احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{سیره معصوم}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = احترام
| موضوع مرتبط = احترام
| عنوان مدخل  = [[احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان]]
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان در حدیث]] - [[احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان در معارف و سیره نبوی]]
| مداخل مرتبط = [[احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان در معارف و سیره نبوی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}

نسخهٔ ‏۱۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۲

احترام به سالمندان در معارف دینی و روایات معصومین (ع) مورد سفارش واقع شده است، پیامبر اسلام (ص) در این زمینه می‌فرمود: "احترام به پیرمرد [و پیرزن] مسلمان، بزرگداشت خداوند است" و می‌فرمود: "کهن‌سال در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است".

مقدمه

پیامبر خاتم (ص) می‌فرمود: "احترام به پیرمرد [و پیرزن] مسلمان، بزرگداشت خداوند است"[۱]. آن حضرت جوانان را به احترام نهادن به کهن‌سالان تشویق می‌کرد و می‌فرمود: "هیچ جوانی، کهن‌سالی را به خاطر پیری‌اش گرامی نمی‌دارد، جز آنکه هنگام پیری خودش، خداوند کسی را برایش فراهم می‌کند که احترامش گذارد[۲].

امام صادق (ع) فرمود: «روزی دو مرد نزد حضرت آمدند. یکی پیر و دیگری جوان. مرد جوان پیش از همراه کهن‌سالش لب به سخن گشود. پیامبر فرمود: (ابتدا) بزرگ(تر) و بزرگ(تر)»[۳].

رسول رحمت همواره خانواده‌ها را به احترام پیران فرا می‌خواند و می‌فرمود: "کهن‌سال در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است"[۴]. "از ما نیست کسی که کهن‌سالان ما را احترام نکند"[۵]؛ (زیرا) برکت با بزرگان شماست[۶][۷]

منابع

پانویس

  1. «مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ إِجْلَالُ ذِي الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۶۵.
  2. «مَا أَكْرَمَ شَابٌّ شَيْخاً لِسِنِّهِ- إِلَّا قَيَّضَ اللَّهُ لَهُ عِنْدَ كِبَرِ سِنِّهِ مَنْ يُكْرِمُه»؛ ‏مشکاة الانوار، ص۱۶۸.
  3. «جَاءَ رَجُلَانِ إِلَى النَّبِيِّ ص شَيْخٌ وَ شَابٌّ فَتَكَلَّمَ الشَّابُّ قَبْلَ الشَّيْخِ فَقَالَ النَّبِيُّ ص الْكَبِيرَ الْكَبِير»؛ مستدرک الوسائل، ج۸، ص۳۹۳.
  4. «الشَّيْخُ فِي أَهْلِهِ كَالنَّبِيِّ فِي أُمَّتِه‏»؛ جامع الاخبار، ص۹۲.
  5. «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُوَقِّرْ كَبِيرَنَا»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،، ج۲، ص۱۶۵.
  6. بحار الانوار، ج۷۲، ص۱۳۷؛ برگرفته از: همنام گل‌های بهاری، ص۲۱۸.
  7. اسحاقی، سید حسین، کانون محبت ص۵۴.