انس بن فضالة ظفری اوسی انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
:<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[انس بن فضالة ظفری اوسی انصاری در تاریخ اسلامی]] </div> | :<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[انس بن فضالة ظفری اوسی انصاری در تاریخ اسلامی]] </div> | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
نسب او [[انس بن فضالة بن عدی بن حرام بن هیثم بن ظفر بن خزرج بن عمرو بن مالک بن اوس انصاری]]<ref>ر.ک: ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۰۱؛ سمعانی، ج۴، ص۱۰۱.</ref> و مادرش [[سوده]]، دختر [[سوید بن حرام بن هیثم ظفری]] است<ref>ابن سعد، ج۸، ص۲۵۹.</ref>. [[بخاری]] گوید: [[رسول خدا]]{{صل}} در [[دیدار]] از تیره بنو ظفر، از [[اوس]]، بر انس بن فضاله و پدرش وارد شد <ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۷۴.</ref>. [[محمد بن انس]] نقل کرده که در دیدار [[رسول الله]]{{صل}} از بنوظفر، [[عبد الله بن مسعود]]، [[معاذ بن جبل]] و عده‌ای دیگر از [[صحابه]] آن [[حضرت]] را [[همراهی]] می‌کردند. رسول خدا{{صل}} بر صخره‌ای که در آنجا بود نشست و به یکی از [[قاریان قرآن]] فرمود تا [[قرآن]] بخواند. [[قاری]] چون [[آیه]] {{متن قرآن|فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلَاءِ شَهِيدًا}}<ref>«پس آن هنگام که از هر امّتی گواهی آوریم و تو را (نیز) بر آنان، گواه گیریم (حالشان) چگونه خواهد بود؟» سوره نساء، آیه ۴۱.</ref>. را [[تلاوت]] کرد، [[پیامبر]] چنان به [[گریه]] افتاد که [[محاسن]] و گونه‌های مبارکش‌تر شد و فرمود: «خدایا! این [[شهادت]] بر کسانی است که من در میان آنان هستم؛ پس چگونه است حال کسانی که آنان را ندیده‌ام»<ref>خطیب بغدادی، ج۳، ص۱۳۲ و ۱۳۳.</ref>. | نسب او [[انس بن فضالة بن عدی بن حرام بن هیثم بن ظفر بن خزرج بن عمرو بن مالک بن اوس انصاری]]<ref>ر. ک: ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۰۱؛ سمعانی، ج۴، ص۱۰۱.</ref> و مادرش [[سوده]]، دختر [[سوید بن حرام بن هیثم ظفری]] است<ref>ابن سعد، ج۸، ص۲۵۹.</ref>. [[بخاری]] گوید: [[رسول خدا]] {{صل}} در [[دیدار]] از تیره بنو ظفر، از [[اوس]]، بر انس بن فضاله و پدرش وارد شد <ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۷۴.</ref>. [[محمد بن انس]] نقل کرده که در دیدار [[رسول الله]] {{صل}} از بنوظفر، [[عبد الله بن مسعود]]، [[معاذ بن جبل]] و عده‌ای دیگر از [[صحابه]] آن [[حضرت]] را [[همراهی]] می‌کردند. رسول خدا {{صل}} بر صخره‌ای که در آنجا بود نشست و به یکی از [[قاریان قرآن]] فرمود تا [[قرآن]] بخواند. [[قاری]] چون [[آیه]] {{متن قرآن|فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلَاءِ شَهِيدًا}}<ref>«پس آن هنگام که از هر امّتی گواهی آوریم و تو را (نیز) بر آنان، گواه گیریم (حالشان) چگونه خواهد بود؟» سوره نساء، آیه ۴۱.</ref>. را [[تلاوت]] کرد، [[پیامبر]] چنان به [[گریه]] افتاد که [[محاسن]] و گونه‌های مبارکش‌تر شد و فرمود: «خدایا! این [[شهادت]] بر کسانی است که من در میان آنان هستم؛ پس چگونه است حال کسانی که آنان را ندیده‌ام»<ref>خطیب بغدادی، ج۳، ص۱۳۲ و ۱۳۳.</ref>. | ||
'''انس در [[جنگ احد]]:''' رسول خدا{{صل}} او و برادرش مؤنس را که از نیروهای اطلاعاتی آن حضرت بودند، برای کسب اطلاع از [[قریش]] فرستاد. آن دو در منطقه عقیق به آنان رسیدند و همراه ایشان حرکت کردند و چون قریش در منطقه وطاء توقف کرد، آن دو به نزد حضرت بازگشتند و تمام [[اخبار]] قریش را به اطلاع آن حضرت رساندند<ref>واقدی، ج۱، ص۲۰۶ و ۲۰۷؛ ابن سعد، ج۲، ص۲۸؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۰۱.</ref>. انس در این [[جنگ]] به شهادت رسید و چون پسرش محمد را که بیش از سه سال نداشت نزد پیامبر آوردند، به او نخلی داد که فروخته و بخشیده نمی‌شد<ref>{{عربی|فتصدق علیه بعذق لا یباع ولا یوهب}}، ابن اثیر، ج۱، ص۲۹۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۷۵.</ref>. [[ابن منده]] بر اثر [[نقص]] در سند یک [[روایت]]، بیان داشته که انس در [[حجة الوداع]] حضور داشته و بیست ساله بوده است<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۴۱.</ref>. [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۴۱.</ref> این توهم ابن منده را پاسخ داده و سند کامل روایت یادشده را آورده و توضیح داده که شخص حاضر در حجة الوداع، [[محمد]] بن انس بن [[فضاله]] بود که در آن [[زمان]] ده سال داشت.