دین علی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


'''دین علی''' هرچند [[امام علی]]{{ع}} بر [[آیین]] [[پیامبر|محمّد]]{{صل}} بود و دینى جداگانه نداشت، امّا از سویى نماد و سمبل و تجسّم [[دین]] [[اسلام]] و خطّ روشن و بى‌ابهام [[دین خدا]] بود و [[صراط مستقیم]] که در [[قرآن]] آمده، بر طریق و [[دین]] و روش [[امام علی|علی بن ابى طالب]]{{ع}} [[تأویل]] شده است،<ref>بحار الأنوار، ج ۲۴ ص ۲۴ ح ۵۰</ref> از سوى دیگر خطّ [[قاطع]] و درست و بى‌تحریف [[امام علی|علی]]{{ع}} در مسلمانى، به عنوان "دین علی" مطرح بود و در زبان [[ائمه]]{{عم}} و [[یاران]] آنان، رمزى از [[تشیّع]] [[راستین]] و مقابله با خطوط انحرافى و باندهاى اموى و مروانى محسوب مى‌شد که با [[ظالمان]] و [[منحرفان]] هرگز [[سازش]] نمى‌کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۶۵.</ref>.
'''دین علی''' هرچند [[امام علی]] {{ع}} بر [[آیین]] [[پیامبر|محمّد]] {{صل}} بود و دینى جداگانه نداشت، امّا از سویى نماد و سمبل و تجسّم [[دین]] [[اسلام]] و خطّ روشن و بى‌ابهام [[دین خدا]] بود و [[صراط مستقیم]] که در [[قرآن]] آمده، بر طریق و [[دین]] و روش [[امام علی|علی بن ابى طالب]] {{ع}} [[تأویل]] شده است،<ref>بحار الأنوار، ج ۲۴ ص ۲۴ ح ۵۰</ref> از سوى دیگر خطّ [[قاطع]] و درست و بى‌تحریف [[امام علی|علی]] {{ع}} در مسلمانى، به عنوان "دین علی" مطرح بود و در زبان [[ائمه]] {{عم}} و [[یاران]] آنان، رمزى از [[تشیّع]] [[راستین]] و مقابله با خطوط انحرافى و باندهاى اموى و مروانى محسوب مى‌شد که با [[ظالمان]] و [[منحرفان]] هرگز [[سازش]] نمى‌کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۶۵.</ref>.


