بهائی‌گری (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان = بهاییگری | | عنوان = بهاییگری | ||
| عنوان اصلی = | | عنوان اصلی = | ||
| تصویر = 1372172.jpg | | تصویر = 1372172.jpg | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
| از مجموعه = | | از مجموعه = | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| زبان اصلی = | | زبان اصلی = | ||
| نویسنده = [[سید احمد کسروی]] | | نویسنده = [[سید احمد کسروی]] | ||
| نویسندگان = | | نویسندگان = | ||
| تحقیق یا تدوین = | | تحقیق یا تدوین = | ||
| زیر نظر = | | زیر نظر = | ||
| به کوشش = | | به کوشش = | ||
| مترجم = | | مترجم = | ||
| مترجمان = | | مترجمان = | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
| ویراستاران = | | ویراستاران = | ||
| موضوع = [[بهائیت]] | | موضوع = [[بهائیت]] | ||
| مذهب = شیعه | | مذهب = شیعه | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
* [[بنگاه مطبوعاتی فرخی (ناشر)|انتشارات بنگاه مطبوعاتی فرخی]] | * [[بنگاه مطبوعاتی فرخی (ناشر)|انتشارات بنگاه مطبوعاتی فرخی]] | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
| محل نشر =تهران، ایران | | محل نشر =تهران، ایران | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| تعداد صفحات =۷۷ | | تعداد صفحات =۷۷ | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| شماره ملی =م۷۶-۱۳۶ | | شماره ملی =م۷۶-۱۳۶ | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۲۵
| بهاییگری | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | سید احمد کسروی |
| موضوع | بهائیت |
| مذهب | شیعه |
| ناشر | [[:رده:انتشارات * انتشارات آتروپات |
| محل نشر | تهران، ایران |
| سال نشر |
|
| تعداد صفحه | ۷۷ |
| شماره ملی | م۷۶-۱۳۶ |
بهائی‌گری، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی بهائیت می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر سید احمد کسروی است و انتشارات آتروپات انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «ردی است بر آیین بهائیت. نویسنده معتقد است ریشه بهائیت از بابیت است و آن نیز از شیخیگری. شیخیه نیز از تشیع سرچشمه گرفته است و پیدایش این فرقه ربطی به روس و انگلیس ندارد. نویسنده با اشاره به پندار مهدویت در آیین کهن ایران، معتقد است در صدر اسلام، این پندار نبود و در سده اول توسط محمد حنفیه پدید آمد؛ سپس آرزومندان خلافت، با این ابزار به میدان سیاست می‌آمدند و امام صادق (ع) و پیروانش نیز از این ابزار سود جستند و سپس شیخیگری و به دنبال آن بهاییگری پدید آمد! نویسنده سپس به ذکر ایرادهایی می‌پردازد که به کیش بهائیت وارد است؛ از جمله این که شالوده این ادعاها بر عقل و اندیشه استوار نیست. نویسنده معتقد است پیدایش بهائیت باعث اختلاف و دو دستگی در بین ملت ایران گشته و هدف او رفع این تیرگی است»[۱].
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
