دفع در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۶

مقدمه

عطا کردن و بازگرداندن، در صورتی که با "الی" متعدی شود؛ مانند: ﴿فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ﴾^[۱]؛ حمایت کردن، اگر با "عَن" متعدی شود؛ مانند: ﴿إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا﴾^[۲].^[۳]. اصل آن به معنای منع (به صورت مستمر و دائم)^[۴] و ازاله (برطرف ‌کردن) به زور^[۵].

﴿إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا﴾^[۶]

در آیه شریفه ﴿وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ﴾^[۷].

مراد از فساد ارض، فساد اجتماع انسانی است. اجتماع انسانی بنا بر "نظریه استخدام"^[۸]. علامه طباطبایی تبعی است، نه ذاتی؛ لذا انسان برای تحصیل سعادت کامل، جامعه را تشکیل می‌دهد. اجتماع و تعاون در صورتی شکل می‌گیرد که وحدت و هماهنگی میان پیکره جامعه وجود داشته باشد؛ مانند هماهنگی و وحدتی که میان عناصر و اجزای جهان و نظام هستی وجود دارد.

در نظام تکوینی، وحدت و هماهنگی حاکم در آن ناشی از تأثیر و تأثر موجود میان اجزاء آن است و اگر رابطه مغالبه، یعنی غلبه بعضی و دفع بعضی نسبت به بعضی، میان این اجزاء نباشد، هر یک بر همان حالتی که فعلیت یافته، باقی می‌ماند و ارتباط میان اجزاء قطع می‌گردد و عالم از حرکت باز می‌ایستد و از بین می‌رود و سعادت نوع بشر منتفی می‌گردد.

بنا بر آنچه بیان شد، به تفسیر علامه طباطبایی مراد از ﴿دَفْعُ اللَّهِ ﴾ همان رابطه و تأثیر متقابل (غلبه و دفع) میان انسان‌هاست که موجب بالندگی وحدت و هماهنگی در نظام اجتماعی و در نتیجه حیات و طراوت اجتماعی می‌گردد و جامعه از رکود، فساد و هلاکت رهایی می‌یابد ^[۹].^[۱۰]

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ «دارایی‌هایشان را به آنان بازگردانید» سوره نساء، آیه ۶.
↑ «بی‌گمان خداوند از مؤمنان دفاع می‌کند» سوره حج، آیه ۳۸.
↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۱۶.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۲۶.
↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۸۷.
↑ «بی‌گمان خداوند از مؤمنان دفاع می‌کند» سوره حج، آیه ۳۸.
↑ «اگر خداوند برخی مردم را با برخی دیگر باز نمی‌داشت، زمین تباه می‌گردید» سوره بقره، آیه ۲۵۱.
↑ نظریه استخدام در تفسیر آیه۱۲۳ سوره بقره به‌تفصیل بیان شده است (ر. ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۱۱-۱۵۷).
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۲۹۳-۲۹۵.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۸۲-۲۸۳.

[1] «دارایی‌هایشان را به آنان بازگردانید» سوره نساء، آیه ۶.

[2] «بی‌گمان خداوند از مؤمنان دفاع می‌کند» سوره حج، آیه ۳۸.

[3] حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۱۶.

[4] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۲۶.

[5] ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۸۷.

[6] «بی‌گمان خداوند از مؤمنان دفاع می‌کند» سوره حج، آیه ۳۸.

[7] «اگر خداوند برخی مردم را با برخی دیگر باز نمی‌داشت، زمین تباه می‌گردید» سوره بقره، آیه ۲۵۱.

[8] نظریه استخدام در تفسیر آیه۱۲۳ سوره بقره به‌تفصیل بیان شده است (ر. ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۱۱-۱۵۷).

[9] سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۲۹۳-۲۹۵.

