جوانی در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۸

تکریم شخصیت جوان

یکی از مهم‌ترین عوامل سازگاری جوان در خانواده و اجتماع این است که شخصیتش مورد احترام باشد و خویشتن را در معرض اهانت و تحقیر نبیند و نسبت به عزت نفس و شخصیت خود احساس ناامنی نکند. جوان به طور طبیعی دوستدار کسی است که به او نیکی کرده و دشمن کسی است که در حقش بدی روا داشته است.

پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «جُبِلَتِ الْقُلُوبُ عَلَى حُبِّ مَنْ أَحْسَنَ إِلَيْهَا وَ بُغْضِ مَنْ أَسَاءَ إِلَيْهَا»^[۱].

نکته مهمی که در تکریم شخصیت جوانان باید بدان توجه کرد، آگاهی یافتن از ویژگی‌های خاص دوره جوانی است. پدران و مادران باید بدانند که فرزند جوانشان مراحل کودکی را پیموده و به مرحله جوانی رسیده است. پس باید این واقعیت را بپذیرند که فرزندشان دیگر کودک نیست و نباید مانند دوران کودکی با وی رفتار کنند و با تندی و خشونت به او دستور بدهند.

پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «الْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ وَزِيرٌ سَبْعَ سِنِينَ»^[۲].

رسول اکرم (ص) با به کار بردن واژه «وزیر»، از یک طرف، به تشخص‌طلبی و استقلال جویی جوان توجه داشته و از طرف دیگر، به پدر و مادر فهمانده است که با جوان امروز همانند بچه دیروز رفتار نکنند و با او آمرانه سخن نگویند و با تندی و خشونت، شخصیتش را تحقیر نکنند. جوانی که در محیط خانواده، عضوی مؤثر به شمار می‌آید و پدر و مادر، شخصیتش را همانند افراد بزرگ گرامی می‌دارند و او را سزاوار استقلال و آزادگی می‌بینند، روانی آرام دارد و احساس حقارت و کمبود نمی‌کند. چنین جوانی برای آنکه مقام و موقعیت خویش را نزد دیگران حفظ کند، می‌کوشد پیرامون گناه و کارهای پست نگردد و بدین وسیله شخصیت و ارزش خود را از گزند آسیب‌های گوناگون در امان بدارد و اسباب تحقیر و اهانت خود را فراهم نیاورد.

پدران و مادرانی که فرزند جوان خود را چنین به خوبی پرورش می‌دهند و با رفتار خویش، آنان را انسان‌هایی پاک دل و درستکار بار می‌آورند، مشمول الطاف الهی هستند.

پیامبر اکرم (ص) فرمود: «رَحِمَ اللَّهُ وَالِدَيْنِ أَعَانَا وَلَدَهُمَا عَلَى بِرِّهِمَا»^[۳].^[۴]

منابع

اسحاقی، سید حسین، نگین رسالت

پانویس

↑ «دل‌های مردم با این تمایل فطری آفریده شده است که نیکی‌کنندگان به خود را دوست داشته باشند و بدکنندگان به خویش را دشمن دارند». تحف العقول، ص۳۷.
↑ «فرزند در هفت سال اول، سید و آقای والدین است. در هفت سال دوم، بنده و فرمانبردار پدر و مادر است و در هفت سال سوم، وزیر و طرف مشورت والدین است». مکارم الاخلاق، ص۱۱۵.
↑ «رحمت الهی شامل پدر و مادری باد که [با تربیت صحیح]، فرزند خود را در نیکی به والدین یاری رسانند». مستدرک الوسائل، ج۲، ص۶۲۵.
↑ اسحاقی، سید حسین، نگین رسالت ص ۴۳.

[1] «دل‌های مردم با این تمایل فطری آفریده شده است که نیکی‌کنندگان به خود را دوست داشته باشند و بدکنندگان به خویش را دشمن دارند». تحف العقول، ص۳۷.

[2] «فرزند در هفت سال اول، سید و آقای والدین است. در هفت سال دوم، بنده و فرمانبردار پدر و مادر است و در هفت سال سوم، وزیر و طرف مشورت والدین است». مکارم الاخلاق، ص۱۱۵.

[3] «رحمت الهی شامل پدر و مادری باد که [با تربیت صحیح]، فرزند خود را در نیکی به والدین یاری رسانند». مستدرک الوسائل، ج۲، ص۶۲۵.

