اصحاب المشئمة: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اصحاب المشئمة در قرآن]] - [[اصحاب المشئمة در حدیث]] - [[اصحاب المشئمة در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = اصحاب المشئمة (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اصحاب المشئمة در قرآن]] - [[اصحاب المشئمة در حدیث]] - [[اصحاب المشئمة در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = اصحاب المشئمة (پرسش)}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*اصحاب المشئمه: دست‌چپی‌ها، شقاوت‌مندان، شومان، نگون‌بختان<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر.ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.</ref>.
* اصحاب المشئمه: دست‌چپی‌ها، شقاوت‌مندان، شومان، نگون‌بختان<ref>فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر. ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.</ref>.
*{{متن قرآن|وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ}}<ref>«و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.</ref>.
*{{متن قرآن|وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ}}<ref>«و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.</ref>.
*اصل مشئمه "شأم" به معنای "[[یسار]]" (چپ) در مقابل "[[یمین]]" (راست) است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.</ref>. شؤم به معنای "[[پستی]] و [[حقارت]]" همراه با [[ضعف]] است؛ بدین‌رو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیف‌تر است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.</ref>.
* اصل مشئمه "شأم" به معنای "[[یسار]]" (چپ) در مقابل "[[یمین]]" (راست) است<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.</ref>. شؤم به معنای "[[پستی]] و [[حقارت]]" همراه با [[ضعف]] است؛ بدین‌رو به دست چپ "مشأمه" اطلاق شده؛ زیرا نسبت به دست راست ضعیف‌تر است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.</ref>.
* [[خداوند تعالی]] [[گمراهان]]، [[دشمنان]] [[رسولان]] و [[منحرفان]] از طریق [[هدایت الهی]] را [[اصحاب]] مشئمه یا [[اصحاب]] شمال [[لقب]] داده است؛ چرا که آنان از نظر [[نورانیت]] [[قلب]] و [[باطن]] و [[روحانیت]] و [[ایمان]] در مقامی ضعیف‌تر از [[بندگان]] [[مؤمن]] و هدایت‌یافته که اصحاب‌الیمین یا اصحاب‌المیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه [[سیاسی]] همه [[منحرفان]] از خط مستقیم [[ولایت]] اصحاب‌المشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه [[جناح چپ]]<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۰.</ref>.
* [[خداوند تعالی]] [[گمراهان]]، [[دشمنان]] [[رسولان]] و [[منحرفان]] از طریق [[هدایت الهی]] را [[اصحاب]] مشئمه یا [[اصحاب]] شمال [[لقب]] داده است؛ چرا که آنان از نظر [[نورانیت]] [[قلب]] و [[باطن]] و [[روحانیت]] و [[ایمان]] در مقامی ضعیف‌تر از [[بندگان]] [[مؤمن]] و هدایت‌یافته که اصحاب‌الیمین یا اصحاب‌المیمنه هستند، قرار دارند. در عرصه [[سیاسی]] همه [[منحرفان]] از خط مستقیم [[ولایت]] اصحاب‌المشئمه هستند؛ چه به آنان جناح راست گفته شود، چه [[جناح چپ]]<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۰.</ref>.


خط ۱۶: خط ۱۵:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:اصحاب المشئمة]]
[[رده:اصحاب المشئمة]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۵

مقدمه

منابع

پانویس

  1. فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴ و ج۱۰، ص۷۵۱. ر. ک: مسعود انصاری، "اصحاب المشئمه"، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۲۳۹.
  2. «و آنان که به آیات ما، کفر ورزیدند، ناخجستگانند» سوره بلد، آیه ۱۹.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۴۹.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۰.