اهل‌الجماعه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۱

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

اهل جماعت، گروهی از مسلمانان بودند که به خلافت شیخین - ابوبکر و عمر - و عثمان رضایت داده و در دورۀ معاویه و پس از وی در عصر مروانیان، خلافت امویان را پذیرفته بودند. قشر عوام از تابعین، این عنوان را بر خود نهاده و گفتند: "کسی که با ما مخالفت ورزد، وحدت را شکسته، با امت مخالفت کرده و سنّت را ترک کرده است". این گروه، به تدریج، به "اهل السنة و الجماعة" معروف گشت^[۱].^[۲]

منابع

فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی

پانویس

↑ کتاب الزینة، ص۲۲۵؛ انساب الاشراف، ج۲، ص۲۴۰؛ مجموعة رسائل الجاحظ، الرسالة السیاسیة، ص۲۳۹؛ تاریخ یحیی بن معین، ج۲، ص۲۳۸.
↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۵۴.

[1] کتاب الزینة، ص۲۲۵؛ انساب الاشراف، ج۲، ص۲۴۰؛ مجموعة رسائل الجاحظ، الرسالة السیاسیة، ص۲۳۹؛ تاریخ یحیی بن معین، ج۲، ص۲۳۸.

[2] فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۵۴.

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
+{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
-{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اهل‌الجماعه در قرآن]] - [[اهل‌الجماعه در حدیث]] - [[اهل‌الجماعه در فقه اسلامی]] - [[اهل‌الجماعه در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = اهل‌الجماعه (پرسش)}}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-[[اهل جماعت]]، گروهی از [[مسلمانان]] بودند که به [[خلافت]] [[شیخین]] - [[ابوبکر]] و [[عمر]] - و [[عثمان]] [[رضایت]] داده و در دورۀ [[معاویه]] و پس از وی در عصر [[مروانیان]]، [[خلافت امویان]] را پذیرفته بودند. قشر [[عوام]] از [[تابعین]]، این عنوان را بر خود نهاده و گفتند: "کسی که با ما [[مخالفت]] ورزد، [[وحدت]] را شکسته، با [[امت]] [[مخالفت]] کرده و [[سنّت]] را ترک کرده است". این گروه، به تدریج، به "[[اهل]] السنة و الجماعة" معروف گشت<ref>کتاب الزینة، ص۲۲۵؛ انساب الاشراف، ج۲، ص۲۴۰؛ مجموعة رسائل الجاحظ، الرسالة السیاسیة، ص۲۳۹؛ تاریخ یحیی بن معین، ج۲، ص۲۳۸.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۵۴.</ref>.
+اهل جماعت، گروهی از [[مسلمانان]] بودند که به [[خلافت]] [[شیخین]] - [[ابوبکر]] و [[عمر]] - و [[عثمان]] [[رضایت]] داده و در دورۀ [[معاویه]] و پس از وی در عصر [[مروانیان]]، [[خلافت امویان]] را پذیرفته بودند. قشر عوام از [[تابعین]]، این عنوان را بر خود نهاده و گفتند: "کسی که با ما [[مخالفت]] ورزد، [[وحدت]] را شکسته، با [[امت]] [[مخالفت]] کرده و [[سنّت]] را ترک کرده است". این گروه، به تدریج، به "[[اهل]] السنة و الجماعة" معروف گشت<ref>کتاب الزینة، ص۲۲۵؛ انساب الاشراف، ج۲، ص۲۴۰؛ مجموعة رسائل الجاحظ، الرسالة السیاسیة، ص۲۳۹؛ تاریخ یحیی بن معین، ج۲، ص۲۳۸.</ref>.<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۵۴.</ref>
 == منابع ==
 {{منابع}}
-* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
+# [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']]
 {{پایان منابع}}
@@ خط ۱۳: / خط ۱۲: @@
 {{پانویس}}
-[[رده:اهل‌الجماعه]]
+[[رده:اصطلاحات سیاسی]]
-[[رده:مدخل]]