الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۵

شهادت امام علی (ع) به ماجرای ترور امیرالمومنین (ع) به‌دست ابن ملجم از خوارج نهروان در سال چهلم هجری در شهر کوفه اشاره دارد. امام علی (ع) در سحرگاه ۱۹ ماه رمضان در مسجد کوفه و در حال سجده به‌دست ابن ملجم ضربت شمشیری زهرآلود خورد و دو روز بعد در ۲۱ ماه رمضان در اثر این ضربت به شهادت رسید.

بعد از جنگ نهروان و کشته شدن بسیاری از خوارج به دست امیرالمؤمنین (ع)، ابن ملجم که از بازماندگان آنها بود به این نتیجه رسید که حضرت علی (ع) را به قتل برساند و به فرموده پیامبر اسلام در زمره اشقی الاولین و الآخرین قرار بگیرد.

مهمترین دلیل این تصمیم نابخردانه این است که ابن ملجم در جنگ نهروان با خوارج بود و نُه نفر در جنگ نهروان از خوارج سالم ماندند و کشته نشدند، یکی از آنها ابن ملجم بود؛ او به مکه فرار کرد و طرح قتل امیرالمؤمنین (ع) را با دو نفر دیگر از خوارج پی‌ریزی کرد، بدین صورت که در سال چهلم هجری، سه نفر از خوارج به نام‌های عبدالرحمان بن ملجم، برک بن عبدالله، عمرو بن بکر تمیمی در مکه توافق کردند علی(ع) را در کوفه، معاویه را در شام و عمرو بن عاص را در مصر بکشند.

ابن ملجم شب نوزده ماه مبارک رمضان فرق مبارک مولای متقیان امیرالمؤمنین علی (ع) را در حال نماز صبح در مسجد کوفه با شمشیر زهر آلود شکافت و حضرت علی (ع) در شب ۲۱ همان سال روح بلندش به ملکوت اعلا پیوست و همان‌طوری که منادی حق در بین زمین و آسمان ندا داد: «تَهَدَّمَتْ وَ اللَّهِ أَرْكَانُ الْهُدَى... قُتِلَ ابْنُ عَمِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى، قُتِلَ عَلِيٌّ الْمُرْتَضَى، قَتَلَهُ أَشْقَى الْأَشْقِيَاءِ...».