[10] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۸۲-۲۸۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = دفع
@@ خط ۷: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-عطا کردن و بازگرداندن، در صورتی که با "الی" متعدی شود؛ مانند: {{متن قرآن|فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ}}<ref>« دارایی‌هایشان را به آنان بازگردانید » سوره نساء، آیه ۶.</ref>؛ [[حمایت]] کردن، اگر با "عَن" متعدی شود؛ مانند: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا}}<ref>«بی‌گمان خداوند از مؤمنان دفاع می‌کند» سوره حج، آیه ۳۸.</ref>.<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۱۶.</ref>. اصل آن به معنای منع (به صورت مستمر و دائم)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۲۶.</ref> و ازاله (برطرف ‌کردن) به [[زور]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۸۷.</ref>.
+عطا کردن و بازگرداندن، در صورتی که با "الی" متعدی شود؛ مانند: {{متن قرآن|فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ}}<ref>«دارایی‌هایشان را به آنان بازگردانید» سوره نساء، آیه ۶.</ref>؛ [[حمایت]] کردن، اگر با "عَن" متعدی شود؛ مانند: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا}}<ref>«بی‌گمان خداوند از مؤمنان دفاع می‌کند» سوره حج، آیه ۳۸.</ref>.<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۱۶.</ref>. اصل آن به معنای منع (به صورت مستمر و دائم)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۲۶.</ref> و ازاله (برطرف ‌کردن) به [[زور]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۸، ص۸۷.</ref>.
 {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا}}<ref>«بی‌گمان خداوند از مؤمنان دفاع می‌کند» سوره حج، آیه ۳۸.</ref>
-در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ}}<ref>« اگر خداوند برخی مردم را با برخی دیگر باز نمی‌داشت، زمین تباه می‌گردید » سوره بقره، آیه ۲۵۱.</ref>.
+در [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ}}<ref>«اگر خداوند برخی مردم را با برخی دیگر باز نمی‌داشت، زمین تباه می‌گردید» سوره بقره، آیه ۲۵۱.</ref>.
-مراد از [[فساد]] [[ارض]]، [[فساد]] [[اجتماع]] [[انسانی]] است. [[اجتماع]] [[انسانی]] بنا بر "نظریه استخدام"<ref>نظریه استخدام در تفسیر آیه۱۲۳ سوره بقره به‌تفصیل بیان شده است (ر.ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۱۱-۱۵۷).</ref>. [[علامه طباطبایی]] تبعی است، نه ذاتی؛ لذا [[انسان]] برای تحصیل [[سعادت]] کامل، [[جامعه]] را تشکیل می‌دهد. [[اجتماع]] و [[تعاون]] در صورتی شکل می‌گیرد که [[وحدت]] و هماهنگی میان پیکره [[جامعه]] وجود داشته باشد؛ مانند هماهنگی و وحدتی که میان عناصر و اجزای [[جهان]] و [[نظام هستی]] وجود دارد.
+مراد از [[فساد]] [[ارض]]، [[فساد]] [[اجتماع]] [[انسانی]] است. [[اجتماع]] [[انسانی]] بنا بر "نظریه استخدام"<ref>نظریه استخدام در تفسیر آیه۱۲۳ سوره بقره به‌تفصیل بیان شده است (ر. ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۱۱-۱۵۷).</ref>. [[علامه طباطبایی]] تبعی است، نه ذاتی؛ لذا [[انسان]] برای تحصیل [[سعادت]] کامل، [[جامعه]] را تشکیل می‌دهد. [[اجتماع]] و [[تعاون]] در صورتی شکل می‌گیرد که [[وحدت]] و هماهنگی میان پیکره [[جامعه]] وجود داشته باشد؛ مانند هماهنگی و وحدتی که میان عناصر و اجزای [[جهان]] و [[نظام هستی]] وجود دارد.
 در [[نظام تکوینی]]، [[وحدت]] و هماهنگی [[حاکم]] در آن ناشی از تأثیر و تأثر موجود میان اجزاء آن است و اگر رابطه مغالبه، یعنی [[غلبه]] بعضی و دفع بعضی نسبت به بعضی، میان این اجزاء نباشد، هر یک بر همان حالتی که فعلیت یافته، باقی می‌ماند و [[ارتباط]] میان اجزاء [[قطع]] می‌گردد و عالم از حرکت باز می‌ایستد و از بین می‌رود و [[سعادت]] نوع [[بشر]] منتفی می‌گردد.