ویژگی امام در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = ویژگی امام
| موضوع مرتبط = ویژگی امام
خط ۹: خط ۸:
از دیدگاه [[دانشمندان شیعه]]، با توجه به [[آیات الهی]] [[قرآن]] [[امام حق]] دارای ویژگی‌های زیر است:
از دیدگاه [[دانشمندان شیعه]]، با توجه به [[آیات الهی]] [[قرآن]] [[امام حق]] دارای ویژگی‌های زیر است:


#[[انتصاب]] از جانب [[خداوند]]؛
# [[انتصاب]] از جانب [[خداوند]]؛
#برخورداری از [[عصمت]]؛
#برخورداری از [[عصمت]]؛
#خالی‌ نبودن [[زمین]] از [[امام]] در هر عصری؛
#خالی‌ نبودن [[زمین]] از [[امام]] در هر عصری؛
#مؤید به [[تأییدات الهی]]؛
#مؤید به [[تأییدات الهی]]؛
#[[علم]] به [[اعمال]] [[بندگان]]؛
# [[علم]] به [[اعمال]] [[بندگان]]؛
#[[برتری]] در [[فضایل]] [[نفسانی]] از همه انسان‌های زمان؛
# [[برتری]] در [[فضایل]] [[نفسانی]] از همه انسان‌های زمان؛
#برخورداری از [[علم]] در همه مسائل مورد نیاز [[مردم]] در [[امور معاش]] و [[معاد]]<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۲۷۴-۲۷۵.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۰.</ref>.
#برخورداری از [[علم]] در همه مسائل مورد نیاز [[مردم]] در [[امور معاش]] و [[معاد]]<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۲۷۴-۲۷۵.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۰.</ref>.


خط ۲۵: خط ۲۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:ویژگی‌های امام]]
[[رده:ویژگی‌های امام]]

نسخهٔ ‏۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۶

مقدمه

از دیدگاه دانشمندان شیعه، با توجه به آیات الهی قرآن امام حق دارای ویژگی‌های زیر است:

  1. انتصاب از جانب خداوند؛
  2. برخورداری از عصمت؛
  3. خالی‌ نبودن زمین از امام در هر عصری؛
  4. مؤید به تأییدات الهی؛
  5. علم به اعمال بندگان؛
  6. برتری در فضایل نفسانی از همه انسان‌های زمان؛
  7. برخورداری از علم در همه مسائل مورد نیاز مردم در امور معاش و معاد[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۲۷۴-۲۷۵.
  2. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۲۰.