مودت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۶

مودت، محبّت شدیدی است که ابراز شده و به اطاعت و الگوبرداری از محبوب منجر می‌شود و نقطه مقابل آن، عداوت است.

معناشناسی

"مودت" به معنای دوست داشتن چیزی، همراه با تمنّی (آرزوی) تحقّق آن است^[۱]. مودت به معنای محبّت شدیدی است که آثار آن در احساسات، گفتار و رفتار انسان آشکار و نمایان شود؛ به عبارت دیگر، مودت، محبتی است که ابراز می‌شود و به اطاعت و الگوبرداری از محبوب منجر می‌شود و نقطه مقابل آن، عداوت است^[۲].^[۳]

ارتباط مودت با برخی از مفاهیم

واژۀ مودت با مفاهیمی همچون محبت، معرفت، اطاعت، و موالات ارتباط دارد؛ مفهوم مودت هر چند با محبت اشتراکاتی دارد اما از چند جهت با آن متفاوت است؛ چراکه:

محبت غریزی است، ولی مودّت فطری یا عقلانی است.
محبت، فردی و مودّت، اجتماعی است.
محبت تشکیلاتی نیست، ولی مودّت تشکیلاتی است.
محبت ناپایدار است و مودّت پایدار.
محبت عامل وحدت نیست، ولی مودّت عامل وحدت است.
محبت بدون عمل هم می‌شود، ولی مودّت همراه با عمل و تبعیت است.
محبت، گاهی صادق و گاهی کاذب است، ولی مودّت همیشه صادق است.

دربارۀ نسبت بین مودت و معرفت و اطاعت باید گفت، مودت، واسطه‌ای میان معرفت و اطاعت است؛ چراکه مودت از سویی معلول معرفت و از سوی دیگر، علّت اطاعت است. بنابراین، مودت، بی‌معرفت به دست نمی‌آید، همانطور که اطاعت نیز بی‌مودت، محقق نمی‌شود^[۴].

واژۀ دیگری که بیشترین نزدیکی را با مفهوم مودت دارد، "موالات" است که دو مفهوم "دوستی" و "پیروی"، رکن اساسی این ماده را تشکیل می‌‌دهند. از همین رو، می‌‌توان گفت موالات و مودت از معنای یکسانی برخوردارند. نکتۀ قابل توجه اینکه، "موالات" امری دو طرفه و متقابل است، به طور مثال ما شیعیان، خاندان اهل بیت را دوست می‌داریم و از آنان اطاعت می‌کنیم، آنان نیز ما را دوست داشته و توسلات و تقاضاهای ما را اجابت کرده و ما را شفاعت می‌کنند^[۵].

آیه مودت

مودت اهل بیت

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

↑ ر.ک: مفردات راغب، ص۸۶۰. ودد: محبة الشئ و تمنی کونه و یستعمل فی کل واحد من المعنیین علی ان المتمنی یتضمن معنی الودة، لأن المتمنی هو تشهی حصول ما توده؛ تفسیر أبوالسعود، ج۱، ص۱۶۹.
↑ «وَ الْمَوَدَّةُ وَ ضِدَّهَا الْعَدَاوَةَ»؛ کافی، ج۱، ص۲۲.
↑ مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص۸۱ و ۱۰۲.
↑ ر.ک: مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص۸۱ و ۹۵.
↑ ر.ک: سهرابی، صادق، با انتظار در خیمه‌اش درآییم.

[1] ر.ک: مفردات راغب، ص۸۶۰. ودد: محبة الشئ و تمنی کونه و یستعمل فی کل واحد من المعنیین علی ان المتمنی یتضمن معنی الودة، لأن المتمنی هو تشهی حصول ما توده؛ تفسیر أبوالسعود، ج۱، ص۱۶۹.

[2] «وَ الْمَوَدَّةُ وَ ضِدَّهَا الْعَدَاوَةَ»؛ کافی، ج۱، ص۲۲.

[3] مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص۸۱ و ۱۰۲.

[4] ر.ک: مقامی، مهدی، وظایف امت نسبت به قرآن و عترت، ص۸۱ و ۹۵.

