عبدالرحمن بن مسعود تیمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'شیعیان امیرالمؤمنین' به 'شیعیان امیرالمؤمنین') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
وی از [[شیعیان | وی از [[شیعیان امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و در عصر [[خلافت]] [[عمر بن خطاب]] در [[مدائن]] به محضر [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} شرفیاب شد و از آن [[حضرت]] و [[سلمان فارسی]] [[نقل حدیث]] کرد<ref>تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۲۰۵.</ref>. | ||
وی به همراه پدرش در روز هفتم [[محرم]] [[سال]] ۶۱ [[هجری]] در [[کربلا]] [[خدمت]] [[امام حسین]] {{ع}} رسید و ملازم [[حضرت]] شد و در [[روز عاشورا]] با دیگر [[یاران امام]] {{ع}} [[جان]] خود را فدای آن [[حضرت]] نمود<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۸؛ ابصار العین، ص۱۶۹؛ و ر. ک: قاموس الرجال، ج۶، ص۱۴۴.</ref>. و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به این دو بزرگوار [[سلام]] داده شده است که بر آنان [[فخر]] و [[شرف]] است<ref>بحار الانوار، ج۴۵، ص۷۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۷.</ref> | وی به همراه پدرش در روز هفتم [[محرم]] [[سال]] ۶۱ [[هجری]] در [[کربلا]] [[خدمت]] [[امام حسین]] {{ع}} رسید و ملازم [[حضرت]] شد و در [[روز عاشورا]] با دیگر [[یاران امام]] {{ع}} [[جان]] خود را فدای آن [[حضرت]] نمود<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۸؛ ابصار العین، ص۱۶۹؛ و ر. ک: قاموس الرجال، ج۶، ص۱۴۴.</ref>. و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به این دو بزرگوار [[سلام]] داده شده است که بر آنان [[فخر]] و [[شرف]] است<ref>بحار الانوار، ج۴۵، ص۷۴.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۷.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. عبدالرحمن بن مسعود تیمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالرحمن بن مسعود تیمی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| عبدالرحمن بن مسعود تیمی | |
|---|---|
 آرامگاه شهدای کربلا | |
| نام کامل | عبدالرحمن بن مسعود تیمی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی تیم الله بن ثعلبه |
| پدر | مسعود بن حجاج |
| محل شهادت | کربلا |
| محل آرامگاه | کربلا |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | واقعه کربلا |
مقدمه
وی از شیعیان امیرالمؤمنین (ع) بود و در عصر خلافت عمر بن خطاب در مدائن به محضر امیرالمؤمنین (ع) شرفیاب شد و از آن حضرت و سلمان فارسی نقل حدیث کرد[۱].
وی به همراه پدرش در روز هفتم محرم سال ۶۱ هجری در کربلا خدمت امام حسین (ع) رسید و ملازم حضرت شد و در روز عاشورا با دیگر یاران امام (ع) جان خود را فدای آن حضرت نمود[۲]. و در زیارت ناحیه مقدسه به این دو بزرگوار سلام داده شده است که بر آنان فخر و شرف است[۳].[۴]
جستارهای وابسته
- مسعود بن حجاج (پدر)
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۲۰۵.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۱۴۸؛ ابصار العین، ص۱۶۹؛ و ر. ک: قاموس الرجال، ج۶، ص۱۴۴.
- ↑ بحار الانوار، ج۴۵، ص۷۴.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۳۶-۸۳۷.