سعید بن اوس انصاری: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه ') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سعید بن اوس انصاری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوزید سعید بن اوس بن ثابت بن بشیر بن ابی زید انصاری بصری خزرجی نحوی]] سال | [[ابوزید سعید بن اوس بن ثابت بن بشیر بن ابی زید انصاری بصری خزرجی نحوی]] سال ۱۱۹ه در [[بصره]] به [[دنیا]] آمد.<ref>الاعلام ۳/۹۲.</ref> ابوزید [[علم حدیث]] را نزد [[ابن عون]]، و [[علم قرائت]] را نزد [[ابوعمرو بن علاء]] و دیگران فرا گرفت و خود استاد [[خلف]] بزاز و عدهای دیگر در این [[علم]] شد. اکثر [[علمای رجال]] او را فردی [[ثقه]] و [[صدوق]] برشمردهاند، اما درباره عقایدش [[اختلاف]] کردهاند: برخی او را [[قدریه]]<ref>معجم الادباء ۱۱/۲۱۲.</ref> و عدهای دیگر [[شیعه]] قلمداد کردهاند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴/۳.</ref> مبرّد نحوی میگوید: سه نفر در علم نحو ماهر و استادند که [[اعلم]] آنها، ابوزید میباشد. او حلقه تدریسی را در بصره تشکیل داد و به مدت بیست یا سی سال به این امر [[اشتغال]] داشت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۹/۴۹۴.</ref> کسانی چون [[محمد بن سعد کاتب]]، [[ابوحاتم سجستانی]] و [[ابوحاتم رازی]] از او [[روایت]] کردهاند. وی سرانجام در ۹۳ سالگی در سال ۲۱۴ و به [[نقلی]] ۲۱۵ه در بصره از دنیا رفت.<ref>تاریخ بغداد ۹/۷۸.</ref> | ||
آثار او عبارتاند از: کتاب ایمان عثمان حیلة و محاله الهوش و النوش مسائیه (مشابه) المعزی ([[معدی]]) الأبل و(الشاة) الابیات المطر المیاه [[خلق]] الانسان الغرائز القرائن النبات و الشجر اللغات قرائت ابی عمرو النوادر الجمع و التثنیه تحفیف (تحقیق) الهمز اللین (اللبن) بیوتات العرب خبئاه المقتضب الوحوش الفرق فعلت و افعلت غریب الاسماء الهمز المصادر الحلسه نابه و نبیه الواحد التمر نعت الغنم نعت المشافهات المنطق<ref>الفهرست (الندیم) ۶۰.</ref> الجود و البخل الأمثال الحَلبه التضارب التثلیث القوس و التُّرس اللاّمات المکتوم النوادر <ref>بغیة الوعاة ۱/۵۸۲.</ref> و الهشاشة والبشاشه<ref> الاعلام ۳/۹۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۶۳-۳۶۴.</ref> | آثار او عبارتاند از: کتاب ایمان عثمان حیلة و محاله الهوش و النوش مسائیه (مشابه) المعزی ([[معدی]]) الأبل و(الشاة) الابیات المطر المیاه [[خلق]] الانسان الغرائز القرائن النبات و الشجر اللغات قرائت ابی عمرو النوادر الجمع و التثنیه تحفیف (تحقیق) الهمز اللین (اللبن) بیوتات العرب خبئاه المقتضب الوحوش الفرق فعلت و افعلت غریب الاسماء الهمز المصادر الحلسه نابه و نبیه الواحد التمر نعت الغنم نعت المشافهات المنطق<ref>الفهرست (الندیم) ۶۰.</ref> الجود و البخل الأمثال الحَلبه التضارب التثلیث القوس و التُّرس اللاّمات المکتوم النوادر <ref>بغیة الوعاة ۱/۵۸۲.</ref> و الهشاشة والبشاشه<ref> الاعلام ۳/۹۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۶۳-۳۶۴.</ref> |
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۰
مقدمه
ابوزید سعید بن اوس بن ثابت بن بشیر بن ابی زید انصاری بصری خزرجی نحوی سال ۱۱۹ه در بصره به دنیا آمد.[۱] ابوزید علم حدیث را نزد ابن عون، و علم قرائت را نزد ابوعمرو بن علاء و دیگران فرا گرفت و خود استاد خلف بزاز و عدهای دیگر در این علم شد. اکثر علمای رجال او را فردی ثقه و صدوق برشمردهاند، اما درباره عقایدش اختلاف کردهاند: برخی او را قدریه[۲] و عدهای دیگر شیعه قلمداد کردهاند.[۳] مبرّد نحوی میگوید: سه نفر در علم نحو ماهر و استادند که اعلم آنها، ابوزید میباشد. او حلقه تدریسی را در بصره تشکیل داد و به مدت بیست یا سی سال به این امر اشتغال داشت.[۴] کسانی چون محمد بن سعد کاتب، ابوحاتم سجستانی و ابوحاتم رازی از او روایت کردهاند. وی سرانجام در ۹۳ سالگی در سال ۲۱۴ و به نقلی ۲۱۵ه در بصره از دنیا رفت.[۵]
آثار او عبارتاند از: کتاب ایمان عثمان حیلة و محاله الهوش و النوش مسائیه (مشابه) المعزی (معدی) الأبل و(الشاة) الابیات المطر المیاه خلق الانسان الغرائز القرائن النبات و الشجر اللغات قرائت ابی عمرو النوادر الجمع و التثنیه تحفیف (تحقیق) الهمز اللین (اللبن) بیوتات العرب خبئاه المقتضب الوحوش الفرق فعلت و افعلت غریب الاسماء الهمز المصادر الحلسه نابه و نبیه الواحد التمر نعت الغنم نعت المشافهات المنطق[۶] الجود و البخل الأمثال الحَلبه التضارب التثلیث القوس و التُّرس اللاّمات المکتوم النوادر [۷] و الهشاشة والبشاشه[۸].[۹]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