احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[پیامبر خاتم]] {{صل}} می‌فرمود: "[[احترام]] به پیرمرد [و پیرزن] [[مسلمان]]، [[بزرگداشت]] [[خداوند]] است"<ref>{{متن حدیث|مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ إِجْلَالُ ذِي الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۶۵.</ref>. آن حضرت [[جوانان]] را به احترام نهادن به | [[پیامبر خاتم]] {{صل}} می‌فرمود: "[[احترام]] به پیرمرد [و پیرزن] [[مسلمان]]، [[بزرگداشت]] [[خداوند]] است"<ref>{{متن حدیث|مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ إِجْلَالُ ذِي الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۶۵.</ref>. آن حضرت [[جوانان]] را به احترام نهادن به کهن‌سالان [[تشویق]] می‌کرد و می‌فرمود: "هیچ [[جوانی]]، [[کهن‌سالی]] را به خاطر پیری‌اش گرامی نمی‌دارد، جز آنکه هنگام [[پیری]] خودش، خداوند کسی را برایش فراهم می‌کند که احترامش گذارد<ref>{{متن حدیث|مَا أَكْرَمَ شَابٌّ شَيْخاً لِسِنِّهِ- إِلَّا قَيَّضَ اللَّهُ لَهُ عِنْدَ كِبَرِ سِنِّهِ مَنْ يُكْرِمُه}}؛ مشکاة الانوار، ص۱۶۸.</ref>. | ||
[[امام صادق]] {{ع}} فرمود: «روزی دو مرد نزد حضرت آمدند. یکی پیر و دیگری [[جوان]]. مرد جوان پیش از همراه کهن‌سالش لب به سخن گشود. [[پیامبر]] فرمود: (ابتدا) بزرگ(تر) و بزرگ(تر)»<ref>{{متن حدیث|جَاءَ رَجُلَانِ إِلَى النَّبِيِّ ص شَيْخٌ وَ شَابٌّ فَتَكَلَّمَ الشَّابُّ قَبْلَ الشَّيْخِ فَقَالَ النَّبِيُّ ص الْكَبِيرَ الْكَبِير}}؛ مستدرک الوسائل، ج۸، ص۳۹۳.</ref>. | [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: «روزی دو مرد نزد حضرت آمدند. یکی پیر و دیگری [[جوان]]. مرد جوان پیش از همراه کهن‌سالش لب به سخن گشود. [[پیامبر]] فرمود: (ابتدا) بزرگ(تر) و بزرگ(تر)»<ref>{{متن حدیث|جَاءَ رَجُلَانِ إِلَى النَّبِيِّ ص شَيْخٌ وَ شَابٌّ فَتَكَلَّمَ الشَّابُّ قَبْلَ الشَّيْخِ فَقَالَ النَّبِيُّ ص الْكَبِيرَ الْكَبِير}}؛ مستدرک الوسائل، ج۸، ص۳۹۳.</ref>. | ||
[[رسول]] [[رحمت]] همواره [[خانواده‌ها]] را به احترام [[پیران]] فرا می‌خواند و می‌فرمود: "[[کهن‌سال]] در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است"<ref>{{متن حدیث|الشَّيْخُ فِي أَهْلِهِ كَالنَّبِيِّ فِي أُمَّتِه}}؛ جامع الاخبار، ص۹۲.</ref>. "از ما نیست کسی که کهن‌سالان ما را احترام نکند"<ref>{{متن حدیث|لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُوَقِّرْ كَبِيرَنَا}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،، ج۲، ص۱۶۵.</ref>؛ (زیرا) [[برکت]] با بزرگان شماست<ref>بحار الانوار، ج۷۲، ص۱۳۷؛ برگرفته از: همنام گل‌های بهاری، ص۲۱۸.</ref><ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص۵۴.