باد: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
یکی از نشانه‌های [[پیش از ظهور]] بادی زرد رنگ است که از جانب [[قبله]] می‌وزد که دو شب و سه روز تداوم خواهد داشت و به حدی خواهد بود که شب را مانند روز می‌کند... و اولین [[نشانه‌ها]] رعد و برق‌های متعدد است و بعد از آن بادی زرد رنگ و سپس بادی دائمی... <ref>ملاحم: ص ۱۲۶.</ref>. در [[حدیث]] دیگری آمده است: زمانی که هم‌جنس‌گرایی در میان مردان و [[زنان]] رواج یابد، آنگاه بادی سرخ رنگ از سوی [[مشرق]] می‌آید که بعضی را به خاطر [[گناه]] و گستاخی‌شان [[مسخ]] و بعضی را به [[زمین]] فرو می‌برد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۹۹ و کنز العمال: ص ۱۴، ص ۲۲۶.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: زمانی که [[فاسقان]] بر [[مردم]] [[حکومت]] کنند و شرورها به خاطر شرارتشان مورد [[احترام]] قرار گیرند و غنا و موسیقی آشکارا نواخته شود... پس [[منتظر]] وزیدن [[باد سرخ]] باشید<ref>تحف العقول، ص ۳۱.</ref>. یکی دیگر از [[نشانه‌های آخرالزمان]] [[باد سیاه]] رنگی است که در یک صبح وزیدن می‌گیرد، پس از آن [[زلزله]] روی می‌دهد و [[بغداد]] اکثراً خراب شده و زیر آوار می‌رود<ref>بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۲۲۰.</ref>. در [[زوراء]] بادی سرخ رنگ به جنبش می‌آید که [[مردم]] را خواهد ترسانید. آنها به نزد علمای خود پناهنده می‌شوند، اما می‌بینند که علمایشان به صورت خوک و بوزینه [[مسخ]] شده‌اند و صورت آنها سیاه شده و چشم‌هایشان کبود گشته است<ref>ملاحم، ص ۱۴۳.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۳۱.</ref>. | یکی از نشانه‌های [[پیش از ظهور]] بادی زرد رنگ است که از جانب [[قبله]] می‌وزد که دو شب و سه روز تداوم خواهد داشت و به حدی خواهد بود که شب را مانند روز می‌کند... و اولین [[نشانه‌ها]] رعد و برق‌های متعدد است و بعد از آن بادی زرد رنگ و سپس بادی دائمی... <ref>ملاحم: ص ۱۲۶.</ref>. در [[حدیث]] دیگری آمده است: زمانی که هم‌جنس‌گرایی در میان مردان و [[زنان]] رواج یابد، آنگاه بادی سرخ رنگ از سوی [[مشرق]] می‌آید که بعضی را به خاطر [[گناه]] و گستاخی‌شان [[مسخ]] و بعضی را به [[زمین]] فرو می‌برد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۹۹ و کنز العمال: ص ۱۴، ص ۲۲۶.</ref>. [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: زمانی که [[فاسقان]] بر [[مردم]] [[حکومت]] کنند و شرورها به خاطر شرارتشان مورد [[احترام]] قرار گیرند و غنا و موسیقی آشکارا نواخته شود... پس [[منتظر]] وزیدن [[باد سرخ]] باشید<ref>تحف العقول، ص ۳۱.</ref>. یکی دیگر از [[نشانه‌های آخرالزمان]] [[باد سیاه]] رنگی است که در یک صبح وزیدن می‌گیرد، پس از آن [[زلزله]] روی می‌دهد و [[بغداد]] اکثراً خراب شده و زیر آوار می‌رود<ref>بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۲۲۰.</ref>. در [[زوراء]] بادی سرخ رنگ به جنبش می‌آید که [[مردم]] را خواهد ترسانید. آنها به نزد علمای خود پناهنده می‌شوند، اما می‌بینند که علمایشان به صورت خوک و بوزینه [[مسخ]] شده‌اند و صورت آنها سیاه شده و چشم‌هایشان کبود گشته است<ref>ملاحم، ص ۱۴۳.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۱۳۱.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[آیا وزش باد زرد از سمت قبله از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)]] | * [[آیا وزش باد زرد از سمت قبله از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)]] | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
یکی از نشانه‌های پیش از ظهور بادی زرد رنگ است که از جانب قبله می‌وزد که دو شب و سه روز تداوم خواهد داشت و به حدی خواهد بود که شب را مانند روز می‌کند... و اولین نشانه‌ها رعد و برق‌های متعدد است و بعد از آن بادی زرد رنگ و سپس بادی دائمی... [۱]. در حدیث دیگری آمده است: زمانی که هم‌جنس‌گرایی در میان مردان و زنان رواج یابد، آنگاه بادی سرخ رنگ از سوی مشرق می‌آید که بعضی را به خاطر گناه و گستاخی‌شان مسخ و بعضی را به زمین فرو می‌برد[۲]. رسول خدا (ص) فرمود: زمانی که فاسقان بر مردم حکومت کنند و شرورها به خاطر شرارتشان مورد احترام قرار گیرند و غنا و موسیقی آشکارا نواخته شود... پس منتظر وزیدن باد سرخ باشید[۳]. یکی دیگر از نشانه‌های آخرالزمان باد سیاه رنگی است که در یک صبح وزیدن می‌گیرد، پس از آن زلزله روی می‌دهد و بغداد اکثراً خراب شده و زیر آوار می‌رود[۴]. در زوراء بادی سرخ رنگ به جنبش می‌آید که مردم را خواهد ترسانید. آنها به نزد علمای خود پناهنده می‌شوند، اما می‌بینند که علمایشان به صورت خوک و بوزینه مسخ شده‌اند و صورت آنها سیاه شده و چشم‌هایشان کبود گشته است[۵][۶].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ ملاحم: ص ۱۲۶.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۹۹ و کنز العمال: ص ۱۴، ص ۲۲۶.
- ↑ تحف العقول، ص ۳۱.
- ↑ بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۲۲۰.
- ↑ ملاحم، ص ۱۴۳.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۱۳۱.