سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۱

سریه چیست؟

محمد بن مسلمه کیست؟

اعزام سپاه^[۱]

رسول خدا (ص) "محمد بن مسلمه" را همراه ده نفر^[۲] در ربیع‌الثانی ششم هجری^[۳] به سوی قبایل بَنی ثَعلَبه و بَنی عَوال، اعزام کرد. آنان در "ذِی‌القَصّه"^[۴] زندگی می‌کردند. محمد بن مسلمه با یارانش حرکت کرد و شب به سرزمین بَنی‌ثَعلَبه و بَنی‌عَوال رسید و در آنجا توقف کرد^[۵]^[۶].

شروع جنگ

دشمن که از حرکت مسلمانان آگاه شده بود، به سراغ آنان آمد و در کمین ایشان نشست. تا زمانی که محمد بن مسلمه و یارانش به استراحت پرداختند و خوابیدند. افراد بنی‌ثَعلَبة و بنی‌عَوال که تعداد آنان به صد نفر می‌رسید^[۷]، آنان را محاصره کردند؛ اما مسلمانان تا زمانی که تیراندازی نشده بود، متوجه حضور آنان نشدند. محمد بن مسلمه که کمانش همراهش بود، از جای خود برخاست و به یاران خود فرمان داد تا سلاح خود را بردارند و آماده شوند. یاران او هم آماده شدند و تا ساعتی از شب به تیراندازی به یکدیگر مشغول بودند. پس از آن دشمنان با نیزه به مسلمانان حمله کردند و سه نفر از آنان را کشتند. یاران محمد بن مسلمه نیز دور او جمع شدند و یک نفر از دشمن را کشتند و دشمن با حمله مجدد، بقیه مسلمانان را نیز به شهادت رساندند. در این میان، محمد بن مسلمه هم زخمی شد و به زمین افتاد و چون پاشنه‌هایش زخمی شده بود، قادر به حرکت نبود. دشمن نیز که تصور کرد او مرده است جامه‌های مسلمانان را از تن آنان درآوردند و رفتند^[۸]^[۹].

بازگشت محمد بن مسلمه به مدینه

پس از این ماجرا مردی بر کشتگان مسلمانان عبور کرد و با دیدن کشتگان مسلمانان إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ ^[۱۰] گفت. در این هنگام محمد بن مسلمه، صدای او را شنید و دانست که وی مسلمان است و برای آنکه به شخص بفهماند که زنده است تکانی به خود داد و حرکتی کرد. آن مرد متوجه او شد و محمد را با خود به مدینه برد^[۱۱]^[۱۲].

اعزام ابوعُبَیده جَراح

پس از آن، پیامبر (ص) "ابوعُبَیده جَراح" را با چهل نفر به محل کشتگان مسلمانان اعزام فرمود؛ اما ابوعُبَیده جَراح کسی را نیافت و چند شتری را که یافته بود به غنیمت گرفت و به مدینه آمد ^[۱۳].
اسامی افرادی که در این سریه، همراه محمد بن مسلمه به سوی ذِی‌القَصّه رفتند، عبارت بودند از: "ابونائله"، "حارِث بن أوس"، " ابوعیس بن جبر"، "نعمان بن عصر"، "مَحیّصَه بن مسعود"، "حُوَیصه"، "ابوبَرده بن نیار" و دو مرد از "مُزَینِه" و مردی از "غَطفان" که همگی کشته شدند^[۱۴]^[۱۵].

منابع

اکبری، هادی، سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱

پانویس

↑ دلیلی در مورد علت اعزام محمد بن مسلمه به این سریه، در کتب تاریخی ذکر نشده است.
↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵و ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۴.
↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۷۷.
↑ آبی است که متعلق به «بَنی طُریف» بوده و در «أجإ» واقع شده است. در قول دیگری آمده است که این مکان در بیست و چهار میلی مدینه و در راه «رَبَذه» واقع شده است. یاقوت حموی، المعجم البلدان، ج۴، ص۳۶۶.
↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۴؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.
↑ اکبری، هادی، سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۵۰۵.
↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵.
↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵.
↑ اکبری، هادی، سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۵۰۵-۵۰۶.
↑ «ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم» سوره بقره، آیه ۱۵۶.
↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۵؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.
↑ اکبری، هادی، سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۵۰۶.
↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۵؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.
↑ محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱.
↑ اکبری، هادی، سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۵۰۵.