==مقدمه==
== مقدمه ==
* [[امام حسین]]{{ع}} در نامۀ تندى که در جواب [[معاویه]] نوشت و ظلم‌هاى او را برشمرد، از جمله اینکه: مگر تو نبودى [[عبد]] اللّه حضرمى و یارانش را کشتى، آنگاه که پسر [[سمیه]] دربارۀ آنان به تو نوشت که آنان بر [[آیین]] و مرام [[امام علی|علی]]{{ع}}اند {{عربی|إنّهم کانوا علی دین علیّ}} و در [[نامه]] به او نوشتى: {{عربی|اقتل من کان علی دین علیّ}}، هرکه را بر [[دین]] [[امام علی|علی]]{{ع}} باشد به [[قتل]] برسان، او هم به [[فرمان]] تو آنان را به [[شهادت]] رساند و مثله کرد، در حالى که [[دین]] [[امام علی|علی]]{{ع}} به [[خدا]] قسم همان دینى است که براساس آن با تو و پدرت [[ابو سفیان]] مى‌جنگید و با همان [[دین]] برجاى او تکیه زده‌اى.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۴ ص ۲۱۳</ref> این مرام [[ناب]] و الهى [[امام علی|علی]]{{ع}} در سال‌هاى بعد نیز به عنوان دین علی شاخص و شناخته شده بود. در صحنۀ [[نبرد]] [[عاشورا]] نیز مى‌بینیم که در رجزهاى شهداى [[کربلا]] مطرح است و در معرّفى خود، از [[عقیده]] به [[دین]] [[امام علی|علی]]{{ع}} یاد مى‌کنند. [[نافع]] بن هلال که به میدان مى‌رود، چنین رجز مى‌خواند: {{عربی|أنا ابن هلال البجلى، أنا علی دین علیّ، و دینه دین النّبىّ»}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۱۹</ref>، من [[فرزند]] هلال بجلى‌ام و من بر [[دین]] [[امام علی|علی]]{{ع}} هستم و دین علی همان [[دین]] [[پیامبر]] است. و در مورد [[هلال بن نافع]] این رجز [[نقل]] شده است: {{عربی|انا الغلام الیمنىّ البجلى دینى علی دین حسین و علیّ}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۲۷</ref> یگانگى [[آیین]] و روش [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[پیامبر|محمّد]]{{صل}} در [[دعاها]] و [[روایات]] و [[زیارات]] هم آمده است. از جمله از [[امام صادق]] (یا [[امام باقر]]) [[روایت]] است که هنگام صبح این [[دعا]] را بخوانید: {{عربی|أصبحت باللّه مؤمنا علی دین محمّد و سنّته و دین علیّ و سنّته و دین الأوصیاء و سنّتهم}}<ref>اصول کافى، ج ۲ ص ۵۲۲ ح ۴</ref> که [[ایمان به خدا]] و [[دین]] و [[سنّت پیامبر]]، [[دین]] و [[سنت]] [[علی]]{{ع}} و [[دین]] و [[سنت]] [[اوصیا]] در کنار هم آمده و پیوند آنها را با یکدیگر مى‌رساند.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۶۵.</ref>
* [[امام حسین]] {{ع}} در نامۀ تندى که در جواب [[معاویه]] نوشت و ظلم‌هاى او را برشمرد، از جمله اینکه: مگر تو نبودى [[عبد]] اللّه حضرمى و یارانش را کشتى، آنگاه که پسر [[سمیه]] دربارۀ آنان به تو نوشت که آنان بر [[آیین]] و مرام [[امام علی|علی]] {{ع}}اند {{عربی|إنّهم کانوا علی دین علیّ}} و در [[نامه]] به او نوشتى: {{عربی|اقتل من کان علی دین علیّ}}، هرکه را بر [[دین]] [[امام علی|علی]] {{ع}} باشد به [[قتل]] برسان، او هم به [[فرمان]] تو آنان را به [[شهادت]] رساند و مثله کرد، در حالى که [[دین]] [[امام علی|علی]] {{ع}} به [[خدا]] قسم همان دینى است که براساس آن با تو و پدرت [[ابو سفیان]] مى‌جنگید و با همان [[دین]] برجاى او تکیه زده‌اى.<ref>بحار الأنوار، ج ۴۴ ص ۲۱۳</ref> این مرام [[ناب]] و الهى [[امام علی|علی]] {{ع}} در سال‌هاى بعد نیز به عنوان دین علی شاخص و شناخته شده بود. در صحنۀ [[نبرد]] [[عاشورا]] نیز مى‌بینیم که در رجزهاى شهداى [[کربلا]] مطرح است و در معرّفى خود، از [[عقیده]] به [[دین]] [[امام علی|علی]] {{ع}} یاد مى‌کنند. [[نافع]] بن هلال که به میدان مى‌رود، چنین رجز مى‌خواند: {{عربی|أنا ابن هلال البجلى، أنا علی دین علیّ، و دینه دین النّبىّ»}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۱۹</ref>، من [[فرزند]] هلال بجلى‌ام و من بر [[دین]] [[امام علی|علی]] {{ع}} هستم و دین علی همان [[دین]] [[پیامبر]] است. و در مورد [[هلال بن نافع]] این رجز [[نقل]] شده است: {{عربی|انا الغلام الیمنىّ البجلى دینى علی دین حسین و علیّ}}<ref>بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۲۷</ref> یگانگى [[آیین]] و روش [[امام علی|علی]] {{ع}} و [[پیامبر|محمّد]] {{صل}} در [[دعاها]] و [[روایات]] و [[زیارات]] هم آمده است. از جمله از [[امام صادق]] (یا [[امام باقر]]) [[روایت]] است که هنگام صبح این [[دعا]] را بخوانید: {{عربی|أصبحت باللّه مؤمنا علی دین محمّد و سنّته و دین علیّ و سنّته و دین الأوصیاء و سنّتهم}}<ref>اصول کافى، ج ۲ ص ۵۲۲ ح ۴</ref> که [[ایمان به خدا]] و [[دین]] و [[سنّت پیامبر]]، [[دین]] و [[سنت]] [[علی]] {{ع}} و [[دین]] و [[سنت]] [[اوصیا]] در کنار هم آمده و پیوند آنها را با یکدیگر مى‌رساند.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۶۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۹

دین علی هرچند امام علی (ع) بر آیین محمّد (ص) بود و دینى جداگانه نداشت، امّا از سویى نماد و سمبل و تجسّم دین اسلام و خطّ روشن و بى‌ابهام دین خدا بود و صراط مستقیم که در قرآن آمده، بر طریق و دین و روش علی بن ابى طالب (ع) تأویل شده است،[۱] از سوى دیگر خطّ قاطع و درست و بى‌تحریف علی (ع) در مسلمانى، به عنوان "دین علی" مطرح بود و در زبان ائمه (ع) و یاران آنان، رمزى از تشیّع راستین و مقابله با خطوط انحرافى و باندهاى اموى و مروانى محسوب مى‌شد که با ظالمان و منحرفان هرگز سازش نمى‌کند[۲].

مقدمه

منابع

پانویس

  1. بحار الأنوار، ج ۲۴ ص ۲۴ ح ۵۰
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۶۵.
  3. بحار الأنوار، ج ۴۴ ص ۲۱۳
  4. بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۱۹
  5. بحار الأنوار، ج ۴۵ ص ۲۷
  6. اصول کافى، ج ۲ ص ۵۲۲ ح ۴
  7. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۶۵.