الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[عرفه|عرفه]]''' روز نهم ذی‌الحجه است. [[روزی]] با [[ارزش]] که [[دعاها]] و زیارت‌های مخصوص دارد و در شب عرفه و روز عرفه خوانده می‌‌شود و [[روزه]] در آن روز [[مستحب]] است. در این روز [[حاجیان]] در صحرای [[عرفات]] که محلی در [[حدود]] بیست کیلومتری [[مکه]] است، [[اجتماع]] کرده و از ظهر روز نهم تا غروب همان روز در آنجا وقوف می‌کنند و به [[عبادت]] مشغول می‌شوند؛ به این [[عمل]]"وقوف در عرفات" می‌گویند.
'''[[عید قربان| عید قربان]] ''' روز دهم ماه ذی حجه و از اعیاد مهم و رسمی [[مسلمانان]] به شمار می‌رود. "[[عید اضحی]]" نام دیگر این روز است. از سنت‌های [[اسلامی]] [[قربانی]] کردن گوسفند و تقسیم آن بین [[مستمندان]] در این روز است. کسانی که به سفر [[حج]] می‌روند، در چنین روزی در صحرای "منا" گوسفند [[قربانی]] می‌کنند و [[حاجی]] می‌شوند. [[قربانی]] یکی از [[واجبات]] [[حج]] است. گرامیداشت این روز، احیای خاطره [[قربانی]] کردن [[حضرت ابراهیم]] {{ع}}، پسرش [[اسماعیل]] را به [[فرمان خداوند]] است که از سوی [[خدا]]، گوسفندی به جای آن فرستاده شد. [[روزه]] گرفتن در عید قربان ممنوع است و [[مستحب]] است در این روز مثل روز [[عید فطر]]، "[[نماز عید]]" خوانده شود.


یکی از مشهورترین و عمیق‌ترین و مفصل‌ترین دعاها، [[دعای امام حسین]] {{ع}} در روز عرفه است که آن حضرت در صحرای عرفات آن را خوانده است. [[شهادت]] حضرت [[مسلم بن عقیل]] نماینده اعزامی [[امام حسین]] {{ع}} به [[کوفه]] نیز در چنین روزی اتفاق افتاد. عرفات هم سرزمین [[دعا]] و [[معرفت]] است و هم اعتراف به گناه و درخواست از [[خدای تعالی]].
قُربانی عبارت است از آنچه سبب [[تقرب]] به پیشگاه [[خدا]] می‌شود. در روز عید قربان [[حاجیان]] در صحرای منا و در قربانگاه که آنجا قرار دارد، گوسفند یا شتر [[ذبح]] می‌‌کنند و به پیشگاه [[خدا]] تقدیم می‌‌دارند. [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} که به [[فرمان خدا]] [[مأمور]] شد پسرش [[اسماعیل]] {{ع}} را قربانی کند، پس از آنکه او را به قربانگاه برد و کارد بر حلقوم او کشید، از سوی [[خدا]] گوسفندی به عنوان فدیه برای [[اسماعیل]] فرستاده شد تا قربانی شود. [[سنت]] قربانی در عید قربان به آن واقعه مهم اشاره دارد. به کسانی که در [[راه خدا]] و احیای دین او [[شهید]] شوند نیز قربانی گفته می‌‌شود. مفهوم قربانی، فدا کردن و گذشتن از چیزی است که نزد [[انسان]] عزیز است، به خاطر چیزی که عزیزتر و محبوب‌تر است. کسی که خود را فدا و قربانی [[دین]] و [[فرمان خدا]] می‌‌کند، نشان می‌دهد که در [[راه خدا]] از جانش می‌‌گذرد.


درباره دلیل نام‌گذاری این روز و این مکان مخصوص وجوهی گفته شده است مانند:
<div class="mainpage_box_more">[[ عید قربان|ادامه]]</div>
# [[آدم]] {{ع}} و [[حوا]] {{س}} در این مکان (عرفات) یکدیگر را پیدا کردند و نسبت به هم [[معرفت]] حاصل نمودند.
# [[زائران]] [[خانه خدا]] در این مکان یکدیگر را می‌بینند و می‌شناسند.
# عرفات سرزمین [[شناخت خداوند]] است.
 
[[روایات]] درباره [[فضیلت]] این روز و گستردگی [[رحمت الهی]] در آن بسیار است. در [[روایت]] است که [[امام زین‌العابدین]] {{ع}} در روز عرفه صدای سائلی را شنید که از [[مردم]] تقاضای [[حاجت]] می‌کرد. حضرت به او فرمود: "وای بر تو! آیا از غیر [[خدا]] طلب حاجت می‌کنی؟ و حال آنکه در این [[روز]] برای بچه‌ها در شکم مادران [[امید]] فضل الهی می‌رود که [[سعادتمند]] شوند".
 
<div class="mainpage_box_more">[[عرفه|ادامه]]</div>

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۶

عید قربان روز دهم ماه ذی حجه و از اعیاد مهم و رسمی مسلمانان به شمار می‌رود. "عید اضحی" نام دیگر این روز است. از سنت‌های اسلامی قربانی کردن گوسفند و تقسیم آن بین مستمندان در این روز است. کسانی که به سفر حج می‌روند، در چنین روزی در صحرای "منا" گوسفند قربانی می‌کنند و حاجی می‌شوند. قربانی یکی از واجبات حج است. گرامیداشت این روز، احیای خاطره قربانی کردن حضرت ابراهیم (ع)، پسرش اسماعیل را به فرمان خداوند است که از سوی خدا، گوسفندی به جای آن فرستاده شد. روزه گرفتن در عید قربان ممنوع است و مستحب است در این روز مثل روز عید فطر، "نماز عید" خوانده شود.

قُربانی عبارت است از آنچه سبب تقرب به پیشگاه خدا می‌شود. در روز عید قربان حاجیان در صحرای منا و در قربانگاه که آنجا قرار دارد، گوسفند یا شتر ذبح می‌‌کنند و به پیشگاه خدا تقدیم می‌‌دارند. حضرت ابراهیم (ع) که به فرمان خدا مأمور شد پسرش اسماعیل (ع) را قربانی کند، پس از آنکه او را به قربانگاه برد و کارد بر حلقوم او کشید، از سوی خدا گوسفندی به عنوان فدیه برای اسماعیل فرستاده شد تا قربانی شود. سنت قربانی در عید قربان به آن واقعه مهم اشاره دارد. به کسانی که در راه خدا و احیای دین او شهید شوند نیز قربانی گفته می‌‌شود. مفهوم قربانی، فدا کردن و گذشتن از چیزی است که نزد انسان عزیز است، به خاطر چیزی که عزیزتر و محبوب‌تر است. کسی که خود را فدا و قربانی دین و فرمان خدا می‌‌کند، نشان می‌دهد که در راه خدا از جانش می‌‌گذرد.