[5] ر.ک: سهرابی، صادق، با انتظار در خیمه‌اش درآییم.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-'''مودت'''، [[محبّت]] شدیدی است که ابراز شده و به [[اطاعت]] و الگوبرداری از [[محبوب]] منجر می‌شود و نقطه مقابل آن، [[عداوت]] است.
+'''[[مودت]]'''، [[محبّت]] شدیدی است که ابراز شده و به [[اطاعت]] و الگوبرداری از [[محبوب]] منجر می‌شود و نقطه مقابل آن، [[عداوت]] است.
-== معناشناسی مودت ==
+== معناشناسی ==
-* مودت به معنای [[محبّت]] شدیدی است که آثار آن در [[احساسات]]، گفتار و [[رفتار انسان]] آشکار و نمایان شود؛ به عبارت دیگر، مودت، محبتی است که ابراز می‌شود و به [[اطاعت]] و الگوبرداری از [[محبوب]] منجر می‌شود و نقطه مقابل آن، [[عداوت]] است<ref>{{متن حدیث|وَ الْمَوَدَّةُ وَ ضِدَّهَا الْعَدَاوَةَ}}؛ کافی، ج۱، ص۲۲.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۸۱.</ref>
+"مودت" به معنای [[دوست داشتن]] چیزی، همراه با تمنّی (آرزوی) تحقّق آن است<ref>ر.ک: مفردات راغب، ص۸۶۰. {{عربی|ودد: محبة الشئ و تمنی کونه و یستعمل فی کل واحد من المعنیین علی ان المتمنی یتضمن معنی الودة، لأن المتمنی هو تشهی حصول ما توده}}؛ تفسیر أبوالسعود، ج۱، ص۱۶۹.</ref>. مودت به معنای محبّت شدیدی است که آثار آن در [[احساسات]]، گفتار و [[رفتار انسان]] آشکار و نمایان شود؛ به عبارت دیگر، مودت، محبتی است که ابراز می‌شود و به اطاعت و الگوبرداری از محبوب منجر می‌شود و نقطه مقابل آن، عداوت است<ref>{{متن حدیث|وَ الْمَوَدَّةُ وَ ضِدَّهَا الْعَدَاوَةَ}}؛ کافی، ج۱، ص۲۲.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص۸۱ و ۱۰۲.</ref>
 == [[ارتباط]] مودت با برخی از مفاهیم ==
-* واژۀ مودت با مفاهیمی همچون [[محبت]]، [[معرفت]]، [[اطاعت]]، و [[موالات]] [[ارتباط]] دارد؛ مفهوم مودت هر چند با [[محبت]] اشتراکاتی دارد اما از چند جهت با آن متفاوت است؛ چراکه:
+واژۀ مودت با مفاهیمی همچون [[محبت]]، [[معرفت]]، اطاعت، و [[موالات]] ارتباط دارد؛ مفهوم مودت هر چند با محبت اشتراکاتی دارد اما از چند جهت با آن متفاوت است؛ چراکه:
-# [[محبت]] غریزی است، ولی [[مودّت]] [[فطری]] یا [[عقلانی]] است.
+# محبت غریزی است، ولی [[مودّت]] [[فطری]] یا [[عقلانی]] است.
-# [[محبت]]، فردی و [[مودّت]]، [[اجتماعی]] است.
+# محبت، فردی و مودّت، [[اجتماعی]] است.
-# [[محبت]] تشکیلاتی نیست، ولی [[مودّت]] تشکیلاتی است.
+# محبت تشکیلاتی نیست، ولی مودّت تشکیلاتی است.
-# [[محبت]] ناپایدار است و [[مودّت]] پایدار.
+# محبت ناپایدار است و مودّت [[پایدار]].
-# [[محبت]] [[عامل وحدت]] نیست، ولی [[مودّت]] [[عامل وحدت]] است.
+# محبت [[عامل وحدت]] نیست، ولی مودّت عامل وحدت است.
-# [[محبت]] بدون عمل هم می‌شود، ولی [[مودّت]] همراه با عمل و [[تبعیت]] است.
+# محبت بدون عمل هم می‌شود، ولی مودّت همراه با عمل و [[تبعیت]] است.
-# [[محبت]]، گاهی صادق و گاهی کاذب است، ولی [[مودّت]] همیشه صادق است<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۸۱.</ref>.
+# محبت، گاهی صادق و گاهی کاذب است، ولی مودّت همیشه صادق است.
-* دربارۀ نسبت بین مودت و [[معرفت]] و [[اطاعت]] باید گفت، مودت، واسطه‌ای میان [[معرفت]] و [[اطاعت]] است؛ چراکه مودت از سویی معلول [[معرفت]] و از سوی دیگر، علّت [[اطاعت]] است. بنابراین، مودت، بی‌معرفت به دست نمی‌آید، همانطور که [[اطاعت]] نیز بی‌مودت، محقق نمی‌شود<ref>ر. ک. [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص ۹۵.</ref>.
-* واژۀ دیگری که بیشترین نزدیکی را با مفهوم مودت دارد، "[[موالات]]" است که دو مفهوم "[[دوستی]]" و "[[پیروی]]"، رکن اساسی این ماده را تشکیل می‌‌دهند. از همین رو، می‌‌توان گفت [[موالات]] و مودت از معنای یکسانی برخوردارند. نکتۀ قابل توجه اینکه، "[[موالات]]" امری دو طرفه و متقابل است، به طور مثال ما [[شیعیان]]، [[خاندان]] [[اهل بیت]] را [[دوست]] می‌داریم و از آنان [[اطاعت]] می‌کنیم، آنان نیز ما را [[دوست]] داشته و [[توسلات]] و تقاضاهای ما را [[اجابت]] کرده و ما را [[شفاعت]] می‌کنند<ref>ر. ک. [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟؟ ؟</ref>.
+دربارۀ نسبت بین مودت و معرفت و اطاعت باید گفت، مودت، واسطه‌ای میان معرفت و اطاعت است؛ چراکه مودت از سویی معلول معرفت و از سوی دیگر، علّت اطاعت است. بنابراین، مودت، بی‌معرفت به دست نمی‌آید، همانطور که اطاعت نیز بی‌مودت، محقق نمی‌شود<ref>ر.ک: [[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[وظایف امت نسبت به قرآن و عترت (کتاب)|وظایف امت نسبت به قرآن و عترت]]، ص۸۱ و ۹۵.</ref>.
+واژۀ دیگری که بیشترین نزدیکی را با مفهوم [[مودت]] دارد، "[[موالات]]" است که دو مفهوم "[[دوستی]]" و "[[پیروی]]"، رکن اساسی این ماده را تشکیل می‌‌دهند. از همین رو، می‌‌توان گفت موالات و مودت از معنای یکسانی برخوردارند. نکتۀ قابل توجه اینکه، "موالات" امری دو [[طرفه]] و متقابل است، به طور مثال ما [[شیعیان]]، [[خاندان]] [[اهل بیت]] را [[دوست]] می‌داریم و از آنان [[اطاعت]] می‌کنیم، آنان نیز ما را دوست داشته و [[توسلات]] و تقاضاهای ما را [[اجابت]] کرده و ما را [[شفاعت]] می‌کنند<ref>ر.ک: [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]].</ref>.
 == [[آیه مودت]] ==
 == [[مودت اهل بیت]] ==