ضحاک بن مزاحم هلالی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی')
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه‍ ')
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[ابوالقاسم ضحاک بن مزاحم بن یزید هلالی کوفی خراسانی بلخی]] تبار او از [[کوفه]] بودند، <ref>رجال الطوسی ۹۴.</ref> ولی [[ضحاک]] در بلخ می‌‌زیست<ref>التاریخ الکبیر ۴/۳۳۲.</ref> و یکی از [[اصحاب امام سجاد]] {{ع}} به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال الطوسی ۹۴.</ref> [[تفسیر]] را نزد [[سعید بن جبیر]] در [[ری]] فرا گرفت.<ref>الثقات ۶/۴۸۰.</ref> برخی از ارباب [[رجال]] گفته‌اند که او [[حضرت علی]] {{ع}} را دیده و از آن [[حضرت]] [[حدیث]] آموخته <ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۴/۲۷۸.</ref> و از افرادی چون [[ابن عباس]] و [[ابوسعید خدری]] نیز حدیث نقل کرده است.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴/۴۵۳.</ref> وی از [[راویان]] [[موثق]] و [[امین]]<ref>تهذیب الکمال ۱۳/۲۹۲.</ref> و از [[فقها]]<ref>الوافی ۱۶/۳۵۹.</ref> و [[مفسران]] برجسته<ref>معجم المفسرین ۱/۲۳۷.</ref> بوده و در روستای بروقان [[بلخ]] [[تعلیم و تربیت]] [[قریب]] سه هزار [[کودک]] را بر عهده داشت.<ref> تهذیب الکمال ۱۳/۲۹۲.</ref> برای مدتی در [[سمرقند]] و بخارا نیز اقامت داشت.<ref>التاریخ الکبیر ۴/۳۳۲.</ref> راویانی چون [[بزیع بن عبدالله لحّام]] و [[اسماعیل بن ابی خالد]] از وی [[روایت]] کرده‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۱۳/۲۹۲.</ref> برخی از ارباب رجال [[اهل سنت]] او را توثیق، و برخی [[تضعیف]] نموده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴/۴۵۳.</ref> هلالی در سال ۱۰۵ هـ درگذشت.<ref>الثقات ۶/۴۸۰.</ref> در [[تاریخ]] وفاتش [[اختلاف]] است. اثر [[علمی]] او تفسیر القرآن می‌‌باشد <ref>کشف الظنون ۱/۴۵۲ مستدرکات علم رجال الحدیث ۴/۲۷۸.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۴۰۸.</ref>
[[ابوالقاسم ضحاک بن مزاحم بن یزید هلالی کوفی خراسانی بلخی]] تبار او از [[کوفه]] بودند، <ref>رجال الطوسی ۹۴.</ref> ولی [[ضحاک]] در بلخ می‌‌زیست<ref>التاریخ الکبیر ۴/۳۳۲.</ref> و یکی از [[اصحاب امام سجاد]] {{ع}} به شمار می‌‌رفت.<ref>رجال الطوسی ۹۴.</ref> [[تفسیر]] را نزد [[سعید بن جبیر]] در [[ری]] فرا گرفت.<ref>الثقات ۶/۴۸۰.</ref> برخی از ارباب [[رجال]] گفته‌اند که او [[حضرت علی]] {{ع}} را دیده و از آن [[حضرت]] [[حدیث]] آموخته <ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۴/۲۷۸.</ref> و از افرادی چون [[ابن عباس]] و [[ابوسعید خدری]] نیز حدیث نقل کرده است.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴/۴۵۳.</ref> وی از [[راویان]] [[موثق]] و [[امین]]<ref>تهذیب الکمال ۱۳/۲۹۲.</ref> و از [[فقها]]<ref>الوافی ۱۶/۳۵۹.</ref> و [[مفسران]] برجسته<ref>معجم المفسرین ۱/۲۳۷.</ref> بوده و در روستای بروقان [[بلخ]] [[تعلیم و تربیت]] [[قریب]] سه هزار [[کودک]] را بر عهده داشت.<ref> تهذیب الکمال ۱۳/۲۹۲.</ref> برای مدتی در [[سمرقند]] و بخارا نیز اقامت داشت.<ref>التاریخ الکبیر ۴/۳۳۲.</ref> راویانی چون [[بزیع بن عبدالله لحّام]] و [[اسماعیل بن ابی خالد]] از وی [[روایت]] کرده‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۱۳/۲۹۲.</ref> برخی از ارباب رجال [[اهل سنت]] او را توثیق، و برخی [[تضعیف]] نموده‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴/۴۵۳.</ref> هلالی در سال ۱۰۵ه‍ درگذشت.<ref>الثقات ۶/۴۸۰.</ref> در [[تاریخ]] وفاتش [[اختلاف]] است. اثر [[علمی]] او تفسیر القرآن می‌‌باشد <ref>کشف الظنون ۱/۴۵۲ مستدرکات علم رجال الحدیث ۴/۲۷۸.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۴۰۸.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۶

مقدمه

ابوالقاسم ضحاک بن مزاحم بن یزید هلالی کوفی خراسانی بلخی تبار او از کوفه بودند، [۱] ولی ضحاک در بلخ می‌‌زیست[۲] و یکی از اصحاب امام سجاد (ع) به شمار می‌‌رفت.[۳] تفسیر را نزد سعید بن جبیر در ری فرا گرفت.[۴] برخی از ارباب رجال گفته‌اند که او حضرت علی (ع) را دیده و از آن حضرت حدیث آموخته [۵] و از افرادی چون ابن عباس و ابوسعید خدری نیز حدیث نقل کرده است.[۶] وی از راویان موثق و امین[۷] و از فقها[۸] و مفسران برجسته[۹] بوده و در روستای بروقان بلخ تعلیم و تربیت قریب سه هزار کودک را بر عهده داشت.[۱۰] برای مدتی در سمرقند و بخارا نیز اقامت داشت.[۱۱] راویانی چون بزیع بن عبدالله لحّام و اسماعیل بن ابی خالد از وی روایت کرده‌اند.[۱۲] برخی از ارباب رجال اهل سنت او را توثیق، و برخی تضعیف نموده‌اند.[۱۳] هلالی در سال ۱۰۵ه‍ درگذشت.[۱۴] در تاریخ وفاتش اختلاف است. اثر علمی او تفسیر القرآن می‌‌باشد [۱۵].[۱۶]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲

پانویس

  1. رجال الطوسی ۹۴.
  2. التاریخ الکبیر ۴/۳۳۲.
  3. رجال الطوسی ۹۴.
  4. الثقات ۶/۴۸۰.
  5. مستدرکات علم رجال الحدیث ۴/۲۷۸.
  6. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴/۴۵۳.
  7. تهذیب الکمال ۱۳/۲۹۲.
  8. الوافی ۱۶/۳۵۹.
  9. معجم المفسرین ۱/۲۳۷.
  10. تهذیب الکمال ۱۳/۲۹۲.
  11. التاریخ الکبیر ۴/۳۳۲.
  12. تهذیب الکمال ۱۳/۲۹۲.
  13. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴/۴۵۳.
  14. الثقات ۶/۴۸۰.
  15. کشف الظنون ۱/۴۵۲ مستدرکات علم رجال الحدیث ۴/۲۷۸.
  16. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۴۰۸.