اصحاب المشئمة در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اصحاب المشئمة | | موضوع مرتبط = اصحاب المشئمة | ||
| خط ۷: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*[[اصحاب المشئمة]]: دست‌چپی‌ها، شقاوت‌مندان، شومان، نگون‌بختان<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر.ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.</ref>. | * [[اصحاب المشئمة]]: دست‌چپی‌ها، شقاوت‌مندان، شومان، نگون‌بختان<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر. ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ}}<ref>«و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.</ref>. | *{{متن قرآن|وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ}}<ref>«و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.</ref>. | ||
*اصل مشئمه "شأم" به معنای "[[یسار]]" (چپ) در مقابل "[[یمین]]" (راست) است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.</ref>. شؤم به معنای "[[پستی]] و [[حقارت]]" همراه با [[ضعف]] است؛ بدین‌رو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیف‌تر است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.</ref>. | * اصل مشئمه "شأم" به معنای "[[یسار]]" (چپ) در مقابل "[[یمین]]" (راست) است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.</ref>. شؤم به معنای "[[پستی]] و [[حقارت]]" همراه با [[ضعف]] است؛ بدین‌رو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیف‌تر است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.</ref>. | ||
*[[خداوند تعالی]] [[گمراهان]]، [[دشمنان]] [[رسولان]] و [[منحرفان]] از طریق [[هدایت الهی]] را [[اصحاب]] مشئمه یا [[اصحاب]] شمال [[لقب]] داده است؛ چرا که آنان از نظر [[نورانیت]] [[قلب]] و [[باطن]] و [[روحانیت]] و [[ایمان]] در مقامی ضعیف‌تر از [[بندگان]] [[مؤمن]] و هدایت یافته که اصحاب الیمین یا اصحاب المیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه [[سیاسی]] همه [[منحرفان]] از خط مستقیم [[ولایت]] اصحاب المشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه [[جناح چپ]]<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۰.</ref>. | * [[خداوند تعالی]] [[گمراهان]]، [[دشمنان]] [[رسولان]] و [[منحرفان]] از طریق [[هدایت الهی]] را [[اصحاب]] مشئمه یا [[اصحاب]] شمال [[لقب]] داده است؛ چرا که آنان از نظر [[نورانیت]] [[قلب]] و [[باطن]] و [[روحانیت]] و [[ایمان]] در مقامی ضعیف‌تر از [[بندگان]] [[مؤمن]] و هدایت یافته که اصحاب الیمین یا اصحاب المیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه [[سیاسی]] همه [[منحرفان]] از خط مستقیم [[ولایت]] اصحاب المشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه [[جناح چپ]]<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۰.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصحاب المشئمة]] | [[رده:اصحاب المشئمة]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب المشئمة است. اصحاب المشئمة از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اصحاب المشئمة در قرآن - اصحاب المشئمة در حدیث - اصحاب المشئمة در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- اصحاب المشئمة: دست‌چپی‌ها، شقاوت‌مندان، شومان، نگون‌بختان[۱].
- ﴿وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴾[۲].
- اصل مشئمه "شأم" به معنای "یسار" (چپ) در مقابل "یمین" (راست) است[۳]. شؤم به معنای "پستی و حقارت" همراه با ضعف است؛ بدین‌رو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیف‌تر است[۴].
- خداوند تعالی گمراهان، دشمنان رسولان و منحرفان از طریق هدایت الهی را اصحاب مشئمه یا اصحاب شمال لقب داده است؛ چرا که آنان از نظر نورانیت قلب و باطن و روحانیت و ایمان در مقامی ضعیف‌تر از بندگان مؤمن و هدایت یافته که اصحاب الیمین یا اصحاب المیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه سیاسی همه منحرفان از خط مستقیم ولایت اصحاب المشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه جناح چپ[۵].
منابع
پانویس
- ↑ فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر. ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.
- ↑ «و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۰.