[4] اسحاقی، سید حسین، نگین رسالت ص ۴۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==[[تکریم شخصیت جوان]]==
+== [[تکریم شخصیت جوان]] ==
 یکی از مهم‌ترین عوامل [[سازگاری]] [[جوان]] در [[خانواده]] و [[اجتماع]] این است که شخصیتش مورد [[احترام]] باشد و خویشتن را در معرض [[اهانت]] و [[تحقیر]] نبیند و نسبت به [[عزت نفس]] و [[شخصیت]] خود [[احساس]] [[ناامنی]] نکند.
 جوان به طور طبیعی [[دوستدار]] کسی است که به او [[نیکی]] کرده و [[دشمن]] کسی است که در حقش [[بدی]] روا داشته است.
-[[پیامبر اکرم]]{{صل}} می‌فرماید:
+[[پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌فرماید:
 {{متن حدیث|جُبِلَتِ الْقُلُوبُ عَلَى حُبِّ مَنْ أَحْسَنَ إِلَيْهَا وَ بُغْضِ مَنْ أَسَاءَ إِلَيْهَا}}<ref>«دل‌های مردم با این تمایل فطری آفریده شده است که نیکی‌کنندگان به خود را دوست داشته باشند و بدکنندگان به خویش را دشمن دارند». تحف العقول، ص۳۷.</ref>.
 نکته مهمی که در [[تکریم]] شخصیت [[جوانان]] باید بدان توجه کرد، [[آگاهی]] یافتن از ویژگی‌های خاص [[دوره جوانی]] است. [[پدران]] و [[مادران]] باید بدانند که فرزند جوانشان مراحل [[کودکی]] را پیموده و به مرحله [[جوانی]] رسیده است. پس باید این [[واقعیت]] را بپذیرند که فرزندشان دیگر [[کودک]] نیست و نباید مانند [[دوران کودکی]] با وی [[رفتار]] کنند و با [[تندی]] و [[خشونت]] به او دستور بدهند.
-پیامبر اکرم{{صل}} می‌فرماید:
+پیامبر اکرم {{صل}} می‌فرماید:
 {{متن حدیث|الْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ وَزِيرٌ سَبْعَ سِنِينَ}}<ref>«فرزند در هفت سال اول، سید و آقای والدین است. در هفت سال دوم، بنده و فرمانبردار پدر و مادر است و در هفت سال سوم، وزیر و طرف مشورت والدین است». مکارم الاخلاق، ص۱۱۵.</ref>.
-[[رسول اکرم]]{{صل}} با به کار بردن واژه «[[وزیر]]»، از یک طرف، به تشخص‌طلبی و [[استقلال]] جویی جوان توجه داشته و از طرف دیگر، به [[پدر]] و [[مادر]] فهمانده است که با جوان امروز همانند بچه دیروز رفتار نکنند و با او آمرانه سخن نگویند و با تندی و خشونت، شخصیتش را تحقیر نکنند.
+[[رسول اکرم]] {{صل}} با به کار بردن واژه «[[وزیر]]»، از یک طرف، به تشخص‌طلبی و [[استقلال]] جویی جوان توجه داشته و از طرف دیگر، به [[پدر]] و [[مادر]] فهمانده است که با جوان امروز همانند بچه دیروز رفتار نکنند و با او آمرانه سخن نگویند و با تندی و خشونت، شخصیتش را تحقیر نکنند.
 جوانی که در محیط خانواده، عضوی مؤثر به شمار می‌آید و پدر و مادر، شخصیتش را همانند افراد بزرگ گرامی می‌دارند و او را سزاوار استقلال و [[آزادگی]] می‌بینند، [[روانی]] آرام دارد و احساس [[حقارت]] و کمبود نمی‌کند. چنین [[جوانی]] برای آنکه [[مقام]] و موقعیت خویش را نزد دیگران [[حفظ]] کند، می‌کوشد پیرامون [[گناه]] و کارهای [[پست]] نگردد و بدین وسیله [[شخصیت]] و [[ارزش]] خود را از گزند آسیب‌های گوناگون در [[امان]] بدارد و اسباب [[تحقیر]] و [[اهانت]] خود را فراهم نیاورد.
 [[پدران]] و مادرانی که فرزند [[جوان]] خود را چنین به خوبی پرورش می‌دهند و با [[رفتار]] خویش، آنان را انسان‌هایی [[پاک]] [[دل]] و [[درستکار]] بار می‌آورند، مشمول [[الطاف الهی]] هستند.
-[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود:
+[[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود:
 {{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ وَالِدَيْنِ أَعَانَا وَلَدَهُمَا عَلَى بِرِّهِمَا}}<ref>«رحمت الهی شامل پدر و مادری باد که [با تربیت صحیح]، فرزند خود را در نیکی به والدین یاری رسانند». مستدرک الوسائل، ج۲، ص۶۲۵.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[نگین رسالت (کتاب)|نگین رسالت]] ص ۴۳.</ref>