قرظة بن ارطات: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:


== قرظة بن ارطات کارگزار قزوین ==
== قرظة بن ارطات کارگزار قزوین ==
نام [[قرظة بن ارطات عبدی]] در کتاب‌های [[رجال اهل سنت]] آمده و [[ابن حبان]] او را در [[ثقات]] ذکر کرده است<ref>ابن حبان، ثقات، ج۷، ص۳۴۷.</ref>. همه نوشته‌اند که وی از [[کثیر بن شهاب]] [[روایت]] می‌کند و از او [[ابواسحاق سبیعی]] روایت می‌نماید<ref>بخاری، تاریخ الکبیر، ج۷، ص۱۹۳ و ۲۰۶؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۲۳، ص۵۶۶؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۸ ص۳۳۰.</ref>. [[ابن ابی حاتم]] نقل می‌کند که کثیر بن شهاب، فاتح [[قزوین]] بود که پس از [[ری]] آنجا را گشود<ref>رازی، الجرح والتعدیل، ج۷، ص۱۵۳ و ۱۴۴.</ref>. بنابراین می‌‌توان گفت که وی در قزوین بوده و بعد به [[کارگزاری]] آنجا گمارده شده است<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص ۵۱۳.</ref>.
نام [[قرظة بن ارطات عبدی]] در کتاب‌های رجال [[اهل سنت]] آمده و [[ابن حبان]] او را در [[ثقات]] ذکر کرده است<ref>ابن حبان، ثقات، ج۷، ص۳۴۷.</ref>. همه نوشته‌اند که وی از [[کثیر بن شهاب]] [[روایت]] می‌کند و از او [[ابواسحاق سبیعی]] روایت می‌نماید<ref>بخاری، تاریخ الکبیر، ج۷، ص۱۹۳ و ۲۰۶؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۲۳، ص۵۶۶؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۸ ص۳۳۰.</ref>. [[ابن ابی حاتم]] نقل می‌کند که کثیر بن شهاب، فاتح [[قزوین]] بود که پس از [[ری]] آنجا را گشود<ref>رازی، الجرح والتعدیل، ج۷، ص۱۵۳ و ۱۴۴.</ref>. بنابراین می‌‌توان گفت که وی در قزوین بوده و بعد به [[کارگزاری]] آنجا گمارده شده است<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص ۵۱۳.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۰

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

قرظة بن ارطات کارگزار قزوین

نام قرظة بن ارطات عبدی در کتاب‌های رجال اهل سنت آمده و ابن حبان او را در ثقات ذکر کرده است[۱]. همه نوشته‌اند که وی از کثیر بن شهاب روایت می‌کند و از او ابواسحاق سبیعی روایت می‌نماید[۲]. ابن ابی حاتم نقل می‌کند که کثیر بن شهاب، فاتح قزوین بود که پس از ری آنجا را گشود[۳]. بنابراین می‌‌توان گفت که وی در قزوین بوده و بعد به کارگزاری آنجا گمارده شده است[۴].

منابع

پانویس

  1. ابن حبان، ثقات، ج۷، ص۳۴۷.
  2. بخاری، تاریخ الکبیر، ج۷، ص۱۹۳ و ۲۰۶؛ مزی، تهذیب الکمال، ج۲۳، ص۵۶۶؛ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۸ ص۳۳۰.
  3. رازی، الجرح والتعدیل، ج۷، ص۱۵۳ و ۱۴۴.
  4. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص ۵۱۳.