احمد بن جعفر صولی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
|||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوعلی احمدبن محمدبن جعفر صولی]] [[اهل بصره]] و از [[دانشمندان شیعه]] بود. تا زمانی که [[عبدالعزیز بن یحیی بن احمد جلودی]] (شیخ بصره و از [[اصحاب امام جواد]]{{ع}}) زنده بود، صولی همراه و همنشین او بود. پس از آن در سال ۳۵۳ هجری به [[بغداد]] [[هجرت]] کرد و گروهی از [[مردم]] به فراگیری [[حدیث]] از وی پرداختند. [[نجاشی]] گوید: «بااینکه گفته شده صولی از افراد [[ضعیف]] [[روایت]] میکرد؛ اما خود در نقل [[حدیث موثق]] و مورد [[اعتماد]] بود».<ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۲۱. </ref> ابوعلی افزون بر جلودی از [[محمد بن یحیی بن منذر قزاز]] و [[احمد بن عبدالعزیز جوهری]] بهره برده و روایت کرده است. <ref>تاریخ بغداد، ج ۴، ص۴۰۸. </ref> [[شیخ مفید]] از [[شاگردان]] او بوده و تمام [[روایات]] صولی را که احتمالاً تألیفات وی را نیز شامل میشود، گزارش کرده است. | [[ابوعلی احمدبن محمدبن جعفر صولی]] [[اهل بصره]] و از [[دانشمندان شیعه]] بود. تا زمانی که [[عبدالعزیز بن یحیی بن احمد جلودی]] (شیخ بصره و از [[اصحاب امام جواد]] {{ع}}) زنده بود، صولی همراه و همنشین او بود. پس از آن در سال ۳۵۳ هجری به [[بغداد]] [[هجرت]] کرد و گروهی از [[مردم]] به فراگیری [[حدیث]] از وی پرداختند. [[نجاشی]] گوید: «بااینکه گفته شده صولی از افراد [[ضعیف]] [[روایت]] میکرد؛ اما خود در نقل [[حدیث موثق]] و مورد [[اعتماد]] بود».<ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۲۱. </ref> ابوعلی افزون بر جلودی از [[محمد بن یحیی بن منذر قزاز]] و [[احمد بن عبدالعزیز جوهری]] بهره برده و روایت کرده است. <ref>تاریخ بغداد، ج ۴، ص۴۰۸. </ref> [[شیخ مفید]] از [[شاگردان]] او بوده و تمام [[روایات]] صولی را که احتمالاً تألیفات وی را نیز شامل میشود، گزارش کرده است. | ||
صولی تألیفاتی داشته از جمله «اخبار فاطمه{{س}}» که کتاب بزرگی بوده و [[ابوالفرج محمد بن موسی قزوینی]] آن را به صورت املایی از احمد آموخته و روایت کرده است. <ref>الفهرست (الطوسی)، ص۳۲. </ref> | صولی تألیفاتی داشته از جمله «اخبار فاطمه {{س}}» که کتاب بزرگی بوده و [[ابوالفرج محمد بن موسی قزوینی]] آن را به صورت املایی از احمد آموخته و روایت کرده است. <ref>الفهرست (الطوسی)، ص۳۲. </ref> | ||
از [[تاریخ]] درگذشت صولی گزارشی نیست؛ ولی آنچه پیداست در سالهای پایانی [[عمر]]، ساکن [[اهواز]] بوده و در همان [[شهر]] بدرود [[حیات]] گفته است<ref>تاریخ بغداد، ج ۴، ص۴۰۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۱۰۲-۱۰۳.</ref> | از [[تاریخ]] درگذشت صولی گزارشی نیست؛ ولی آنچه پیداست در سالهای پایانی [[عمر]]، ساکن [[اهواز]] بوده و در همان [[شهر]] بدرود [[حیات]] گفته است<ref>تاریخ بغداد، ج ۴، ص۴۰۸.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۱۰۲-۱۰۳.</ref> |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۴
آشنایی اجمالی
ابوعلی احمدبن محمدبن جعفر صولی اهل بصره و از دانشمندان شیعه بود. تا زمانی که عبدالعزیز بن یحیی بن احمد جلودی (شیخ بصره و از اصحاب امام جواد (ع)) زنده بود، صولی همراه و همنشین او بود. پس از آن در سال ۳۵۳ هجری به بغداد هجرت کرد و گروهی از مردم به فراگیری حدیث از وی پرداختند. نجاشی گوید: «بااینکه گفته شده صولی از افراد ضعیف روایت میکرد؛ اما خود در نقل حدیث موثق و مورد اعتماد بود».[۱] ابوعلی افزون بر جلودی از محمد بن یحیی بن منذر قزاز و احمد بن عبدالعزیز جوهری بهره برده و روایت کرده است. [۲] شیخ مفید از شاگردان او بوده و تمام روایات صولی را که احتمالاً تألیفات وی را نیز شامل میشود، گزارش کرده است.
صولی تألیفاتی داشته از جمله «اخبار فاطمه (س)» که کتاب بزرگی بوده و ابوالفرج محمد بن موسی قزوینی آن را به صورت املایی از احمد آموخته و روایت کرده است. [۳]
از تاریخ درگذشت صولی گزارشی نیست؛ ولی آنچه پیداست در سالهای پایانی عمر، ساکن اهواز بوده و در همان شهر بدرود حیات گفته است[۴].[۵]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