جوانی در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = جوانی | | موضوع مرتبط = جوانی | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = جوانی | ||
| مداخل مرتبط = [[جوانی در | | مداخل مرتبط = [[جوانی در نهج البلاغه]] - [[جوانی در معارف و سیره نبوی]] - [[جوانی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== | == تکریم شخصیت جوان == | ||
یکی از مهم‌ترین عوامل [[سازگاری]] [[جوان]] در [[خانواده]] و [[اجتماع]] این است که شخصیتش مورد [[احترام]] باشد و خویشتن را در معرض [[اهانت]] و [[تحقیر]] نبیند و نسبت به [[عزت نفس]] و [[شخصیت]] خود [[احساس]] [[ناامنی]] نکند. | یکی از مهم‌ترین عوامل [[سازگاری]] [[جوان]] در [[خانواده]] و [[اجتماع]] این است که شخصیتش مورد [[احترام]] باشد و خویشتن را در معرض [[اهانت]] و [[تحقیر]] نبیند و نسبت به [[عزت نفس]] و [[شخصیت]] خود [[احساس]] [[ناامنی]] نکند. | ||
جوان به طور طبیعی [[دوستدار]] کسی است که به او [[نیکی]] کرده و [[دشمن]] کسی است که در حقش [[بدی]] روا داشته است. | جوان به طور طبیعی [[دوستدار]] کسی است که به او [[نیکی]] کرده و [[دشمن]] کسی است که در حقش [[بدی]] روا داشته است. | ||
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرماید: | [[پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌فرماید: | ||
{{متن حدیث|جُبِلَتِ الْقُلُوبُ عَلَى حُبِّ مَنْ أَحْسَنَ إِلَيْهَا وَ بُغْضِ مَنْ أَسَاءَ إِلَيْهَا}}<ref>«دل‌های مردم با این تمایل فطری آفریده شده است که نیکی‌کنندگان به خود را دوست داشته باشند و بدکنندگان به خویش را دشمن دارند». تحف العقول، ص۳۷.</ref>. | {{متن حدیث|جُبِلَتِ الْقُلُوبُ عَلَى حُبِّ مَنْ أَحْسَنَ إِلَيْهَا وَ بُغْضِ مَنْ أَسَاءَ إِلَيْهَا}}<ref>«دل‌های مردم با این تمایل فطری آفریده شده است که نیکی‌کنندگان به خود را دوست داشته باشند و بدکنندگان به خویش را دشمن دارند». تحف العقول، ص۳۷.</ref>. | ||
نکته مهمی که در [[تکریم]] شخصیت [[جوانان]] باید بدان توجه کرد، [[آگاهی]] یافتن از ویژگی‌های خاص [[دوره جوانی]] است. [[پدران]] و [[مادران]] باید بدانند که فرزند جوانشان مراحل [[کودکی]] را پیموده و به مرحله [[جوانی]] رسیده است. پس باید این [[واقعیت]] را بپذیرند که فرزندشان دیگر [[کودک]] نیست و نباید مانند [[دوران کودکی]] با وی [[رفتار]] کنند و با [[تندی]] و [[خشونت]] به او دستور بدهند. | نکته مهمی که در [[تکریم]] شخصیت [[جوانان]] باید بدان توجه کرد، [[آگاهی]] یافتن از ویژگی‌های خاص [[دوره جوانی]] است. [[پدران]] و [[مادران]] باید بدانند که فرزند جوانشان مراحل [[کودکی]] را پیموده و به مرحله [[جوانی]] رسیده است. پس باید این [[واقعیت]] را بپذیرند که فرزندشان دیگر [[کودک]] نیست و نباید مانند [[دوران کودکی]] با وی [[رفتار]] کنند و با [[تندی]] و [[خشونت]] به او دستور بدهند. | ||
پیامبر اکرم{{صل}} می‌فرماید: | پیامبر اکرم {{صل}} می‌فرماید: | ||
{{متن حدیث|الْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ وَزِيرٌ سَبْعَ سِنِينَ}}<ref>«فرزند در هفت سال اول، سید و آقای والدین است. در هفت سال دوم، بنده و فرمانبردار پدر و مادر است و در هفت سال سوم، وزیر و طرف مشورت والدین است». مکارم الاخلاق، ص۱۱۵.</ref>. | {{متن حدیث|الْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ وَزِيرٌ سَبْعَ سِنِينَ}}<ref>«فرزند در هفت سال اول، سید و آقای والدین است. در هفت سال دوم، بنده و فرمانبردار پدر و مادر است و در هفت سال سوم، وزیر و طرف مشورت والدین است». مکارم الاخلاق، ص۱۱۵.</ref>. | ||
