مودت در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مودت است. مودت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مودت در لغت - مودت در فقه سیاسی - مودت در خانواده - پرسش مرتبط نداردمقدمه
مودت یعنی مهربانی و دوستی[۱]. اصل آن "ودَّ" به معنای محبت[۲] و تمایل به چیزی است[۳].
در قرآن کریم آمده است: 
عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً
[۴].
وَدُودُ از اسمای الهی است: وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ[۵]. مودت عامل پیوند قلوب و محبت بین بندگان خدا و پایه اصلی نظام خانواده در جامعه است: وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً[۶]. همچنین مودّت در جامعه موجب وفاق اجتماعی و همبستگی و با مخالفان موجب صلح و آرامش و امنیت است: عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً[۷]. این مودت به اسلام آوردن کفّار مکه منجر شد تا قلوب آنان به اسلام و مسلمانان نزدیک گردد و مودت میان آنان حاکم گردد[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۸۲۰.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۷۵.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۳، ص۶۴.
- ↑ «امید است خداوند میان شما و کسانی از آنان که با هم دشمنی دارید دوستی اندازد و خداوند تواناست و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره ممتحنه، آیه ۷.
- ↑ «و او آمرزگار دوستدار است» سوره بروج، آیه ۱۴.
- ↑ «و از نشانه‌های او این است که از خودتان همسرانی برایتان آفرید تا کنار آنان آرامش یابید و میان شما دلبستگی پایدار و مهر پدید آورد» سوره روم، آیه ۲۱.
- ↑ «امید است خداوند میان شما و کسانی از آنان که با هم دشمنی دارید دوستی اندازد و خداوند تواناست و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره ممتحنه، آیه ۷.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۳۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۹۴.