اصحاب المشئمة: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-*[ +* [)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اصحاب المشئمة در قرآن]] - [[اصحاب المشئمة در حدیث]] - [[اصحاب المشئمة در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = اصحاب المشئمة (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*اصحاب المشئمه: دست‌چپی‌ها، شقاوت‌مندان، شومان، نگون‌بختان<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر.ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.</ref>. | * اصحاب المشئمه: دست‌چپی‌ها، شقاوت‌مندان، شومان، نگون‌بختان<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر. ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ}}<ref>«و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.</ref>. | *{{متن قرآن|وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ}}<ref>«و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.</ref>. | ||
*اصل مشئمه "شأم" به معنای "[[یسار]]" (چپ) در مقابل "[[یمین]]" (راست) است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.</ref>. شؤم به معنای "[[پستی]] و [[حقارت]]" همراه با [[ضعف]] است؛ بدین‌رو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیف‌تر است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.</ref>. | * اصل مشئمه "شأم" به معنای "[[یسار]]" (چپ) در مقابل "[[یمین]]" (راست) است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.</ref>. شؤم به معنای "[[پستی]] و [[حقارت]]" همراه با [[ضعف]] است؛ بدین‌رو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیف‌تر است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.</ref>. | ||
* [[خداوند تعالی]] [[گمراهان]]، [[دشمنان]] [[رسولان]] و [[منحرفان]] از طریق [[هدایت الهی]] را [[اصحاب]] مشئمه یا [[اصحاب]] شمال [[لقب]] داده است؛ چرا که آنان از نظر [[نورانیت]] [[قلب]] و [[باطن]] و [[روحانیت]] و [[ایمان]] در مقامی ضعیف‌تر از [[بندگان]] [[مؤمن]] و هدایت‌یافته که اصحاب‌الیمین یا اصحاب‌المیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه [[سیاسی]] همه [[منحرفان]] از خط مستقیم [[ولایت]] اصحاب‌المشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه [[جناح چپ]]<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۰.</ref>. | * [[خداوند تعالی]] [[گمراهان]]، [[دشمنان]] [[رسولان]] و [[منحرفان]] از طریق [[هدایت الهی]] را [[اصحاب]] مشئمه یا [[اصحاب]] شمال [[لقب]] داده است؛ چرا که آنان از نظر [[نورانیت]] [[قلب]] و [[باطن]] و [[روحانیت]] و [[ایمان]] در مقامی ضعیف‌تر از [[بندگان]] [[مؤمن]] و هدایت‌یافته که اصحاب‌الیمین یا اصحاب‌المیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه [[سیاسی]] همه [[منحرفان]] از خط مستقیم [[ولایت]] اصحاب‌المشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه [[جناح چپ]]<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۰.</ref>. | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۵: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصحاب المشئمة]] | [[رده:اصحاب المشئمة]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۵
اصحاب المشئمة از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اصحاب المشئمة در قرآن - اصحاب المشئمة در حدیث - اصحاب المشئمة در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- اصحاب المشئمه: دست‌چپی‌ها، شقاوت‌مندان، شومان، نگون‌بختان[۱].
- ﴿وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴾[۲].
- اصل مشئمه "شأم" به معنای "یسار" (چپ) در مقابل "یمین" (راست) است[۳]. شؤم به معنای "پستی و حقارت" همراه با ضعف است؛ بدین‌رو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیف‌تر است[۴].
- خداوند تعالی گمراهان، دشمنان رسولان و منحرفان از طریق هدایت الهی را اصحاب مشئمه یا اصحاب شمال لقب داده است؛ چرا که آنان از نظر نورانیت قلب و باطن و روحانیت و ایمان در مقامی ضعیف‌تر از بندگان مؤمن و هدایت‌یافته که اصحاب‌الیمین یا اصحاب‌المیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه سیاسی همه منحرفان از خط مستقیم ولایت اصحاب‌المشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه جناح چپ[۵].
منابع
پانویس
- ↑ فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر. ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.
- ↑ «و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۰.