محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی')
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوجعفر محمد بن عبدالله بن سلیمان مطین حضرمی کوفی]] در سال ۲۰۲هـ به [[دنیا]] آمد و از [[احمد بن یونس]]، [[یحیی حمانی]]، [[یحیی بن بشر حریری]]<ref>تذکرة الحفاظ ۲/۶۶۲.</ref> و [[احمد بن حنبل]] [[روایت]] کرده<ref>طبقات الجنابله ۱/۳۰۰.</ref> و راویانی مانند [[ابوبکر نجاد]]، [[ابوالقاسم طبرانی]] و دیگران از وی روایت نقل کرده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۴/۴۱.</ref>
[[ابوجعفر محمد بن عبدالله بن سلیمان مطین حضرمی کوفی]] در سال ۲۰۲هـ به [[دنیا]] آمد و از [[احمد بن یونس]]، [[یحیی حمانی]]، [[یحیی بن بشر حریری]]<ref>تذکرة الحفاظ ۲/۶۶۲.</ref> و [[احمد بن حنبل]] [[روایت]] کرده<ref>طبقات الجنابله ۱/۳۰۰.</ref> و راویانی مانند [[ابوبکر نجاد]]، [[ابوالقاسم طبرانی]] و دیگران از وی روایت نقل کرده‌اند.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۴/۴۱.</ref>


خط ۱۱: خط ۱۰:
آثار وی عبارت‌اند از: السنن فی الفقه التفسیر المسند تفسیر المسند الادب<ref>الفهرست (الندیم) ۲۸۷.</ref>تاریخ صفین<ref>هدیة العارفین ۲/۲۳.</ref> و جزء ابی جعفر. کتاب اخیر ممکن است عنوان یکی از نوشته‌های پیشین باشد<ref>کشف الظنون ۱/۵۸۴.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۷۴۲.</ref>
آثار وی عبارت‌اند از: السنن فی الفقه التفسیر المسند تفسیر المسند الادب<ref>الفهرست (الندیم) ۲۸۷.</ref>تاریخ صفین<ref>هدیة العارفین ۲/۲۳.</ref> و جزء ابی جعفر. کتاب اخیر ممکن است عنوان یکی از نوشته‌های پیشین باشد<ref>کشف الظنون ۱/۵۸۴.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۷۴۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جرح و تعدیل ==
[[دارقطنی]] درباره او می‌نویسد: {{عربی| ثِقَةٌ جَبَل}}.
خلیلی می‌گوید: {{عربی|ثِقَةٌ حَافِظٌ}}.
[[ذهبی]] نیز در شرح حال او آورده است: {{عربی|الشَّيْخُ، الحَافِظُ، الصَّادِقُ، مُحَدِّثُ الكُوْفَةِ}}<ref>سیر أعلام النبلاء، ج۱۴، ص۴۱ - ۴۲، ح۱۵؛ تذکره الحفاظ، ج۲، ص۶۲۶‌، ح۱۰۶۸۲؛ میزان الاعتدال، ج۳، ص۶۰۷، ح۷۸۰۱؛ تاریخ الإسلام، ج۲۲، ص۲۷۴، ح۴، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۲۷۶.</ref>..<ref>[[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[عصمت از منظر فریقین (کتاب)|عصمت از منظر فریقین]]، ص ۱۹۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده:1379719.jpg|22px]] [[سید علی حسینی میلانی|حسینی میلانی، سید علی]]، [[عصمت از منظر فریقین (کتاب)|'''عصمت از منظر فریقین''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۲

آشنایی اجمالی

ابوجعفر محمد بن عبدالله بن سلیمان مطین حضرمی کوفی در سال ۲۰۲هـ به دنیا آمد و از احمد بن یونس، یحیی حمانی، یحیی بن بشر حریری[۱] و احمد بن حنبل روایت کرده[۲] و راویانی مانند ابوبکر نجاد، ابوالقاسم طبرانی و دیگران از وی روایت نقل کرده‌اند.[۳]

سمعانی علت ملقب شدن او را به مطیّن چنین نوشته است: روزی ابوجعفر با عده‌ای از کودکان مشغول گِل بازی بود و بدنش گِل آلود شده بود. ابونعیم فضل بن دکین از آنجا عبور می‌‌کرد و او را مطیّن صدا کرد و از آن پس، بدین نام ملقب شد.[۴]

برخی نویسندگان وی را محدثی ثقه دانسته[۵] و احادیث نقل شده از او را حدود صد هزار گفته‌اند.[۶] وی در سال ۲۹۸هـ از دنیا رفت.

آثار وی عبارت‌اند از: السنن فی الفقه التفسیر المسند تفسیر المسند الادب[۷]تاریخ صفین[۸] و جزء ابی جعفر. کتاب اخیر ممکن است عنوان یکی از نوشته‌های پیشین باشد[۹].[۱۰]

جرح و تعدیل

دارقطنی درباره او می‌نویسد: ثِقَةٌ جَبَل. خلیلی می‌گوید: ثِقَةٌ حَافِظٌ. ذهبی نیز در شرح حال او آورده است: الشَّيْخُ، الحَافِظُ، الصَّادِقُ، مُحَدِّثُ الكُوْفَةِ[۱۱]..[۱۲]

منابع

پانویس

  1. تذکرة الحفاظ ۲/۶۶۲.
  2. طبقات الجنابله ۱/۳۰۰.
  3. سیر اعلام النبلاء ۱۴/۴۱.
  4. الانساب ۵/۳۳۰.
  5. الفهرست (الندیم) ۲۸۷.
  6. تذکرة الحفاظ ۲/۶۶۲.
  7. الفهرست (الندیم) ۲۸۷.
  8. هدیة العارفین ۲/۲۳.
  9. کشف الظنون ۱/۵۸۴.
  10. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۷۴۲.
  11. سیر أعلام النبلاء، ج۱۴، ص۴۱ - ۴۲، ح۱۵؛ تذکره الحفاظ، ج۲، ص۶۲۶‌، ح۱۰۶۸۲؛ میزان الاعتدال، ج۳، ص۶۰۷، ح۷۸۰۱؛ تاریخ الإسلام، ج۲۲، ص۲۷۴، ح۴، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۲۷۶.
  12. حسینی میلانی، سید علی، عصمت از منظر فریقین، ص ۱۹۳.