[[رسول اکرم]]{{صل}} با به کار بردن واژه «[[وزیر]]»، از یک طرف، به تشخص‌طلبی و [[استقلال]] جویی جوان توجه داشته و از طرف دیگر، به [[پدر]] و [[مادر]] فهمانده است که با جوان امروز همانند بچه دیروز رفتار نکنند و با او آمرانه سخن نگویند و با تندی و خشونت، شخصیتش را تحقیر نکنند. | [[رسول اکرم]] {{صل}} با به کار بردن واژه «[[وزیر]]»، از یک طرف، به تشخص‌طلبی و [[استقلال]] جویی جوان توجه داشته و از طرف دیگر، به [[پدر]] و [[مادر]] فهمانده است که با جوان امروز همانند بچه دیروز رفتار نکنند و با او آمرانه سخن نگویند و با تندی و خشونت، شخصیتش را تحقیر نکنند. | ||
جوانی که در محیط خانواده، عضوی مؤثر به شمار می‌آید و پدر و مادر، شخصیتش را همانند افراد بزرگ گرامی می‌دارند و او را سزاوار استقلال و [[آزادگی]] می‌بینند، [[روانی]] آرام دارد و احساس [[حقارت]] و کمبود نمی‌کند. چنین [[جوانی]] برای آنکه [[مقام]] و موقعیت خویش را نزد دیگران [[حفظ]] کند، می‌کوشد پیرامون [[گناه]] و کارهای [[پست]] نگردد و بدین وسیله [[شخصیت]] و [[ارزش]] خود را از گزند آسیب‌های گوناگون در [[امان]] بدارد و اسباب [[تحقیر]] و [[اهانت]] خود را فراهم نیاورد. | جوانی که در محیط خانواده، عضوی مؤثر به شمار می‌آید و پدر و مادر، شخصیتش را همانند افراد بزرگ گرامی می‌دارند و او را سزاوار استقلال و [[آزادگی]] می‌بینند، [[روانی]] آرام دارد و احساس [[حقارت]] و کمبود نمی‌کند. چنین [[جوانی]] برای آنکه [[مقام]] و موقعیت خویش را نزد دیگران [[حفظ]] کند، می‌کوشد پیرامون [[گناه]] و کارهای [[پست]] نگردد و بدین وسیله [[شخصیت]] و [[ارزش]] خود را از گزند آسیب‌های گوناگون در [[امان]] بدارد و اسباب [[تحقیر]] و [[اهانت]] خود را فراهم نیاورد. | ||
[[پدران]] و مادرانی که فرزند [[جوان]] خود را چنین به خوبی پرورش می‌دهند و با [[رفتار]] خویش، آنان را انسان‌هایی [[پاک]] [[دل]] و [[درستکار]] بار می‌آورند، مشمول [[الطاف الهی]] هستند. | [[پدران]] و مادرانی که فرزند [[جوان]] خود را چنین به خوبی پرورش می‌دهند و با [[رفتار]] خویش، آنان را انسان‌هایی [[پاک]] [[دل]] و [[درستکار]] بار می‌آورند، مشمول [[الطاف الهی]] هستند. | ||
[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: | [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: | ||
{{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ وَالِدَيْنِ أَعَانَا وَلَدَهُمَا عَلَى بِرِّهِمَا}}<ref>«رحمت الهی شامل پدر و مادری باد که [با تربیت صحیح]، فرزند خود را در نیکی به والدین یاری رسانند». مستدرک الوسائل، ج۲، ص۶۲۵.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[نگین رسالت (کتاب)|نگین رسالت]] ص ۴۳.</ref> | {{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ وَالِدَيْنِ أَعَانَا وَلَدَهُمَا عَلَى بِرِّهِمَا}}<ref>«رحمت الهی شامل پدر و مادری باد که [با تربیت صحیح]، فرزند خود را در نیکی به والدین یاری رسانند». مستدرک الوسائل، ج۲، ص۶۲۵.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[نگین رسالت (کتاب)|نگین رسالت]] ص ۴۳.</ref> | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:مفاهیم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جوانی است. جوانی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جوانی در نهج البلاغه - جوانی در معارف و سیره نبوی - جوانی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش مرتبط نداردتکریم شخصیت جوان
یکی از مهم‌ترین عوامل سازگاری جوان در خانواده و اجتماع این است که شخصیتش مورد احترام باشد و خویشتن را در معرض اهانت و تحقیر نبیند و نسبت به عزت نفس و شخصیت خود احساس ناامنی نکند. جوان به طور طبیعی دوستدار کسی است که به او نیکی کرده و دشمن کسی است که در حقش بدی روا داشته است.
پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «جُبِلَتِ الْقُلُوبُ عَلَى حُبِّ مَنْ أَحْسَنَ إِلَيْهَا وَ بُغْضِ مَنْ أَسَاءَ إِلَيْهَا»[۱].
نکته مهمی که در تکریم شخصیت جوانان باید بدان توجه کرد، آگاهی یافتن از ویژگی‌های خاص دوره جوانی است. پدران و مادران باید بدانند که فرزند جوانشان مراحل کودکی را پیموده و به مرحله جوانی رسیده است. پس باید این واقعیت را بپذیرند که فرزندشان دیگر کودک نیست و نباید مانند دوران کودکی با وی رفتار کنند و با تندی و خشونت به او دستور بدهند.
پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «الْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ وَزِيرٌ سَبْعَ سِنِينَ»[۲].
رسول اکرم (ص) با به کار بردن واژه «وزیر»، از یک طرف، به تشخص‌طلبی و استقلال جویی جوان توجه داشته و از طرف دیگر، به پدر و مادر فهمانده است که با جوان امروز همانند بچه دیروز رفتار نکنند و با او آمرانه سخن نگویند و با تندی و خشونت، شخصیتش را تحقیر نکنند. جوانی که در محیط خانواده، عضوی مؤثر به شمار می‌آید و پدر و مادر، شخصیتش را همانند افراد بزرگ گرامی می‌دارند و او را سزاوار استقلال و آزادگی می‌بینند، روانی آرام دارد و احساس حقارت و کمبود نمی‌کند. چنین جوانی برای آنکه مقام و موقعیت خویش را نزد دیگران حفظ کند، می‌کوشد پیرامون گناه و کارهای پست نگردد و بدین وسیله شخصیت و ارزش خود را از گزند آسیب‌های گوناگون در امان بدارد و اسباب تحقیر و اهانت خود را فراهم نیاورد.
پدران و مادرانی که فرزند جوان خود را چنین به خوبی پرورش می‌دهند و با رفتار خویش، آنان را انسان‌هایی پاک دل و درستکار بار می‌آورند، مشمول الطاف الهی هستند.
پیامبر اکرم (ص) فرمود: «رَحِمَ اللَّهُ وَالِدَيْنِ أَعَانَا وَلَدَهُمَا عَلَى بِرِّهِمَا»[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ «دل‌های مردم با این تمایل فطری آفریده شده است که نیکی‌کنندگان به خود را دوست داشته باشند و بدکنندگان به خویش را دشمن دارند». تحف العقول، ص۳۷.
- ↑ «فرزند در هفت سال اول، سید و آقای والدین است. در هفت سال دوم، بنده و فرمانبردار پدر و مادر است و در هفت سال سوم، وزیر و طرف مشورت والدین است». مکارم الاخلاق، ص۱۱۵.
- ↑ «رحمت الهی شامل پدر و مادری باد که [با تربیت صحیح]، فرزند خود را در نیکی به والدین یاری رسانند». مستدرک الوسائل، ج۲، ص۶۲۵.
- ↑ اسحاقی، سید حسین، نگین رسالت ص ۴۳.