[1] دلیلی در مورد علت اعزام محمد بن مسلمه به این سریه، در کتب تاریخی ذکر نشده است.

[2] محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵و ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۴.

[3] محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۷۷.

[4] آبی است که متعلق به «بَنی طُریف» بوده و در «أجإ» واقع شده است. در قول دیگری آمده است که این مکان در بیست و چهار میلی مدینه و در راه «رَبَذه» واقع شده است. یاقوت حموی، المعجم البلدان، ج۴، ص۳۶۶.

[5] محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۴؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.

[6] اکبری، هادی، سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۵۰۵.

[7] محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵.

[8] محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵.

[9] اکبری، هادی، سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۵۰۵-۵۰۶.

[10] «ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم» سوره بقره، آیه ۱۵۶.

[11] محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۵؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.

[12] اکبری، هادی، سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۵۰۶.

[13] محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۵؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.

[14] محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱.

[15] اکبری، هادی، سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۵۰۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
 {{مدخل مرتبط
 | موضوع مرتبط = سریه
@@ خط ۷: / خط ۶: @@
 }}
-==اعزام [[سپاه]]<ref>دلیلی در مورد علت اعزام محمد بن مسلمه به این سریه، در کتب تاریخی ذکر نشده است.</ref>==
+==سریه چیست؟==
-*[[رسول خدا]]{{صل}} "[[محمد بن مسلمه]]" را همراه ده نفر<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵و ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۴.</ref> در [[ربیع‌الثانی]] [[ششم هجری]]<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۷۷.</ref> به سوی [[قبایل]] [[بَنی ثَعلَبه]] و [[بَنی عَوال]]، اعزام کرد. آنان در "ذِی‌القَصّه"<ref>آبی است که متعلق به «بَنی طُریف» بوده و در «أجإ» واقع شده است. در قول دیگری آمده است که این مکان در بیست و چهار میلی مدینه و در راه «رَبَذه» واقع شده است. یاقوت حموی، المعجم البلدان، ج۴، ص۳۶۶.</ref> [[زندگی]] می‌کردند. [[محمد بن مسلمه]] با یارانش حرکت کرد و شب به سرزمین [[بَنی‌ثَعلَبه]] و [[بَنی‌عَوال]] رسید و در آنجا توقف کرد<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۴؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.</ref><ref>[[هادی اکبری|اکبری، هادی]]، [[سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه (مقاله)|سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۵۰۵.</ref>.
+{{اصلی|سریه}}
+==محمد بن مسلمه کیست؟==
+{{اصلی|محمد بن مسلمه}}
-==شروع [[جنگ]]==
+== اعزام [[سپاه]]<ref>دلیلی در مورد علت اعزام محمد بن مسلمه به این سریه، در کتب تاریخی ذکر نشده است.</ref>==
-*[[دشمن]] که از حرکت [[مسلمانان]] [[آگاه]] شده بود، به سراغ آنان آمد و در کمین ایشان نشست. تا زمانی که [[محمد بن مسلمه]] و یارانش به استراحت پرداختند و خوابیدند. افراد [[بنی‌ثَعلَبة]] و [[بنی‌عَوال]] که تعداد آنان به صد نفر می‌رسید<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵.</ref>، آنان را محاصره کردند؛ اما [[مسلمانان]] تا زمانی که [[تیراندازی]] نشده بود، متوجه حضور آنان نشدند. [[محمد بن مسلمه]] که کمانش همراهش بود، از جای خود برخاست و به [[یاران]] خود [[فرمان]] داد تا [[سلاح]] خود را بردارند و آماده شوند. [[یاران]] او هم آماده شدند و تا ساعتی از شب به [[تیراندازی]] به یکدیگر مشغول بودند. پس از آن [[دشمنان]] با نیزه به [[مسلمانان]] حمله کردند و سه نفر از آنان را کشتند. [[یاران]] [[محمد بن مسلمه]] نیز دور او جمع شدند و یک نفر از [[دشمن]] را کشتند و [[دشمن]] با حمله مجدد، بقیه [[مسلمانان]] را نیز به [[شهادت]] رساندند. در این میان، [[محمد بن مسلمه]] هم زخمی شد و به [[زمین]] افتاد و چون پاشنه‌هایش زخمی شده بود، [[قادر]] به حرکت نبود. [[دشمن]] نیز که [[تصور]] کرد او مرده است جامه‌های [[مسلمانان]] را از تن آنان درآوردند و رفتند<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵.</ref><ref>[[هادی اکبری|اکبری، هادی]]، [[سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه (مقاله)|سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۵۰۵-۵۰۶.</ref>.
+* [[رسول خدا]] {{صل}} "[[محمد بن مسلمه]]" را همراه ده نفر<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵و ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۴.</ref> در [[ربیع‌الثانی]] [[ششم هجری]]<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۷۷.</ref> به سوی [[قبایل]] [[بَنی ثَعلَبه]] و [[بَنی عَوال]]، اعزام کرد. آنان در "ذِی‌القَصّه"<ref>آبی است که متعلق به «بَنی طُریف» بوده و در «أجإ» واقع شده است. در قول دیگری آمده است که این مکان در بیست و چهار میلی مدینه و در راه «رَبَذه» واقع شده است. یاقوت حموی، المعجم البلدان، ج۴، ص۳۶۶.</ref> [[زندگی]] می‌کردند. [[محمد بن مسلمه]] با یارانش حرکت کرد و شب به سرزمین [[بَنی‌ثَعلَبه]] و [[بَنی‌عَوال]] رسید و در آنجا توقف کرد<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۴؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.</ref><ref>[[هادی اکبری|اکبری، هادی]]، [[سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه (مقاله)|سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۵۰۵.</ref>.
-==بازگشت [[محمد بن مسلمه]] به [[مدینه]]==
+== شروع [[جنگ]] ==
-*پس از این ماجرا مردی بر کشتگان [[مسلمانان]] عبور کرد و با دیدن کشتگان [[مسلمانان]] {{متن قرآن|إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}}<ref>«ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم» سوره بقره، آیه ۱۵۶.</ref> گفت. در این هنگام [[محمد بن مسلمه]]، صدای او را شنید و دانست که وی [[مسلمان]] است و برای آنکه به شخص بفهماند که زنده است تکانی به خود داد و حرکتی کرد. آن مرد متوجه او شد و [[محمد]] را با خود به [[مدینه]] برد<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۵؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.</ref><ref>[[هادی اکبری|اکبری، هادی]]، [[سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه (مقاله)|سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۵۰۶.</ref>.
+* [[دشمن]] که از حرکت [[مسلمانان]] [[آگاه]] شده بود، به سراغ آنان آمد و در کمین ایشان نشست. تا زمانی که [[محمد بن مسلمه]] و یارانش به استراحت پرداختند و خوابیدند. افراد [[بنی‌ثَعلَبة]] و [[بنی‌عَوال]] که تعداد آنان به صد نفر می‌رسید<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵.</ref>، آنان را محاصره کردند؛ اما [[مسلمانان]] تا زمانی که [[تیراندازی]] نشده بود، متوجه حضور آنان نشدند. [[محمد بن مسلمه]] که کمانش همراهش بود، از جای خود برخاست و به [[یاران]] خود [[فرمان]] داد تا [[سلاح]] خود را بردارند و آماده شوند. [[یاران]] او هم آماده شدند و تا ساعتی از شب به [[تیراندازی]] به یکدیگر مشغول بودند. پس از آن [[دشمنان]] با نیزه به [[مسلمانان]] حمله کردند و سه نفر از آنان را کشتند. [[یاران]] [[محمد بن مسلمه]] نیز دور او جمع شدند و یک نفر از [[دشمن]] را کشتند و [[دشمن]] با حمله مجدد، بقیه [[مسلمانان]] را نیز به [[شهادت]] رساندند. در این میان، [[محمد بن مسلمه]] هم زخمی شد و به [[زمین]] افتاد و چون پاشنه‌هایش زخمی شده بود، [[قادر]] به حرکت نبود. [[دشمن]] نیز که [[تصور]] کرد او مرده است جامه‌های [[مسلمانان]] را از تن آنان درآوردند و رفتند<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵.</ref><ref>[[هادی اکبری|اکبری، هادی]]، [[سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه (مقاله)|سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۵۰۵-۵۰۶.</ref>.
