ویژگی امام در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
(←پانویس) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = ویژگی امام | | موضوع مرتبط = ویژگی امام | ||
خط ۹: | خط ۸: | ||
از دیدگاه [[دانشمندان شیعه]]، با توجه به [[آیات الهی]] [[قرآن]] [[امام حق]] دارای ویژگیهای زیر است: | از دیدگاه [[دانشمندان شیعه]]، با توجه به [[آیات الهی]] [[قرآن]] [[امام حق]] دارای ویژگیهای زیر است: | ||
#[[انتصاب]] از جانب [[خداوند]]؛ | # [[انتصاب]] از جانب [[خداوند]]؛ | ||
#برخورداری از [[عصمت]]؛ | #برخورداری از [[عصمت]]؛ | ||
#خالی نبودن [[زمین]] از [[امام]] در هر عصری؛ | #خالی نبودن [[زمین]] از [[امام]] در هر عصری؛ | ||
#مؤید به [[تأییدات الهی]]؛ | #مؤید به [[تأییدات الهی]]؛ | ||
#[[علم]] به [[اعمال]] [[بندگان]]؛ | # [[علم]] به [[اعمال]] [[بندگان]]؛ | ||
#[[برتری]] در [[فضایل]] [[نفسانی]] از همه انسانهای زمان؛ | # [[برتری]] در [[فضایل]] [[نفسانی]] از همه انسانهای زمان؛ | ||
#برخورداری از [[علم]] در همه مسائل مورد نیاز [[مردم]] در [[امور معاش]] و [[معاد]]<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۲۷۴-۲۷۵.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۰.</ref>. | #برخورداری از [[علم]] در همه مسائل مورد نیاز [[مردم]] در [[امور معاش]] و [[معاد]]<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۲۷۴-۲۷۵.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۰.</ref>. | ||
خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:ویژگیهای امام]] | [[رده:ویژگیهای امام]] |
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۵۶
مقدمه
از دیدگاه دانشمندان شیعه، با توجه به آیات الهی قرآن امام حق دارای ویژگیهای زیر است:
- انتصاب از جانب خداوند؛
- برخورداری از عصمت؛
- خالی نبودن زمین از امام در هر عصری؛
- مؤید به تأییدات الهی؛
- علم به اعمال بندگان؛
- برتری در فضایل نفسانی از همه انسانهای زمان؛
- برخورداری از علم در همه مسائل مورد نیاز مردم در امور معاش و معاد[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۲۷۴-۲۷۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۲۰.