زخم سر امام به دلیل سمی بودن شمشیر ابن ملجم چنان عمیق بود که وقتی طبیب بالای سر آن حضرت آمد و معاینه کرد، اعلام نمود که کار تمام شده و امام وصیت خود را بگوید. امام پس از وصیت خود، در روز ۲۱ ماه رمضان، به شهادت رسید و امام حسن(ع) بدن مطهر آن حضرت را تجهیز و پس از نماز، بنا به وصیت آن حضرت در غریین (نجف) دفن شد و برای اینکه امویان و یا خوارج به قبر آن حضرت جسارت نکنند چهار صورت قبر درست کردند و قبر آن حضرت مخفی ماند.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''[[شب قدر| شب قدر]]'''، شب [[نزول قرآن]] بر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است که در [[ماه رمضان]] اتفاق افتاده است. از لیلة القدر به عنوان شب اندازه‌گیری امور و عمرها نیز یاد می‌شود. شبی که در تعیین آن [[اختلاف]] وجود دارد و یکی از شب‌های دهه آخر [[ماه مبارک رمضان]] است که نزد [[شیعیان]] یکی از سه شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم و نزد اکثر [[اهل سنت]]، احتمالاً شب بیست و هفتم است. به هرحال، شب قدر، از شب‌های متبرک [[اسلامی]] است که در [[سوره قدر]] بزرگی و اهمیت آن یادآوری شده و به عنوان شبی که از هزار ماه بهتر است معرفی گردیده است که [[فرشتگان]] و [[روح]] در آن شب به [[اذن پروردگار]] خویش فرود می‌آیند. [[قرآن کریم]] درباره شب قدر می‌فرماید: {{متن قرآن|لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ * تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ * سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}}.
+'''[[شهادت امام علی| شهادت امام علی]] {{ع}}''' به ماجرای [[ترور امیرالمومنین]] {{ع}} به‌دست [[ابن ملجم]] از [[خوارج]] [[نهروان]] در سال چهلم هجری در شهر [[کوفه]] اشاره دارد. امام علی {{ع}} در سحرگاه ۱۹ ماه [[رمضان]] در [[مسجد کوفه]] و در حال [[سجده]] به‌دست ابن ملجم ضربت شمشیری زهرآلود خورد و دو روز بعد در ۲۱ ماه رمضان در اثر این ضربت به شهادت رسید.
-در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} نقل شده که: «تقدیر مقدرات، در شب نوزدهم، تحکیم آن در شب بیست و یکم و امضاء آن در شب بیست و سوم است».
+بعد از [[جنگ نهروان]] و کشته شدن بسیاری از خوارج به دست امیرالمؤمنین {{ع}}، [[ابن ملجم]] که از بازماندگان آنها بود به این نتیجه رسید که [[حضرت علی]] {{ع}} را به [[قتل]] برساند و به فرموده [[پیامبر اسلام]] در زمره اشقی الاولین و الآخرین قرار بگیرد.
-دلیل [[فضیلت]] این شب بر شب‌های دیگر به اعتبار اموری است که در این شب برآورده می‌شود که بر اساس [[آموزه‌های دینی]] مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از:
+مهمترین [[دلیل]] این تصمیم نابخردانه این است که ابن ملجم در جنگ نهروان با خوارج بود و نُه نفر در جنگ نهروان از خوارج سالم ماندند و کشته نشدند، یکی از آنها ابن ملجم بود؛ او به [[مکه]] فرار کرد و طرح [[قتل]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را با دو نفر دیگر از خوارج پی‌ریزی کرد، بدین صورت که در سال چهلم هجری، سه نفر از خوارج به نام‌های [[عبدالرحمان بن ملجم]]، [[برک بن عبدالله]]، [[عمرو بن بکر تمیمی]] در [[مکه]] توافق کردند علی{{ع}} را در [[کوفه]]، [[معاویه]] را در [[شام]] و [[عمرو بن عاص]] را در [[مصر]] بکشند.
-# '''شب نزول قرآن:''' از [[آیات قرآن]] به‌خوبی استفاده می‌شود که این کتاب در [[ماه مبارک رمضان]] نازل شده است‌. [[خداوند متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ}}؛ ظاهر [[آیه]] آن است که تمام [[قرآن]] در این ماه نازل گردید و در نخستین آیۀ [[سوره قدر]] نیز می‌فرماید‌: {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ}}.
-# '''شب تقدیر امور:''' [[قرآن کریم]] علت دیگر [[فضیلت]] این شب بزرگ را تعیین [[مقدرات]] [[انسان]] قلمداد کرده و می‌فرماید‌: {{متن قرآن|إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ}}.
-# '''شب نزول فرشتگان:''' [[قرآن کریم]] شب قدر را شب نزول فرشتگان و [[روح]] بر [[زمین]]، برای تقدیر و تعیین سرنوشت بندگان‌ و آوردن هر خیر و برکتی معرفی می‌کند: {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ}}.
-# '''شب [[مغفرت]] و [[آمرزش گناهان]]''': از فضیلت‌های شب قدر این است که هر مؤمنی آن را احیا بدارد، گناهانش آمرزیده می‌شود.
-# '''شب مخصوص [[امام زمان]]{{ع}}:''' از دیگر ویژگی‌های شب قدر این است که [[خداوند متعال]]، کامل‌ترین و شایسته‌ترین و برترین [[انسان]] را از [[برنامه‌ریزی]] و [[حکم]] خود [[آگاه]] می‌کند‌؛ چراکه [[قرآن کریم]] از استمرار تنزل [[فرشتگان]] و [[روح]] از جانب [[خدای متعال]] خبر می‌دهد و این امر یک ولی می‌خواهد که متولی آن باشد و آن همان [[امام]] [[معصوم]]{{ع}} است.
-برخی از آداب و اعمال در شب قدر [[مستحب]] است به جا آورده شوند؛ از جمله: [[غسل]] کردن در آغاز شب‌های نوزده، بیست و یک و بیست و سوم و نیز در آخر شب بیست و سوم؛ احیای شب به [[ذکر]] و [[دعا]] و [[شب‌زنده‌داری]] به [[عبادت]] و [[تلاوت قرآن]]؛ [[زیارت امام حسین]] {{ع}} و غیره.
+[[ابن ملجم]] شب نوزده [[ماه مبارک رمضان]] فرق [[مبارک]] [[مولای متقیان]] [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} را در حال نماز صبح در [[مسجد کوفه]] با [[شمشیر]] زهر آلود شکافت و [[حضرت علی]] {{ع}} در شب ۲۱ همان سال [[روح]] بلندش به [[ملکوت]] اعلا پیوست و همان‌طوری که منادی حق در بین [[زمین]] و [[آسمان]] ندا داد: {{متن حدیث|تَهَدَّمَتْ وَ اللَّهِ أَرْكَانُ الْهُدَى... قُتِلَ ابْنُ عَمِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى، قُتِلَ عَلِيٌّ الْمُرْتَضَى، قَتَلَهُ أَشْقَى الْأَشْقِيَاءِ...}}.
-<div class="mainpage_box_more">[[شب قدر|ادامه]]</div>
+زخم سر امام به دلیل سمی بودن شمشیر ابن ملجم چنان عمیق بود که وقتی طبیب بالای سر آن حضرت آمد و معاینه کرد، اعلام نمود که کار تمام شده و امام [[وصیت]] خود را بگوید. امام پس از وصیت خود، در [[روز]] ۲۱ [[ماه رمضان]]، به [[شهادت]] رسید و [[امام حسن]]{{ع}} بدن مطهر آن حضرت را تجهیز و پس از [[نماز]]، بنا به وصیت آن حضرت در [[غریین]] ([[نجف]]) [[دفن]] شد و برای اینکه [[امویان]] و یا [[خوارج]] به [[قبر]] آن حضرت جسارت نکنند چهار صورت قبر درست کردند و قبر آن حضرت مخفی ماند.
+<div class="mainpage_box_more">[[شهادت امام علی|ادامه]]</div>