سهل بن عبدالله بن یونس شوشتری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ابومحمد سهل بن عبدالله بن یونس بن عیسی تستری صوفی. سال ۲۰۰ه‍ در شوشتر به دنیا آمد.[۱] تستری نزد دایی خویش محمد بن سوّار و دیگران علم حدیث را فرا گرفت و سپس به مسلک صوفیان گرایش پیدا کرد و در زمره شیوخ و برجستگان بنام این طایفه در عصر خویش قرار گرفت. او گفتار و سخنان زیادی را در طریقه صوفیه بیان کرده است از باب نمونه می‌‌گوید: اصول ما صوفیه در شش چیز خلاصه می‌‌شود: تمسک به قرآن اقتدا به سنت خوردن حلال توبه ادای حقوق و پرهیز از گناه. کسانی چون عمر بن واصل، ابومحمد حریری و محمد بن منذر از وی حکایت و روایاتی را نقل کرده‌اند.[۲] وی در حج مدتی با ذوالنون مصری مصاحبت کرد و سپس مدتی در بصره اقامت گزیده و در محرم سال ۲۸۳ در آنجا از دنیا رفت.[۳]

آثارش عبارت‌اند از: دقائق المحبین مواعظ العارفین جوابات اهل الیقین[۴] الغایة لاهل النهایه[۵] تفسیر القرآن الکریم قصص الأنبیاء[۶] و زایرجه[۷].[۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. وفیات الاعیان ۲/۴۲۹.
  2. تاریخ الاسلام ۲۱/۱۸۶.
  3. وفیات الاعیان ۲/۴۲۹.
  4. الفهرست (الندیم) ۲۳۷.
  5. کشف الظنون ۲/۱۱۹۳.
  6. معجم المؤلفین ۴/۲۸۴.
  7. هدیة العارفین ۱/۴۱۲.
  8. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۳۸۷.