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|محمد رضا هدایت‌پناه]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «انس بن فضالة ظفری اوسی انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۳۹.</ref> | '''انس در [[جنگ احد]]:''' رسول خدا {{صل}} او و برادرش مؤنس را که از نیروهای اطلاعاتی آن حضرت بودند، برای کسب اطلاع از [[قریش]] فرستاد. آن دو در منطقه عقیق به آنان رسیدند و همراه ایشان حرکت کردند و چون قریش در منطقه وطاء توقف کرد، آن دو به نزد حضرت بازگشتند و تمام [[اخبار]] قریش را به اطلاع آن حضرت رساندند<ref>واقدی، ج۱، ص۲۰۶ و ۲۰۷؛ ابن سعد، ج۲، ص۲۸؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۰۱.</ref>. انس در این [[جنگ]] به شهادت رسید و چون پسرش محمد را که بیش از سه سال نداشت نزد پیامبر آوردند، به او نخلی داد که فروخته و بخشیده نمی‌شد<ref>{{عربی|فتصدق علیه بعذق لا یباع ولا یوهب}}، ابن اثیر، ج۱، ص۲۹۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۷۵.</ref>. [[ابن منده]] بر اثر [[نقص]] در سند یک [[روایت]]، بیان داشته که انس در [[حجة الوداع]] حضور داشته و بیست ساله بوده است<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۴۱.</ref>. [[ابونعیم]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۴۱.</ref> این توهم ابن منده را پاسخ داده و سند کامل روایت یادشده را آورده و توضیح داده که شخص حاضر در حجة الوداع، [[محمد]] بن انس بن [[فضاله]] بود که در آن [[زمان]] ده سال داشت.<ref>[[محمد رضا هدایت‌پناه|محمد رضا هدایت‌پناه]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «انس بن فضالة ظفری اوسی انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۳۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۳
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
نسب او انس بن فضالة بن عدی بن حرام بن هیثم بن ظفر بن خزرج بن عمرو بن مالک بن اوس انصاری[۱] و مادرش سوده، دختر سوید بن حرام بن هیثم ظفری است[۲]. بخاری گوید: رسول خدا (ص) در دیدار از تیره بنو ظفر، از اوس، بر انس بن فضاله و پدرش وارد شد [۳]. محمد بن انس نقل کرده که در دیدار رسول الله (ص) از بنوظفر، عبد الله بن مسعود، معاذ بن جبل و عده‌ای دیگر از صحابه آن حضرت را همراهی می‌کردند. رسول خدا (ص) بر صخره‌ای که در آنجا بود نشست و به یکی از قاریان قرآن فرمود تا قرآن بخواند. قاری چون آیه ﴿فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَى هَؤُلَاءِ شَهِيدًا﴾[۴]. را تلاوت کرد، پیامبر چنان به گریه افتاد که محاسن و گونه‌های مبارکش‌تر شد و فرمود: «خدایا! این شهادت بر کسانی است که من در میان آنان هستم؛ پس چگونه است حال کسانی که آنان را ندیده‌ام»[۵].
انس در جنگ احد: رسول خدا (ص) او و برادرش مؤنس را که از نیروهای اطلاعاتی آن حضرت بودند، برای کسب اطلاع از قریش فرستاد. آن دو در منطقه عقیق به آنان رسیدند و همراه ایشان حرکت کردند و چون قریش در منطقه وطاء توقف کرد، آن دو به نزد حضرت بازگشتند و تمام اخبار قریش را به اطلاع آن حضرت رساندند[۶]. انس در این جنگ به شهادت رسید و چون پسرش محمد را که بیش از سه سال نداشت نزد پیامبر آوردند، به او نخلی داد که فروخته و بخشیده نمی‌شد[۷]. ابن منده بر اثر نقص در سند یک روایت، بیان داشته که انس در حجة الوداع حضور داشته و بیست ساله بوده است[۸]. ابونعیم[۹] این توهم ابن منده را پاسخ داده و سند کامل روایت یادشده را آورده و توضیح داده که شخص حاضر در حجة الوداع، محمد بن انس بن فضاله بود که در آن زمان ده سال داشت.[۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۰۱؛ سمعانی، ج۴، ص۱۰۱.
- ↑ ابن سعد، ج۸، ص۲۵۹.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۷۴.
- ↑ «پس آن هنگام که از هر امّتی گواهی آوریم و تو را (نیز) بر آنان، گواه گیریم (حالشان) چگونه خواهد بود؟» سوره نساء، آیه ۴۱.
- ↑ خطیب بغدادی، ج۳، ص۱۳۲ و ۱۳۳.
- ↑ واقدی، ج۱، ص۲۰۶ و ۲۰۷؛ ابن سعد، ج۲، ص۲۸؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۰۱.
- ↑ فتصدق علیه بعذق لا یباع ولا یوهب، ابن اثیر، ج۱، ص۲۹۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۷۵.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۲۴۱.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۲۴۱.
- ↑ محمد رضا هدایت‌پناه، مقاله «انس بن فضالة ظفری اوسی انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۳۹.