که [[خداوند]] ایشان را به آن نام‌ها خوانده است.
#رمزهایی میان خدا و [[پیامبر]] او است.
# رمزهایی میان خدا و [[پیامبر]] او است.
#معنای خاصی ندارند و برای التفات دادن [[مشرکان]] به شنیدن [[آیات]] بعدی به کار رفته‌اند.
# معنای خاصی ندارند و برای التفات دادن [[مشرکان]] به شنیدن [[آیات]] بعدی به کار رفته‌اند.
#خداوند می‌خواهد بفرماید که قرآن از همین حروف ساخته شده است.
# خداوند می‌خواهد بفرماید که قرآن از همین حروف ساخته شده است.


در این‌باره دیدگاه‌های دیگری نیز وجود دارد که در [[تفاسیر قرآن]]، به‌ویژه تفسیر [[مجمع‌البیان]] و [[التفسیرالکبیر]] [[فخر رازی]] و [[تفسیر نمونه]] ذیل آیه اول [[سوره بقره]] آمده است. سوره‌های دارای حروف مقطعه همه مکّی‌اند؛ بجز [[سوره بقره]] و [[سوره آل‌عمران]]<ref>فخر رازی، محمد بن عمر، ۵۴۴ - ۶۰۶ق،التفسیرالکبیر،جلد۱،صفحه (۲-۱۲)؛ طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق،مجمع البیان فی تفسیرالقرآن،جلد۱،صفحه (۳۲-۳۲)</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۲۱۲۲.</ref>
در این‌باره دیدگاه‌های دیگری نیز وجود دارد که در [[تفاسیر قرآن]]، به‌ویژه تفسیر [[مجمع‌ البیان]] و [[التفسیر الکبیر]] [[فخر رازی]] و [[تفسیر نمونه]] ذیل آیه اول [[سوره بقره]] آمده است. سوره‌های دارای حروف مقطعه همه مکّی‌اند؛ بجز [[سوره بقره]] و [[سوره آل‌عمران]]<ref>فخر رازی، محمد بن عمر، ۵۴۴ - ۶۰۶ق، التفسیرالکبیر، جلد۱،صفحه (۲-۱۲)؛ طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، جلد۱،صفحه (۳۲-۳۲)</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۲۱۲۲.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۴۲: خط ۴۰:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:حروف مقطعه]]
[[رده:قرآن]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۴۰

مقدمه

چهارده حرف از حروف الفبای عربی که در آغاز ۲۹ سوره آمده‌اند و به صورت جدا جدا تلفظ می‌شوند «فواتح سور»، «حروف مقطعه» یا «حروف نورانی قرآن» نامیده می‌شوند.

مجموع این حروف (با حذف موارد تکرار) ۱۴ حرف است که در عبارت‌های مختلفی آنها را جمع کرده‌اند، مانند: «نص حکیم قاطع له سر»، «الم یسطع نور حق کره»، «طرق سمعک النصیحة»، «صن سرا یقطعک حمله»، «علی صراط حق نمسکه».

حروف مقطعه ابتدای سوره‌ها حداقل یک و حداکثر پنج حرفی هستند:

یک حرفی: ص؛ ق؛ ن. دو حرفی: طه؛ طس؛ یس؛ حم.

سه حرفی: الم؛ الر؛ طسم.

چهار حرفی: المص؛ المر.

پنج حرفی: کهیعص؛ حم عسق.

بصریین هیچ یک از حروف مقطعه فواتح سُوَر را آیه مستقل ندانسته‌اند، اما کوفیین برخی را آیه مستقل دانسته‌اند، که تعیین آنها، توقیفی است نه قیاسی.

از مفسران قرآن در تفسیر حروف مزبور بیش از ۲۵ نظر نقل شده است. به پاره‌ای از این دیدگاه‌ها اشاره می‌شود:

  1. این حروف از متشابهات‌ هستند.
  2. حروف مقطعه، حروف اسم اعظم الهی است.
  3. اسامی سوره‌هایی هستند که با آنها آغاز شده‌اند.
  4. نام‌های پروردگارند.
  5. سوگندهایی هستند به اسمای حسنای الهی.
  6. نام‌های قرآن‌کریم‌ هستند.
  7. نام‌های پیغمبر خدا هستند که خداوند ایشان را به آن نام‌ها خوانده است.
  8. رمزهایی میان خدا و پیامبر او است.
  9. معنای خاصی ندارند و برای التفات دادن مشرکان به شنیدن آیات بعدی به کار رفته‌اند.
  10. خداوند می‌خواهد بفرماید که قرآن از همین حروف ساخته شده است.

در این‌باره دیدگاه‌های دیگری نیز وجود دارد که در تفاسیر قرآن، به‌ویژه تفسیر مجمع‌ البیان و التفسیر الکبیر فخر رازی و تفسیر نمونه ذیل آیه اول سوره بقره آمده است. سوره‌های دارای حروف مقطعه همه مکّی‌اند؛ بجز سوره بقره و سوره آل‌عمران[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. فخر رازی، محمد بن عمر، ۵۴۴ - ۶۰۶ق، التفسیرالکبیر، جلد۱،صفحه (۲-۱۲)؛ طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، جلد۱،صفحه (۳۲-۳۲)
  2. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۲۱۲۲.