حنظلة بن اسعد شبامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام حسین | عنوان مدخل  = حنظلة بن اسعد شبامی | مداخل مرتبط = [[حنظلة بن اسعد شبامی در تاریخ اسلامی]] - [[حنظلة بن اسعد شبامی در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام حسین | عنوان مدخل  = حنظلة بن اسعد شبامی | مداخل مرتبط = [[حنظلة بن اسعد شبامی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = حنظلة بن اسعد شبامی
| نام = حنظلة بن اسعد شبامی
خط ۶۲: خط ۶۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:حنظلة بن اسعد شبامی]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:شهدای واقعه کربلا]]
[[رده:شهدای واقعه کربلا]]
[[رده:بنی‌همدان]]
[[رده:بنی‌همدان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۴

حنظلة بن اسعد شبامی
آرامگاه شهدای کربلا
نام کاملحنظلة بن اسعد شبامی
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌همدان
از تیرهشبام
پسرعلی بن حنظلة بن اسعد شبامی
محل زندگیکوفه
تاریخ شهادت۶۱ هجری
محل شهادتکربلا
محل آرامگاهکربلا
از اصحابامام حسین
حضور در جنگواقعه عاشورا

حنظلة بن اسعد شبامی[۱] از شهدای کربلاست و نامش در زیارت ناحیه مقدسه آمده است.

مقدمه

حنظلة بن اسعد شبامی کوفی است و شبام، نام طایفه‌ای از همدانیان است[۲]. حنظله از چهره‌های شیعی در کوفه و زبان آور، شجاع و معلّم قرآن بود. چون سید الشهدا (ع) به کربلا رسید، وی به آن حضرت پیوست. وی جزء شهدایی است که تا اواخر زنده بود و از جان حسین بن علی (ع) در مقابل تیرها و نیزه‌های دشمن محافظت می‌‌کرد و گاهی هم با سخنانش به سپاه کوفه هشدار می‌‌داد و موعظه می‌‌کرد[۳]. روز عاشورا، پس از شهادت جمعی از یاران، از امام رخصت طلبید و به میدان رفت و جان خود را فدای راه خدا کرد[۴].

منابع

پانویس

  1. شبامی، منسوب به شبام نام شهری است در یمن. (الانساب، ج۳، ص۳۹۵) نیز گفتهاند؛ شبام، نام طایفهای در کوفه و کوهی در یمن است. (معجم البلدان، ج۳، ص۳۱۸) او، حنظله شامی (لهوف، ص۴۷، چاپ منشورات رضی؛ ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۵۵، اسرار الشهادة، ج۲، ص۳۹۵) و عجلی نیز نامیده شده است. (روضة الشهدا، ص۳۰۹، کتابفروشی الاسلامیة) ولی مامقانی، شامی بودن وی را رد میکند. (تنقیح المقال، ج۱، ص۳۸۲)
  2. انصار الحسین، ص ۷۱.
  3. عنصر شجاعت، ج ۲، ص ۱۰۰.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۶۶.