توسعه اقتصادی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اقتصاد | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[توسعه اقتصادی در معارف و سیره علوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
مطالعه سخنان [[حضرت | مطالعه سخنان [[حضرت امام علی]] {{ع}} و [[تأمل]] در [[سیره]] او، از عدم تضاد و تنافی آموزههای دینی با [[رشد]] و توسعه اقتصادی خبر میدهد. توجه به آخرت و اصالت دادن به آن هنگام انجام امور گوناگون در [[زندگی]] این [[دنیا]]، نه تنها با توجه کردن به رشد و توسعه اقتصادی تضادی ندارد، بلکه باعث میشود آن را با انگیزههای قویتر دنبال کنیم تا آثار منفی کمتری داشته باشد و ملاحظات توزیعی، [[منزلت]] و [[کرامت]] [[انسانها]] را نیز در نظر بگیرد. | ||
این همه سفارش به [[آبادانی]] | این همه سفارش به [[آبادانی]] سرزمینها و رشد و توسعه اقتصادی در کنار سفارش به [[عدالت اجتماعی]] و مراعات [[حقوق مردم]] و... بخشی از دستورهای صریح [[اقتصادی]] حضرت است که نشان از نگرش خاص او به رشد و توسعه اقتصادی دارد. وی پس از تأکید بر اصالت دادن به [[آخرت]]، ما را به رشد و توسعه اقتصادی توجه داده و با استناد به [[آیه]] {{متن قرآن|هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا...}}<ref>«و به سوی (قوم) ثمود برادر آنان صالح را (فرستادیم)، گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که خدایی جز او ندارید، او شما را از زمین پدیدار کرد و شما را در آن به آبادانی گمارد پس، از او آمرزش بخواهید سپس به درگاه وی توبه کنید که پروردگار من، پاسخ دهندهای است» سوره هود، آیه ۶۱.</ref> فرموده است: [[خدای سبحان]] با این آیه، به [[مردم]] [[فرمان]] آبادانی داده تا با استفاده از محصولات گوناگون [[زمین]]، نیازهای معیشتی خویش را تأمین کنند<ref>وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۲.</ref>؛ در عین حال، [[امام]] رشد اقتصادی را همراه با توجه به آخرت میخواهد؛ لذا در بازار [[بصره]] گریست و فرمود: ای [[بندگان]] دنیا و [[کارگزاران]] [[اهل]] آن! با این همه [[اشتغال]] به [[کسب و کار]] و [[تجارت]] در دنیا کی به [[فکر]] آخرت هستید تا بتوانید توشهای برای آن سرای باقی برگیرید؟<ref>کاشف الغطاء، هادی، مستدرک نهج البلاغه، ص۵۱.</ref>. | ||
ای [[بندگان]] دنیا و [[کارگزاران]] [[اهل]] آن! با این همه [[اشتغال]] به [[کسب و کار]] و [[تجارت]] در دنیا کی به [[فکر]] آخرت هستید تا بتوانید توشهای برای آن سرای باقی برگیرید؟<ref>کاشف الغطاء، هادی، مستدرک نهج البلاغه، ص۵۱.</ref>. | |||
از این | از این سخن امام استفاده میشود که او توجه به کار و کوشش [[اقتصادی]] و [[تجارت]] را به اصالت دادن به [[آخرت]] مقید میکند تا هرگز [[زندگی دنیا]] را بر آخرت ترجیح ندهیم؛ حضرت در ادامه، [[آیه]] {{متن قرآن|فَأَمَّا مَنْ طَغَى * آثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا}}<ref>«اما آنکه سرکشی کرده باشد * و زندگی این جهان را برگزیده باشد» سوره نازعات، آیه ۳۷-۳۸.</ref> را [[تلاوت]] فرمود<ref>[[عبدالامیر خادم علیزاده|خادم علیزاده، عبدالامیر]]، [[دنیا و آخرت (مقاله)| مقاله «دنیا و آخرت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)| دانشنامه امام علی ج۷]]، ص ۱۴۶.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1368105.jpg|22px]] [[عبدالامیر خادم علیزاده|خادم علیزاده، عبدالامیر]]، [[دنیا و آخرت (مقاله)| مقاله «دنیا و آخرت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۷''']] | # [[پرونده:1368105.jpg|22px]] [[عبدالامیر خادم علیزاده|خادم علیزاده، عبدالامیر]]، [[دنیا و آخرت (مقاله)| مقاله «دنیا و آخرت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۷''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۹: | خط ۱۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اقتصاد]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۴
مقدمه
مطالعه سخنان حضرت امام علی (ع) و تأمل در سیره او، از عدم تضاد و تنافی آموزههای دینی با رشد و توسعه اقتصادی خبر میدهد. توجه به آخرت و اصالت دادن به آن هنگام انجام امور گوناگون در زندگی این دنیا، نه تنها با توجه کردن به رشد و توسعه اقتصادی تضادی ندارد، بلکه باعث میشود آن را با انگیزههای قویتر دنبال کنیم تا آثار منفی کمتری داشته باشد و ملاحظات توزیعی، منزلت و کرامت انسانها را نیز در نظر بگیرد.
این همه سفارش به آبادانی سرزمینها و رشد و توسعه اقتصادی در کنار سفارش به عدالت اجتماعی و مراعات حقوق مردم و... بخشی از دستورهای صریح اقتصادی حضرت است که نشان از نگرش خاص او به رشد و توسعه اقتصادی دارد. وی پس از تأکید بر اصالت دادن به آخرت، ما را به رشد و توسعه اقتصادی توجه داده و با استناد به آیه ﴿هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا...﴾[۱] فرموده است: خدای سبحان با این آیه، به مردم فرمان آبادانی داده تا با استفاده از محصولات گوناگون زمین، نیازهای معیشتی خویش را تأمین کنند[۲]؛ در عین حال، امام رشد اقتصادی را همراه با توجه به آخرت میخواهد؛ لذا در بازار بصره گریست و فرمود: ای بندگان دنیا و کارگزاران اهل آن! با این همه اشتغال به کسب و کار و تجارت در دنیا کی به فکر آخرت هستید تا بتوانید توشهای برای آن سرای باقی برگیرید؟[۳].
از این سخن امام استفاده میشود که او توجه به کار و کوشش اقتصادی و تجارت را به اصالت دادن به آخرت مقید میکند تا هرگز زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح ندهیم؛ حضرت در ادامه، آیه ﴿فَأَمَّا مَنْ طَغَى * آثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا﴾[۴] را تلاوت فرمود[۵].
منابع
پانویس
- ↑ «و به سوی (قوم) ثمود برادر آنان صالح را (فرستادیم)، گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که خدایی جز او ندارید، او شما را از زمین پدیدار کرد و شما را در آن به آبادانی گمارد پس، از او آمرزش بخواهید سپس به درگاه وی توبه کنید که پروردگار من، پاسخ دهندهای است» سوره هود، آیه ۶۱.
- ↑ وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۲.
- ↑ کاشف الغطاء، هادی، مستدرک نهج البلاغه، ص۵۱.
- ↑ «اما آنکه سرکشی کرده باشد * و زندگی این جهان را برگزیده باشد» سوره نازعات، آیه ۳۷-۳۸.
- ↑ خادم علیزاده، عبدالامیر، مقاله «دنیا و آخرت»، دانشنامه امام علی ج۷، ص ۱۴۶.