استخفاء: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[استخفاء در قرآن]] - [[استخفاء در حدیث]] - [[استخفاء در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = استخفاء (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[استخفاء در قرآن]] - [[استخفاء در حدیث]] - [[استخفاء در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = استخفاء (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*استخفاء: طلب پنهان کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۹۰.</ref>، پنهان کاری <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۶.</ref>، [[استتار]]، مخفی کاری و سرپوش گذاشتن<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۹۶.</ref>. از "خفی" به معنای پوشانیدن و سِتر <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۰۲.</ref> در مقابل [[علانیه]] ([[آشکار کردن]]) <ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۳۱۳.</ref>. | * استخفاء: طلب پنهان کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۹۰.</ref>، پنهان کاری <ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۶.</ref>، [[استتار]]، مخفی کاری و سرپوش گذاشتن<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۹۶.</ref>. از "خفی" به معنای پوشانیدن و سِتر <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۰۲.</ref> در مقابل [[علانیه]] ([[آشکار کردن]]) <ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۳۱۳.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ}}<ref>«(کارهای خود را) از مردم پوشیده می‌دارند و از خداوند پوشیده نمی‌توانند داشت در حالی که او با آنان است» سوره نساء، آیه ۱۰۸.</ref>. | *{{متن قرآن|يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ}}<ref>«(کارهای خود را) از مردم پوشیده می‌دارند و از خداوند پوشیده نمی‌توانند داشت در حالی که او با آنان است» سوره نساء، آیه ۱۰۸.</ref>. | ||
*اخفاء و [[اعلان]] (ابداء) در [[اعمال]] و نیات به‌کار می‌رود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۹۷.</ref>. در [[جامعه انسانی]] [[اعمال]] و نیات بسیاری در [[ارتباطات]] میان [[مردم]] و در حوزه فردی به صورت آشکار یا پنهان تحقق می‌یابد که هیچ یک از محضر [[خداوند]] پوشیده نمی‌ماند: {{متن قرآن|إِنْ تُخْفُوا مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللَّهُ}}<ref>«بگو آنچه در دل دارید اگر پنهان کنید یا آشکار گردانید خداوند آن را می‌داند» سوره آل عمران، آیه ۲۹.</ref>؛ لذا این اصل مهم [[اخلاقی]] که "عالم محضر خداست"، [[راهنما]] و تنظیم کننده [[رفتار]] [[انسانی]]، اعم از فردی، [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و... است: {{متن قرآن|أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى}}<ref>«آیا ندانسته است که خداوند می‌بیند؟» سوره علق، آیه ۱۴.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۷۶.</ref>. | * اخفاء و [[اعلان]] (ابداء) در [[اعمال]] و نیات به‌کار می‌رود<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۹۷.</ref>. در [[جامعه انسانی]] [[اعمال]] و نیات بسیاری در [[ارتباطات]] میان [[مردم]] و در حوزه فردی به صورت آشکار یا پنهان تحقق می‌یابد که هیچ یک از محضر [[خداوند]] پوشیده نمی‌ماند: {{متن قرآن|إِنْ تُخْفُوا مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللَّهُ}}<ref>«بگو آنچه در دل دارید اگر پنهان کنید یا آشکار گردانید خداوند آن را می‌داند» سوره آل عمران، آیه ۲۹.</ref>؛ لذا این اصل مهم [[اخلاقی]] که "عالم محضر خداست"، [[راهنما]] و تنظیم کننده [[رفتار]] [[انسانی]]، اعم از فردی، [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و... است: {{متن قرآن|أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى}}<ref>«آیا ندانسته است که خداوند می‌بیند؟» سوره علق، آیه ۱۴.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۷۶.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:استخفاء]] | [[رده:استخفاء]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۵۶
استخفاء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: استخفاء در قرآن - استخفاء در حدیث - استخفاء در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- استخفاء: طلب پنهان کردن[۱]، پنهان کاری [۲]، استتار، مخفی کاری و سرپوش گذاشتن[۳]. از "خفی" به معنای پوشانیدن و سِتر [۴] در مقابل علانیه (آشکار کردن) [۵].
- ﴿يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ﴾[۶].
- اخفاء و اعلان (ابداء) در اعمال و نیات به‌کار می‌رود[۷]. در جامعه انسانی اعمال و نیات بسیاری در ارتباطات میان مردم و در حوزه فردی به صورت آشکار یا پنهان تحقق می‌یابد که هیچ یک از محضر خداوند پوشیده نمی‌ماند: ﴿إِنْ تُخْفُوا مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللَّهُ﴾[۸]؛ لذا این اصل مهم اخلاقی که "عالم محضر خداست"، راهنما و تنظیم کننده رفتار انسانی، اعم از فردی، سیاسی، اجتماعی و... است: ﴿أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى﴾[۹][۱۰].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۹۰.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۶.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۹۶.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۰۲.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۳۱۳.
- ↑ «(کارهای خود را) از مردم پوشیده می‌دارند و از خداوند پوشیده نمی‌توانند داشت در حالی که او با آنان است» سوره نساء، آیه ۱۰۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۹۷.
- ↑ «بگو آنچه در دل دارید اگر پنهان کنید یا آشکار گردانید خداوند آن را می‌داند» سوره آل عمران، آیه ۲۹.
- ↑ «آیا ندانسته است که خداوند می‌بیند؟» سوره علق، آیه ۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۷۶.