استخاره: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
(←مقدمه) |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[استخاره در قرآن]] - [[استخاره در فقه اسلامی]] - [[استخاره در معارف مهدویت]] - [[استخاره در معارف و سیره سجادی]] - [[استخاره در معارف دعا و زیارات]] - [[استخاره در معارف و سیره رضوی]] - [[استخاره در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | |||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | == مقدمه == | ||
استخاره یعنی طلب خیر کردن. توصیه شده که [[انسان]] همیشه و در هر کاری از [[خدا]] خیر و [[نیکی]] بطلبد تا برای او آنچه را نیکوست پیش آورد. معنای اصلی استخاره همین است و کاری پسندیده است. | |||
==مقدمه== | |||
استخاره یعنی طلب خیر کردن. توصیه شده که [[انسان]] همیشه و در هر کاری از [[خدا]] خیر و [[نیکی]] بطلبد تا برای او آنچه را نیکوست پیش آورد. معنای اصلی استخاره همین است و کاری | |||
اصطلاح دیگری هم دارد، و آن این است که وقتی [[انسان]] در کاری پس از [[فکر]] و [[مشورت]]، مردّد بود و نتوانست یک طرفِ مسأله را [[انتخاب]] کند، برای خروج از این سرگردانی و رسیدن به یک تصمیم درست و خوب، استخاره کند، یعنی با [[خدا]] [[مشورت]] کند و از او خیر بطلبد. | اصطلاح دیگری هم دارد، و آن این است که وقتی [[انسان]] در کاری پس از [[فکر]] و [[مشورت]]، مردّد بود و نتوانست یک طرفِ مسأله را [[انتخاب]] کند، برای خروج از این سرگردانی و رسیدن به یک تصمیم درست و خوب، استخاره کند، یعنی با [[خدا]] [[مشورت]] کند و از او خیر بطلبد. | ||
خط ۹: | خط ۷: | ||
استخاره با شیوهای خاصّ، یا با [[تسبیح]] انجام میگیرد، یا با [[قرآن کریم]]، یا به شیوه دیگر که به آن استخاره "ذات الرّقاع" میگویند. | استخاره با شیوهای خاصّ، یا با [[تسبیح]] انجام میگیرد، یا با [[قرآن کریم]]، یا به شیوه دیگر که به آن استخاره "ذات الرّقاع" میگویند. | ||
هر کس میتواند در کار خودش استخاره کند، ولی اغلب از [[عالمان]] و افراد صاحبدل درخواست میشود که استخاره کنند. آنان هم پس از توجّه و خواندن دعایی به [[کتاب خدا]] تفأل میزنند و بر اساس مضمون و معنای [[آیات]]، انجام یک کار را خوب یا بد معرّفی میکنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۴.</ref>. | هر کس میتواند در کار خودش استخاره کند، ولی اغلب از [[عالمان]] و افراد صاحبدل درخواست میشود که استخاره کنند. آنان هم پس از توجّه و خواندن دعایی به [[کتاب خدا]] تفأل میزنند و بر اساس مضمون و معنای [[آیات]]، انجام یک کار را خوب یا بد معرّفی میکنند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۴.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|'''فرهنگنامه دینی''']] | # [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگنامه دینی (کتاب)|'''فرهنگنامه دینی''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۹: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات فقهی]] | [[رده:اصطلاحات فقهی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۲
مقدمه
استخاره یعنی طلب خیر کردن. توصیه شده که انسان همیشه و در هر کاری از خدا خیر و نیکی بطلبد تا برای او آنچه را نیکوست پیش آورد. معنای اصلی استخاره همین است و کاری پسندیده است.
اصطلاح دیگری هم دارد، و آن این است که وقتی انسان در کاری پس از فکر و مشورت، مردّد بود و نتوانست یک طرفِ مسأله را انتخاب کند، برای خروج از این سرگردانی و رسیدن به یک تصمیم درست و خوب، استخاره کند، یعنی با خدا مشورت کند و از او خیر بطلبد.
استخاره با شیوهای خاصّ، یا با تسبیح انجام میگیرد، یا با قرآن کریم، یا به شیوه دیگر که به آن استخاره "ذات الرّقاع" میگویند.
هر کس میتواند در کار خودش استخاره کند، ولی اغلب از عالمان و افراد صاحبدل درخواست میشود که استخاره کنند. آنان هم پس از توجّه و خواندن دعایی به کتاب خدا تفأل میزنند و بر اساس مضمون و معنای آیات، انجام یک کار را خوب یا بد معرّفی میکنند[۱].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۴.