-==اعزام [[ابوعُبَیده جَراح]]==
+== بازگشت [[محمد بن مسلمه]] به [[مدینه]] ==
-*پس از آن، [[پیامبر]]{{صل}} "[[ابوعُبَیده جَراح]]" را با [[چهل]] نفر به محل کشتگان [[مسلمانان]] اعزام فرمود؛ اما [[ابوعُبَیده جَراح]] کسی را نیافت و چند شتری را که یافته بود به [[غنیمت]] گرفت و به [[مدینه]] آمد <ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۵؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.</ref>.
+* پس از این ماجرا مردی بر کشتگان [[مسلمانان]] عبور کرد و با دیدن کشتگان [[مسلمانان]] {{متن قرآن|إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}}<ref>«ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم» سوره بقره، آیه ۱۵۶.</ref> گفت. در این هنگام [[محمد بن مسلمه]]، صدای او را شنید و دانست که وی [[مسلمان]] است و برای آنکه به شخص بفهماند که زنده است تکانی به خود داد و حرکتی کرد. آن مرد متوجه او شد و [[محمد]] را با خود به [[مدینه]] برد<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۵؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.</ref><ref>[[هادی اکبری|اکبری، هادی]]، [[سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه (مقاله)|سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۵۰۶.</ref>.
-*[[اسامی]] افرادی که در این سریه، همراه [[محمد بن مسلمه]] به سوی ذِی‌القَصّه رفتند، عبارت بودند از: "[[ابونائله]]"، "[[حارِث بن أوس]]"، " [[ابوعیس بن جبر]]"، "[[نعمان بن عصر]]"، "[[مَحیّصَه بن مسعود]]"، "حُوَیصه"، "[[ابوبَرده بن نیار]]" و دو مرد از "مُزَینِه" و مردی از "غَطفان" که همگی کشته شدند<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱.</ref><ref>[[هادی اکبری|اکبری، هادی]]، [[سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه (مقاله)|سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۵۰۵.</ref>.
+== اعزام [[ابوعُبَیده جَراح]] ==
+* پس از آن، [[پیامبر]] {{صل}} "[[ابوعُبَیده جَراح]]" را با [[چهل]] نفر به محل کشتگان [[مسلمانان]] اعزام فرمود؛ اما [[ابوعُبَیده جَراح]] کسی را نیافت و چند شتری را که یافته بود به [[غنیمت]] گرفت و به [[مدینه]] آمد <ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۶۵؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۵۵؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۴۲.</ref>.
+* [[اسامی]] افرادی که در این سریه، همراه [[محمد بن مسلمه]] به سوی ذِی‌القَصّه رفتند، عبارت بودند از: "[[ابونائله]]"، "[[حارِث بن أوس]]"، " [[ابوعیس بن جبر]]"، "[[نعمان بن عصر]]"، "[[مَحیّصَه بن مسعود]]"، "حُوَیصه"، "[[ابوبَرده بن نیار]]" و دو مرد از "مُزَینِه" و مردی از "غَطفان" که همگی کشته شدند<ref>محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۵۵۱.</ref><ref>[[هادی اکبری|اکبری، هادی]]، [[سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه (مقاله)|سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۵۰۵.</ref>.
 == منابع ==
@@ خط ۲۸: / خط ۳۲: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:مدخل]]
 [[رده:سریه]]
 [[رده:سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه]]

سریه محمد بن مسلمه به ذی القصه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۱

سریه چیست؟

محمد بن مسلمه کیست؟

اعزام سپاه[۱]

شروع جنگ

بازگشت محمد بن مسلمه به مدینه

اعزام ابوعُبَیده جَراح

منابع

پانویس

اعزام سپاه^[۱]