</ref> | [[رسول]] [[رحمت]] همواره [[خانواده‌ها]] را به احترام [[پیران]] فرا می‌خواند و می‌فرمود: "[[کهن‌سال]] در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است"<ref>{{متن حدیث|الشَّيْخُ فِي أَهْلِهِ كَالنَّبِيِّ فِي أُمَّتِه}}؛ جامع الاخبار، ص۹۲.</ref>. "از ما نیست کسی که کهن‌سالان ما را احترام نکند"<ref>{{متن حدیث|لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُوَقِّرْ كَبِيرَنَا}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،، ج۲، ص۱۶۵.</ref>؛ (زیرا) [[برکت]] با بزرگان شماست<ref>بحار الانوار، ج۷۲، ص۱۳۷؛ برگرفته از: همنام گل‌های بهاری، ص۲۱۸.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[کانون محبت (کتاب)|کانون محبت]] ص۵۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث احترام است. احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احترام و تکریم بزرگسالان و سالمندان در معارف و سیره نبوی - پرسش مرتبط ندارداحترام به سالمندان در معارف دینی و روایات معصومین (ع) مورد سفارش واقع شده است، پیامبر اسلام (ص) در این زمینه می‌فرمود: "احترام به پیرمرد [و پیرزن] مسلمان، بزرگداشت خداوند است" و می‌فرمود: "کهن‌سال در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است".
مقدمه
پیامبر خاتم (ص) می‌فرمود: "احترام به پیرمرد [و پیرزن] مسلمان، بزرگداشت خداوند است"[۱]. آن حضرت جوانان را به احترام نهادن به کهن‌سالان تشویق می‌کرد و می‌فرمود: "هیچ جوانی، کهن‌سالی را به خاطر پیری‌اش گرامی نمی‌دارد، جز آنکه هنگام پیری خودش، خداوند کسی را برایش فراهم می‌کند که احترامش گذارد[۲].
امام صادق (ع) فرمود: «روزی دو مرد نزد حضرت آمدند. یکی پیر و دیگری جوان. مرد جوان پیش از همراه کهن‌سالش لب به سخن گشود. پیامبر فرمود: (ابتدا) بزرگ(تر) و بزرگ(تر)»[۳].
رسول رحمت همواره خانواده‌ها را به احترام پیران فرا می‌خواند و می‌فرمود: "کهن‌سال در میان خاندانش بسان پیامبر در میان امتش است"[۴]. "از ما نیست کسی که کهن‌سالان ما را احترام نکند"[۵]؛ (زیرا) برکت با بزرگان شماست[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ «مِنْ إِجْلَالِ اللَّهِ إِجْلَالُ ذِي الشَّيْبَةِ الْمُسْلِمِ»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۶۵.
- ↑ «مَا أَكْرَمَ شَابٌّ شَيْخاً لِسِنِّهِ- إِلَّا قَيَّضَ اللَّهُ لَهُ عِنْدَ كِبَرِ سِنِّهِ مَنْ يُكْرِمُه»؛ مشکاة الانوار، ص۱۶۸.
- ↑ «جَاءَ رَجُلَانِ إِلَى النَّبِيِّ ص شَيْخٌ وَ شَابٌّ فَتَكَلَّمَ الشَّابُّ قَبْلَ الشَّيْخِ فَقَالَ النَّبِيُّ ص الْكَبِيرَ الْكَبِير»؛ مستدرک الوسائل، ج۸، ص۳۹۳.
- ↑ «الشَّيْخُ فِي أَهْلِهِ كَالنَّبِيِّ فِي أُمَّتِه»؛ جامع الاخبار، ص۹۲.
- ↑ «لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُوَقِّرْ كَبِيرَنَا»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،، ج۲، ص۱۶۵.
- ↑ بحار الانوار، ج۷۲، ص۱۳۷؛ برگرفته از: همنام گل‌های بهاری، ص۲۱۸.
- ↑ اسحاقی، سید حسین، کانون محبت ص۵۴.