سهل بن عبدالله بن یونس شوشتری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==')
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه‍ ')
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سهل بن عبدالله بن یونس شوشتری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سهل بن عبدالله بن یونس شوشتری در تاریخ اسلامی]]</div>


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[ابومحمد سهل بن عبدالله بن یونس بن عیسی تستری صوفی]]. سال ۲۰۰ هـ در شوشتر به [[دنیا]] آمد.<ref>وفیات الاعیان ۲/۴۲۹.</ref> تستری نزد دایی خویش [[محمد بن سوّار]] و دیگران [[علم حدیث]] را فرا گرفت و سپس به مسلک صوفیان [[گرایش]] پیدا کرد و در زمره شیوخ و برجستگان بنام این [[طایفه]] در عصر خویش قرار گرفت. او گفتار و سخنان زیادی را در طریقه [[صوفیه]] بیان کرده است از باب نمونه می‌‌گوید: اصول ما صوفیه در شش چیز خلاصه می‌‌شود: [[تمسک به قرآن]] [[اقتدا به سنت]] [[خوردن]] [[حلال]] [[توبه]] [[ادای حقوق]] و [[پرهیز از گناه]]. کسانی چون [[عمر بن واصل]]، [[ابومحمد حریری]] و [[محمد بن منذر]] از وی حکایت و روایاتی را نقل کرده‌اند.<ref>تاریخ الاسلام ۲۱/۱۸۶.</ref> وی در [[حج]] مدتی با [[ذوالنون مصری]] [[مصاحبت]] کرد و سپس مدتی در [[بصره]] اقامت گزیده و در [[محرم]] سال ۲۸۳ در آنجا از دنیا رفت.<ref>وفیات الاعیان ۲/۴۲۹.</ref>
[[ابومحمد سهل بن عبدالله بن یونس بن عیسی تستری صوفی]]. سال ۲۰۰ه‍ در شوشتر به [[دنیا]] آمد.<ref>وفیات الاعیان ۲/۴۲۹.</ref> تستری نزد دایی خویش [[محمد بن سوّار]] و دیگران [[علم حدیث]] را فرا گرفت و سپس به مسلک صوفیان [[گرایش]] پیدا کرد و در زمره شیوخ و برجستگان بنام این [[طایفه]] در عصر خویش قرار گرفت. او گفتار و سخنان زیادی را در طریقه [[صوفیه]] بیان کرده است از باب نمونه می‌‌گوید: اصول ما صوفیه در شش چیز خلاصه می‌‌شود: [[تمسک به قرآن]] [[اقتدا به سنت]] [[خوردن]] [[حلال]] [[توبه]] [[ادای حقوق]] و [[پرهیز از گناه]]. کسانی چون [[عمر بن واصل]]، [[ابومحمد حریری]] و [[محمد بن منذر]] از وی حکایت و روایاتی را نقل کرده‌اند.<ref>تاریخ الاسلام ۲۱/۱۸۶.</ref> وی در [[حج]] مدتی با [[ذوالنون مصری]] [[مصاحبت]] کرد و سپس مدتی در [[بصره]] اقامت گزیده و در [[محرم]] سال ۲۸۳ در آنجا از دنیا رفت.<ref>وفیات الاعیان ۲/۴۲۹.</ref>


آثارش عبارت‌اند از: دقائق المحبین مواعظ العارفین جوابات اهل الیقین<ref>الفهرست (الندیم) ۲۳۷.</ref> الغایة لاهل النهایه<ref>کشف الظنون ۲/۱۱۹۳.</ref> تفسیر القرآن الکریم قصص الأنبیاء<ref>معجم المؤلفین ۴/۲۸۴.</ref> و زایرجه<ref>هدیة العارفین ۱/۴۱۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۳۸۷.</ref>
آثارش عبارت‌اند از: دقائق المحبین مواعظ العارفین جوابات اهل الیقین<ref>الفهرست (الندیم) ۲۳۷.</ref> الغایة لاهل النهایه<ref>کشف الظنون ۲/۱۱۹۳.</ref> تفسیر القرآن الکریم قصص الأنبیاء<ref>معجم المؤلفین ۴/۲۸۴.</ref> و زایرجه<ref>هدیة العارفین ۱/۴۱۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۳۸۷.</ref>
خط ۱۰: خط ۸:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۷: خط ۱۵:


[[رده:سهل بن عبدالله بن یونس شوشتری]]
[[رده:سهل بن عبدالله بن یونس شوشتری]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۷

مقدمه

ابومحمد سهل بن عبدالله بن یونس بن عیسی تستری صوفی. سال ۲۰۰ه‍ در شوشتر به دنیا آمد.[۱] تستری نزد دایی خویش محمد بن سوّار و دیگران علم حدیث را فرا گرفت و سپس به مسلک صوفیان گرایش پیدا کرد و در زمره شیوخ و برجستگان بنام این طایفه در عصر خویش قرار گرفت. او گفتار و سخنان زیادی را در طریقه صوفیه بیان کرده است از باب نمونه می‌‌گوید: اصول ما صوفیه در شش چیز خلاصه می‌‌شود: تمسک به قرآن اقتدا به سنت خوردن حلال توبه ادای حقوق و پرهیز از گناه. کسانی چون عمر بن واصل، ابومحمد حریری و محمد بن منذر از وی حکایت و روایاتی را نقل کرده‌اند.[۲] وی در حج مدتی با ذوالنون مصری مصاحبت کرد و سپس مدتی در بصره اقامت گزیده و در محرم سال ۲۸۳ در آنجا از دنیا رفت.[۳]

آثارش عبارت‌اند از: دقائق المحبین مواعظ العارفین جوابات اهل الیقین[۴] الغایة لاهل النهایه[۵] تفسیر القرآن الکریم قصص الأنبیاء[۶] و زایرجه[۷].[۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. وفیات الاعیان ۲/۴۲۹.
  2. تاریخ الاسلام ۲۱/۱۸۶.
  3. وفیات الاعیان ۲/۴۲۹.
  4. الفهرست (الندیم) ۲۳۷.
  5. کشف الظنون ۲/۱۱۹۳.
  6. معجم المؤلفین ۴/۲۸۴.
  7. هدیة العارفین ۱/۴۱۲.
  8. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۳۸۷.